خبرگزاری مهر، گروه استانها- مریم اسدی عیسوند: با عبور از مسیر دزفول- سردشت، یعنی جاده‌ای که در میان زیبایی و خطر قرار گرفته به بخش سبز و مرتفع سردشت دزفول می‌رسیم، بخشی که سر تا سر آن را زیبایی و شگفتی نمایان کرده است؛ این منطقه که در شمال خوزستان قرار گرفته علاوه بر ظرفیت های گردشگری طبیعی نظیر دریاچه تمی، دژ محمدعلی خان بختیاری، آبشار های باشکوه، پوشش گیاهی خاص، آثار باستانی و زیارتگاهی متعددی را نیز در خود جای داده که سردشت را از سایر مناطق گردشگری خوزستان و حتی ایران متمایز می‌کند.
اما این منطقه که هر گوشه آن چشم هر بیننده‌ای را مجذوب خود می‌کند، از مسیر ارتباطی ناایمنی برخوردار بوده و سالیان سال اتفاقات جاده ای ناگواری را در خود رقم زده است.
از سال ۹۵ که خبر آغاز به کار طرح بزرگ و ملی پاشنه زاگرس به گوش رسید، امیدی برای حل مشکل جاده ای دزفول به سردشت به دل ها نشست اما اکنون و پس از ۹ سال بلاتکلیفی و یا اقدام لاک پشتی بر روی این پروژه، مسیر ارتباطی دزفول به سردشت نیز ناایمن و در بلا تکلیفی به سر می‌برد.
علی دودانگه یکی از ساکنان بخش سردشت در گفتگو با خبرنگار مهر بیان داشت: جاده‌ی سردشت - دزفول از استاندارد لازمی برخوردار نیست و تاکنون افراد زیادی را به کام مرگ کشانده است، حتی پروژه پاشنه زاگرس که روزگاری قرار بود راه ارتباطی شمال خوزستان به اصفهان و فلات مرکزی باشد و از بخش سردشت نیز عبور کند پس از سال ها توقف اکنون به کندی پیش می رود.
وی اضافه کرد: به رغم آنکه سردشت از مقصد های ناب گردشگری است و همه ساله به‌ویژه در نوروز گردشگران و مسافران بسیاری از این منطقه بازدید می‌کنند اما همواره شاهد بروز حوادث تلخ جاده‌ای در این منطقه هستیم.
به گفته این شهروند، راه‌های ارتباطی بسیاری از روستاهای بخش به ویژه روستای گردشگری ابوالحسن نیز وضعیت نامطلوبی دارند که با توجه به بحث گردشگری و شناخت هر چه بیشتر این منطقه نیازمند مرمت و بهسازی لازمی هستند.
پروژه متوقف است
از سوی دیگر امام جمعه سردشت در گفتگو با خبرنگار مهر، پروژه پاشنه زاگرس را یکی از طرح های مهم و اما مبهم دانست و اظهار کرد: پروژه پاشنه زاگرس که در دوره های گذشته تا حدودی متوقف شده بود، طی سال گذشته از سر گرفته شد اما اکنون نیز با سرعت نه چندان چشمگیری در حال پیشروی می‌باشد.
حجت الاسلام سید ابوالقاسم حسینی احمد فداله افزود: سال گذشته، پیش از سفر رییس جمهور به استان، این پروژه با ۴۰ دستگاه ماشین آلات و با سرعت خوبی آغاز شد اما پس از چند هفته سرعت کار پایین آمد.
وی با اشاره به اینکه تلاش های مدیران باید شفاف و در اتاق شیشه ای صورت گیرد، گفت: بنده همانند سایر مردم خواهان بهسازی جاده سردشت و رهایی بلاتکلیفی کنونی این مسیر هستم.
وی بیان کرد: در سال گذشته اعتباری برای روکش آسفالت پنج کیلومتر از جاده روستای گردشگری ابوالحسن مصوب گشت، همچنین اعتباری برای گردنه نخودکار نیز معین شد اما هنوز اقدامی در راستای بهسازی این جاده ها صورت نگرفته است.
امام جمعه سردشت با بیان اینکه اقدامات جزئی در جاده دزفول- سردشت صورت گرفته اما رضایت کافی به دنبال ندارد، گفت: با توجه فصل کوچ عشایر به خوزستان، باید برنامه های موثری برای هموار سازی جاده های عشایری صورت گیرد چرا که خرابی و وضعیت نا به سامان این جاده ها موجب رنجش عشایر و ساکنان می‌شود.
به گفته حسینی احمد فداله، جاده دزفول- به شهر حمزه نیز از جاده های پر خطر شهرستان بوده که بارها صحنه های دلخراشی را در خود رقم زده است.
جاده های شهیون، مسیر سفر خطر یا؟
از سوی دیگر، جاده ارتباطی بخش شهیون که از جذاب ترین نقاط گردشگری ایران به شمار می‌رود و سالانه پذیرای میلیون ها گردشگر از سراسر ایران است به دلیل نا ایمنی و عرض کم به دغدغه مهمی برای تردد ساکنان و مسافران تبدیل شده است زیرا برای دیدن منطقه رویایی شهیون که دریاچه دز، دره ها و طبیعت گردشگری کم نظیری را خود جای داده، باید از مسیر باریک و پرخطری عبور کرد که هر لحظه می‌تواند موجب بروز حادثه ای شود.
به رغم آنکه متولی این جاده شرکت نفت بوده با وجود مطالبه گری های اهالی اما هیچگونه اقدامی نسبت به بهبود وضعیت این مسیر نداشته است. از طرفی دیگر جاده روستاهای گردشگری پامنار و لیوس نیز با وجودی که از مقصد های اصلی مهمانان شهیون هستند از اطمینان و ایمنی لازمی برخوردار نیستند.
سعادتی، یکی ساکنان بخش شهیون دزفول در گفتگو با خبرنگار مهر بیان کرد: جاده دزفول -شهیون که تحت مالکیت شرکت نفت قرار دارد، سال‌هاست در شرایط نا به سامانی به حال خود رها شده زیرا علاوه بر فرسودگی آسفالت، عرض باریکی داشته و علائم راهنمایی و رانندگی نیز به حد کافی در این مسیر نصب نشده است.
وی افزود: ما بارها شاهد تصادفات دلخراش در این مسیر بوده‌ایم اما گویا گوش شنوایی برای فریاد مردم وجود ندارد.
متولی شرکت نفت است
سعادتی گفت: شرکت نفت مسجدسلیمان از دل شهیون و از چاه‌های نفت و گاز این منطقه درآمد هنگفتی کسب می‌کند اما کمترین اقدامی برای بهسازی، تعریض و ایمن‌سازی این جاده ندارد.
به گفته وی، بخش شهیون دزفول دارای ۲۰ حلقه چاه نفت و گاز و میدان نفتی لب سفید است اما از خدمات اجتماعی کافی برخوردار نیست.
رییس اداره راهداری و حمل‌ونقل جاده ای دزفول در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: تعریض و بهسازی جاده دزفول- شهیون و تعدادی از روستاهای این بخش در حوزه وظایف شرکت نفت بوده و ارتباطی به راهداری شهرستان ندارد، زیرا در لیست اعتباراتی که ما در دست داریم نامی از جاده اصلی شهیون وجود ندارد؛ اما بهسازی جاده روستا های پامنار و لیوس را در برنامه کاری خود قرار داده ایم و در این میان می‌توان به پیشرفت فیزیکی ۴۰ درصدی جاده پامنار نیز اشاره کرد.
ایمان صادقی در خصوص جاده روستای ابوالحسن بخش سردشت گفت: این جاده دارای نقاط پرتگاهی بوده و علاوه بر نداشتن علائم ایمنی ترافیکی و خط کشی، آسفالتش نیز آسیب دیده و به زیرسازی و آسفالت جدیدی نیاز دارد که این عملیات اعتبارات بیشتری را می‌طلبد زیرا مشکل این مسیر با اعتبارات شهرستانی حل شدنی نیست.
رییس راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای دزفول تصریح کرد: اگر جاده روستای ابوالحسن دارای کد پروژه باشد، برنامه ریزی های لازم در راستای جذب اعتبارات آن انجام می‌شود چرا که هر گونه اقدام در جاده های روستایی بدون کد پروژه، سختی های خود را دارد.
رییس اداره راه و شهرسازی دزفول نیز در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه محور های اصلی سردشت و شهیون به دزفول ارتباطی به اداره راه و شهرسازی ندارد، بیان کرد: متولی اصلی جاده دزفول- شهیون شرکت نفت است که باید برنامه ریزی های لازم را برای بهسازی این مسیر به کار گیرد.
ابوذر موحدی در خصوص آخرین وضعیت پروژه تعریض و بهسازی جاده دزفول به حمزه، گفت: عملیات اجرایی در بخشی از این جاده در حال طی کردن مراحل پایانی است، همچنین قرارداد بهسازی بخش دیگر این مسیر که به مساحت چهار کیلومتر می‌باشد طی سال جاری منعقد خواهد شد.
به گزارش خبرنگار مهر، بخش های سردشت و شهیون روزگاری یک منطقه محسوب می‌شدند اما در سال ۸۷ شهیون از منطقه سردشت جدا شد و خود به بخشی مستقل تبدیل گشت.
به رغم آنکه بازدید همزمان از سردشت و شهیون به دلیل نزدیکی به هم و داشتن جاذبه های کم نظیر و مخصوص به خود، به هر گردش ایرانی توصیه می‌شود اما جاده های ارتباطی ناایمن یکی از چالش های گردشگری این نقاط زیبا به شمار می‌رود؛ بنابراین حل مشکلات جاده‌ای این مناطق که از مهمترین دغدغه های ساکنان نیز محسوب می‌شود با بهانه گیری و شانه خالی کردن متولیان میسر نخواهد شد، بلکه پیگیری های بسیار و عزم جدی آنان را می‌طلبد.
