به گزارش بهداشت نیوز، دکتر مهدی رزم‌آرا اظهار کرد: کهیر می‌تواند ناشی از واکنش‌های ایمنی یا غیرایمنی باشد. وی افزود: انواع فیزیکی کهیر شامل تماسی، سرمایی، گرمایی و نوری است که گاهی تماس مستقیم با آب سرد، گرمای شدید یا نور خورشید موجب آزادسازی هیستامین و بروز ضایعات می‌شود.
وی ادامه داد: ضایعات کهیری معمولاً به صورت پلاک‌های برجسته و قرمز همراه با ورم دیده می‌شوند و برخلاف تاول‌ها، حاوی مایع نیستند. خارش این ضایعات در شب، شرایط استرس و همچنین گرما و سرما شدت بیشتری می‌یابد.
به گفته این متخصص پوست، شایع‌ترین نوع این بیماری کهیر ایدیوپاتیک (با علت ناشناخته) است. همچنین مصرف برخی مواد غذایی مانند شیر، بادام‌زمینی، تخم‌مرغ و ماهی می‌تواند سیستم ایمنی را تحریک و موجب بروز کهیر شود.
دکتر رزم‌آرا در توضیح بیشتر افزود: کهیر سرمایی پس از تماس با آب یا محیط سرد ایجاد می‌شود و در موارد شدید می‌تواند منجر به شوک و افت فشار خون شود که وضعیت اورژانسی محسوب می‌گردد. کهیر گرمایی نیز ناشی از تماس بدن با دمای بالا، مانند پس از حمام آب داغ یا حضور در سونا بروز می‌کند. همچنین، کهیر فشاری تأخیری بر اثر فشار طولانی‌مدت، مثلاً از کمربند یا کوله‌پشتی، ایجاد شده و ممکن است تا سه روز باقی بماند.
وی با تأکید بر اینکه اجتناب از عوامل محرک، مهم‌ترین راهکار پیشگیری است، اظهار داشت: درمان دارویی بر اساس شدت علائم تعیین می‌شود.
این عضو هیأت علمی دانشگاه با اشاره به تفاوت کهیر و اگزما گفت: کهیر ضایعات برجسته و موقتی دارد که معمولاً ظرف چند ساعت تا یک روز برطرف می‌شوند، اما اگزما ضایعات مزمن، قرمز و پوسته‌دار ایجاد می‌کند که خارش آن طولانی‌مدت است.
به گفته دکتر رزم‌آرا، انواع حاد کهیر به‌طور ناگهانی بروز کرده و ظرف چند روز برطرف می‌شوند، اما در صورت تداوم بیش از ۴۵ روز، به‌عنوان کهیر مزمن شناخته می‌شود که می‌تواند با مشکلات تیروئید، هپاتیت، بیماری‌های خودایمنی یا حتی سرطان ارتباط داشته باشد. عوامل دیگری همچون عفونت‌های مزمن، مصرف برخی داروها، گزیدگی حشرات، تعریق زیاد و تماس با گرده گیاهان نیز از محرک‌های احتمالی محسوب می‌شوند.
وی خاطرنشان کرد: کنترل استرس، درمان عفونت‌هایی مانند سینوزیت، پرهیز از دوش آب داغ و رعایت سبک زندگی سالم می‌تواند نقش مؤثری در کنترل و کاهش بروز کهیر داشته باشد. دکتر رزم‌آرا در پایان هشدار داد: بی‌توجهی به کهیرهای مزمن یا خوددرمانی، خطر پنهان وجود بیماری‌های جدی‌تر را در پی خواهد داشت.
