خبرگزاری مهر، گروه استانها-کوروش دیباج: پوستر هر جشنواره تنها یک تصویر ساده نیست؛ بلکه شناسنامه‌ای بصری است که در حافظه تاریخی رویداد ثبت می‌شود. جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان طی سی‌وهفت دوره برگزاری، در کنار فیلم‌ها، نشست‌ها و خاطره‌هایش، مجموعه‌ای ارزشمند از پوسترها را به یادگار گذاشته است؛ پوسترهایی که نه‌تنها روایتگر ذوق هنری طراحان هر دوره هستند، بلکه بازتابی از دغدغه‌ها و نگاه‌های زمانه خود نیز به شمار می‌آیند.
آغاز راه در تهران
نخستین دوره جشنواره در سال ۱۳۶۱ در تهران برگزار شد؛ پایتخت ایران، نخستین میزبان سینمای کودک. پوستر این دوره با طراحی ساده و کودکانه‌اش تلاش داشت صمیمیت جشنواره را نشان دهد. دوره دوم نیز در سال ۱۳۶۲ همچنان در تهران ماند و بار دیگر با تصویری شاد و امیدبخش، سینما را از دریچه نگاه کودکان روایت کرد.
شیراز، مقصدی تازه
در سال ۱۳۶۳ جشنواره به شیراز رسید. شهری با پیشینه فرهنگی غنی که به پوستر سومین دوره رنگ و بوی دیگری بخشید. طراح پوستر با بهره‌گیری از رنگ‌های گرم و المان‌های هنری بومی، تصویری متفاوت از کودک و سینما خلق کرد.
اصفهان؛ خانه همیشگی جشنواره
از چهارمین دوره (۱۳۶۴) به بعد، اصفهان میزبان دائمی جشنواره شد. شهری که با معماری و تاریخ خود الهام‌بخش بسیاری از پوسترها گردید.
در سال‌های دهه شصت، پوسترها بیشتر ساده، نقاشی‌محور و نزدیک به دنیای کودکان بودند. اما از دهه هفتاد به بعد، گرافیک حرفه‌ای‌تر شد و نشانه‌های جهانی مانند دوربین و نوار فیلم در کنار طرح‌های سنتی ایرانی به چشم آمدند.
دهه‌های تغییر
دهه هفتاد (دوره‌های یازدهم تا پانزدهم) : طراحی‌ها رنگین‌تر شدند. پوسترها تلاش می‌کردند همزمان ایرانی و بین‌المللی باشند.
دهه هشتاد (دوره شانزدهم تا بیست‌وپنجم) : ورود گرافیک دیجیتال پوسترها را مدرن‌تر کرد. تصویر کودک در کنار نشانه‌های امید و آینده بیشتر دیده شد.
دهه نود (دوره بیست‌وششم تا سی‌وپنجم) : پوسترها هویت جهانی‌تری پیدا کردند. رنگ‌های شاد، کاراکترهای خیالی و طراحی دیجیتال حرفه‌ای در آن‌ها پررنگ بود.
جشنواره در عصر جدید
سی‌وششمین دوره (۱۴۰۲) با پوستر متفاوتی به میدان آمد؛ پوستر این دوره به‌نوعی ترکیب خیال و دنیای واقعی کودک بود.
و امسال، در سی‌وهفتمین دوره (۱۴۰۳)، جشنواره بار دیگر در اصفهان برگزار شد. پوستر جدید با نگاهی مدرن، ترکیبی از گذشته و آینده را در تصویری روشن به نمایش می‌گذارد؛ گویی همه تجربه‌های ۴۰ ساله در آن جمع شده است.
یک روایت تصویری ماندگار
مرور پوسترهای جشنواره، در واقع مرور بخشی از تاریخ هنر معاصر ایران است. از طراحی‌های دستی و ساده دهه شصت تا پوسترهای دیجیتال امروز، هر کدام نشان‌دهنده سلیقه و نگاه جامعه به کودک و سینما در زمان خود هستند.
این پوسترها فقط تصویر نیستند؛ سندهایی هستند که به ما می‌گویند جشنواره چگونه از یک رویداد کوچک در تهران، به جشنواره‌ای بین‌المللی در اصفهان تبدیل شد و چگونه هر ساله با رنگ‌ها و طرح‌های تازه، کودکان را به سالن‌های سینما دعوت کرد.
