در سال‌های اخیر، دبی برتری خود در خلیج فارس را در جذب مهاجران بین‌المللی و سرمایه‌گذاری‌های تجاری حفظ کرده است. در سال ۲۰۲۴، دبی برای چهارمین سال متوالی به مقصد نخست جهان برای سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در پروژه‌های سبز تبدیل شد و براساس برآوردهای شرکت Knight Frank، رشد جمعیت این شهر اکنون دو برابر پیش‌بینی دولت است.
این موضوع تأثیر مستقیمی بر ارزش ملک‌ها داشته است؛ این مؤسسه تخمین می‌زند که قیمت املاک برتر طی یک سال گذشته ۱۹ درصد افزایش یافته و به هر فوت مربع ۱,۶۸۵ درهم (معادل ۴۵۹ دلار) رسیده است. در نتیجه، بسیاری از مهاجران فعلی و بالقوه معتقدند دبی قربانی موفقیت خود شده است و به همین دلیل به دنبال گزینه‌های دیگری هستند.
به نوشته نشریه فایننشال تایمز، ابوظبی، پایتخت امارات، که حدود یک ساعت و نیم در امتداد ساحل به سمت جنوب قرار دارد، و دوحه، پایتخت قطر، که در غرب خلیج فارس واقع است، در تلاش‌اند تا با ارائه ویزای جدید، فرصت‌های تجاری بیشتر و وعده سبک زندگی آرام، مهاجران به‌ویژه خانواده‌ها را جذب کنند. هر دو شهر نسبت به دبی سنتی‌تر و محدودتر هستند، اما دوحه - که اخیراً شاهد حملات هوایی اسرائیل بوده - محافظه‌کارتر است. برای کسانی که قصد مهاجرت به منطقه را دارند و در حال بررسی شهرهایی غیر از دبی هستند، انتخاب میان این دو دشوار است.
ابوظبی مجمع‌الجزایری با بیش از ۲۰۰ جزیره است و ۷۰۰ کیلومتر خط ساحلی آن با جنگل‌های مانگرو پوشیده شده است. علی اسحاق، مدیر بخش مسکونی منطقه Savills ابوظبی می‌گوید: «این شهر بیشتر شبیه یک شهر ساحلی آرام جزیره‌ای است. مردم از دبی به ابوظبی می‌آیند تا تعطیلات کوتاه بگذرانند، کمی شبیه سفر آخر هفته‌ای از لندن به کاتس‌والد، و روزبه‌روز بیشتر ترجیح می‌دهند همین‌جا بمانند». او اضافه می‌کند که در زمینه فرهنگ و سرگرمی، ابوظبی بر دوحه برتری دارد: «تمام کنسرت‌ها، کمدین‌ها و رویدادهای ورزشی اکنون به اتحاد آرنا می‌آیند. گروه کلد پلی هم در تور اخیر خود در ورزشگاه زاید سیتی اجرا داشت، نه در دبی».
در محله فرهنگی جدید جزیره سعدیات، بناهای موزه‌ای بین‌المللی با طراحی ستاره‌های معماری، مانند لوور ابوظبی اثر ژان نوول و گوگنهایم اثر فرانک گهری که قرار است سال آینده افتتاح شود، چشم‌نواز هستند. جزیره یاس میزبان مجموعه‌ای از پارک‌های موضوعی از جمله فراری ورلد، وارنر برادرز ورلد، واترورلد و قرار است اوایل دهه ۲۰۳۰، دیزنی‌لند هم افتتاح شود.
آموزش نیز از دیگر جذابیت‌های ابوظبی است؛ مدارس بین‌المللی و بریتانیایی برتر پاسخگوی رشد تقاضا هستند. شعبه‌ای از گوردون استون، مدرسه دوران تحصیل شاه چارلز، در ۲۰۲۶ افتتاح می‌شود و مدرسه کینگز کالج نیز در ۲۰۲۸ راه‌اندازی خواهد شد. این مدارس به همراه مدارس پرتقاضا مانندکالج برایتون و لپتون و چند مدرسه ممتاز آمریکایی، فرانسوی، کانادایی و هندی، جمعیت دانش‌آموزان را تحت پوشش قرار می‌دهند. ریچل کولسارتس، مدیر یک آژانس املاک می‌گوید: «وقتی به ابوظبی نقل مکان کردیم، یکی از عوامل اصلی انتخاب محل زندگی نزدیک بودن به مدارس بچه‌ها بود. در دبی مجبور بودیم نیم ساعت رانندگی کنیم، اما اینجا گزینه‌های زیادی در دسترس داشتیم».
موزه لوور ابوظبی، امارات متحده عربی
دوحه نیز تعداد فزاینده‌ای از مدارس بین‌المللی دارد، از جمله مدرسه آمریکایی دوحه و کالج شربورن و السمر، اما گرفتن جایگاه در بهترین مدارس رقابتی شدید دارد و «یک سلسله‌مراتب شناخته‌شده» وجود دارد؛ هر چه شهرت مدرسه بالاتر، شهریه هم بالاتر است.
این شهر که از خلیج دوحه به داخل خاک گسترش یافته و در آن برج‌های بلند و گاه عجیب تجاری و اداری به تدریج جای خود را مناطقه کم‌تراکم جایگزین می‌دهد، همچنین برای کسانی جذاب است که به دنبال سبک زندگی خارج از خانه هستند: سافاری روی تپه‌های شنی، پیاده‌روی، کمپینگ و قایق‌رانی، جت‌اسکی و ویندسرفینگ در سواحل محبوب است.
جک توماس تیلور، مسئول موزه Media Majlis در دانشگاه نورث وسترن قطر که از سال ۲۰۱۷ در دوحه زندگی می‌کند، می‌گوید: «وقتی اول به اینجا رسیدم، اوبر، ایکیا و اپلیکیشن‌های تحویل غذا نداشتیم. حالا زندگی در قطر بسیار راحت‌تر است». در مقایسه با ابوظبی، دوحه محل زندگی ارزان‌تری محسوب می‌شود. متوسط قیمت‌ها در دوحه حدود ۶۲۱ ریال قطر (۱۷۱ دلار) به ازای هر فوت مربع است و اجاره‌ها به طور میانگین ۳۰ درصد ارزان‌تر از دبی هستند.
کولسارتس می‌گوید بسیاری از خانواده‌ها در هر دو شهر واحدهایی در مجتمع‌های مسکونی بسته اجاره می‌کنند و ویلاهای دارای باغ را به آپارتمان‌های بزرگ ترجیح می‌دهند. این مجتمع‌ها اغلب شامل مدارس، پارک‌ها و مراکز درمانی در فاصله پیاده‌روی هستند. او اضافه می‌کند: «در برخی از این مجتمع‌ها برای زندگی روزمره نیازی به ترک محل خود ندارید؛ یک سوپرمارکت Spinneys، چند زمین بازی، و بچه‌هایی که وقتی هوا خیلی گرم نیست، بیرون بازی می‌کنند».
شارلوت بوت، مشاور مهاجرت مستقر در دوحه، شهری کمتر موقتی را توصیف می‌کند: «قبلاً مردم به خاطر اهداف مالی به دوحه می‌آمدند؛ پنج سال می‌ماندند، پس‌انداز می‌کردند و به کشور خود بازمی‌گشتند چون مالیات نمی‌دادند و تسهیلات بازگشت بسیار جذاب بودند. حالا بیشتر افراد برای بلندمدت اینجا هستند و می‌خواهند فرزندانشان اینجا بزرگ شوند».
موزه ملی قطر، دوحه
بوت که خود در قطر بزرگ شده و پس از گذراندن دانشگاه در انگلستان به همراه همسرش بازگشته، اکنون دو پسر خردسال دارد. از جاذبه‌های کودک‌پسند رو به رشد می‌توان به بلندترین سرسره آبی جهان (۸۵ متر) در پارک آبی Meryal در جزیره قتیفان و منطقه جدید سیمایسما با هزینه ساخت ۵.۵ میلیارد دلار با پارک موضوعی و اقامتگاه آن اشاره کرد که ۴۰ دقیقه شمال دوحه واقع شده است. قطر فرهنگ محلی متمایزی دارد، از جمله هفته کاری یکشنبه تا پنجشنبه، ساختاری که در امارات در ۲۰۲۲ کنار گذاشته شد. بوت معتقد است این حفظ ریشه و میراث‌ها، کلید قدرت و جذابیت این کشور است.
فرصت‌های جدیدی برای خرید ملک توسط خارجی‌ها در دوحه ایجاد شده است. در ۲۰۱۸، قطر یکی از جذاب‌ترین برنامه‌های ویزای طلایی منطقه را معرفی کرد که اقامت از طریق خرید ملک به ارزش یک میلیون دلار یا بیشتر را ممکن می‌کرد. این ویزا همچنین شامل دسترسی به خدمات درمانی و تحصیل دولتی است.
همان سال، دولت قطر تعداد مناطق مالکیت آزاد برای خارجی‌ها را از سه به ده منطقه افزایش داد و در ۱۶ منطقه دیگر سیستم حق انتفاع ۹۹ ساله را معرفی کرد. همچنین مقررات اسپانسرینگ تغییر یافت، به این معنی که مدیران بین‌المللی اکنون می‌توانند مالکیت کامل کسب‌وکار خود را داشته باشند و دیگر نیازی به حمایت یک اسپانسر قطری نیست.
در امارات متحده عربی، مقامات اخیراً ویزای سبز پنج‌ساله را به گزینه‌ها اضافه کرده‌اند؛ این در حالی است که از سال ۲۰۱۹، ویزای ۱۰ ساله سرمایه‌گذاری برای افرادی که بیش از ۲ میلیون درهم در املاک یا کسب‌وکار سرمایه‌گذاری کرده‌اند نیز ارائه می‌شود. ویزای سبز که پس از انقضا قابل تمدید است، هم‌زمان با ویزاهای حمایت‌شده توسط کارفرما اجرا می‌شود و مخصوص فریلنسرها و افراد خوداشتغال با درآمد ماهانه بیش از ۱۵,۰۰۰ درهم است.
موزه هنرهای اسلامی دوحه، قطر
فرهنگ همچنان یکی از شاخص‌ترین راه‌هایی است که این شهرها برای متمایز کردن خود استفاده می‌کنند، اما ابوظبی همچنین مزیت قدرت نرم یک صحنه پویای هنرهای مردمی را شناخته است. دولت با دستور جمع‌آوری آثار گالری‌های محلی و ایجاد یک منطقه هنری قدرتمند در مینا زاید (MiZa) از هنرمندان حمایت می‌کند.
کریستوفر جاشوا بنتون، هنرمند آمریکایی که از سال ۲۰۱۳ به صورت متناوب در ابوظبی زندگی کرده، یکی از هنرمندانی است که نیمی از هزینه فضای استودیو او توسط دولت تامین می‌شود. او می‌گوید: «دولت می‌خواهد اماراتی‌ها قادر باشند آثار هنری بزرگی در سطح جهانی خلق کنند. حمایت زیادی برای هنرمندان محلی وجود دارد تا آثار خود را در امارات بسازند و در خارج از کشور به نمایش بگذارند».
در نهایت، اگر بخواهید خوش‌گذرانی کنید، دوستان فوری پیدا کنید و کسب‌وکار خود را سریع بسازید، دبی همچنان بهترین گزینه است. اما برای زندگی خانوادگی بدون اضطراب محیطی، فضای فرهنگی متنوع و در حال رشد، و فرصتی برای آرام گرفتن و نفس کشیدن، هم ابوظبی و هم دوحه طرفداران وفاداری در میان نسل جدید پیدا کرده‌اند.
تیلور می‌گوید: «دوحه اکنون خانه من است؛ جایی که دوستان، آینده و حس عمیق تعلق دارم». کولسارتس نیز این احساس را تکرار می‌کند: «بسیاری از افرادی که با آن‌ها صحبت می‌کنم می‌گویند: "هرگز به کشور خود باز نمی‌گردم". همه چیز در ابوظبی به خوبی کار می‌کند و فکر زندگی در جای دیگری دشوار است. ما به عنوان یک خانواده به خوبی اینجا مستقر شده‌ایم. همسرم اهل بلژیک است، من اهل استرالیا؛ اینجا خانه ماست».
