سیر نزولی فنی و مدیریت پرسپولیس که از چند سال فصل قبل آغاز شده بود در هفته های ابتدایی لیگ بیست و پنجم نمود عینی پیدا کرده و این تیم ضعیف ترین نتایج خود در یک دهه اخیر را کسب کرده است. انجام ۶ بازی و کسب فقط یک پیروزی که همه تساوی های آن در بازی خانگی رخ داده است، صدای هواداران را درآورده تا جایی که شعار «حیاکن رهاکن» از سوی آنها به قبل از بازی کشیده شده است.
طرفداران پرسپولیس که در همه سال های گذشته نشان داده اند حامی اصلی تیمشان در سخت ترین شرایط هم هستند، در شرایطی لب به انتقاد گشوده اند که تیم شان فصل گذشته به هیچ جامی نرسید و سهمیه حضور در رقابت های آسیایی را هم کسب نکرد. شاید به همین خاطر است که امسال خیلی زود شعارهای تند و انتقادات شدید از رضا درویش مدیرعامل و وحید هاشمیان سرمربی به گوش می رسد.
در فضای ملتهب سکوها که هواداران خواسته به حق شان را فریاد می زنند اما بوقچی های طرفدار مدیرعامل رویه جدیدی را در پیش گرفته اند. آنها که مشخص نیست زیر مجموعه کانون هواداران باشگاه هستند یا خودجوش روی سکوها فعالیت می کنند، هر هوادار منتقدی را به باد مشت و لگد می گیرند و تا می خورد او را می زنند!
هر چند ممکن است کانون هواداران باشگاه پرسپولیس و بخش فرهنگی این باشگاه در جریان این اقدام برخی بوقچی ها و لیدرها نباشند اما از آنجایی که معمولا کنترل سکوها در اختیار باشگاه ها است، مسئولان این تیم باید فکری به حال هوادارانی کنند که دنبال آرامش و دیدن فوتبال زیبا با نتیجه هستند اما برخی با کوچکترین اعتراضی آنها را «خفه» می کنند.
