به گزارش مشرق، چه می‌خواهد لیگ قهرمانان آسیا باشد و چه لیگ برتر، فرقی ندارد، بحران استقلال در فصل جدید همچنان ادامه دارد. آنها چهارشنبه‌ شب مقابل المحرق بحرین و در مسابقه‌ای که تصور می‌شد بتوانند به راحتی ۳ امتیاز آن را به حساب خودشان واریز کنند، شکست خوردند و مانند بازی اول در آسیا، این بار هم دست خالی زمین بازی را ترک کردند.

آنها در لیگ برتر هم در ۵ بازی تنها یک برد داشته‌اند و با ۳ تساوی و یک باخت، دور انتظار بوده‌اند. ریکاردو ساپینتو در حالی تیرماه امسال و در بحبوحه جنگ ۱۲ روزه، به بازگشت دوباره به نیمکت استقلال بله گفت که عملکرد استقلال با او در لیگ برتر و لیگ قهرمانان، ناامید کننده است. آبی‌ها با این سرمربی پرتغالی در مجموع در ۷ بازی که به میدان رفته‌اند، تنها یک برد داشته‌اند با ۳ باخت و ۳ مساوی، آماری که تا امروز به سرمربی استقلال در نشستن دوباره روی نیمکت استقلال نمره قبولی نمی‌دهد. به طوری که ترکش‌های نارضایتی هواداران آبی‌پوش، چهارشنبه‌شب پس از سوت پایان داور لبنانی بازی استقلال و المحرق، برای اولین بار به ساپینتو هم خورد و او خیلی زودتر از آنچه که فکرش را می‌کرد با اعتراض سکوها روبرو شد.

استقلال در شرایطی با گذشت ۵ هفته از لیگ برتر و ۲ هفته از لیگ قهرمانان آسیا، دور از انتظار بوده که با توجه جذب بازیکنان اسم و رسم‌دار مانند یاسر آسانی آلبانی‌تبار، نازون ستاره تیم هائیتی، موسی جنبو ستاره اهل مالی در کنار آدان دروازه‌بان سابق رئال مادرید به همراه ستاره‌های ایرانی مانند سعید سحرخیزان، توانست یکی از تیم‌های موفق در فصل نقل و انتقالات لقب بگیرد. با وجود آن همه سروصدا و جذب بازیکنان چهره، آنها نتوانسته‌اند شروعی خوبی در فصل جدید داشته باشند.

اگر چه از ضعف‌های فنی استقلال به خصوص در خط دروازه و دفاع نمی‌توان گذشت اما به نظر می‌رسد هنوز روح ساپینتو در استقلال دمیده نشده است. سرمربی پرتغالی را هواداران فوتبال ایران به یک مربی جنگنده و پرجنب و جوش می‌شناسند که یک لحظه هم آرام ندارد. به طوری که در دوره اول حضورش در فوتبال ایران و روی نیمکت استقلال بارها با تنش‌هایی که لب خط به وجود می‌آورد به کمیته انضباطی احضار شد و نتیجه آن هم ۴ماه محرومیت او بود که در نهایت به ۲ ماه کاهش پیدا کرد.

در ۵ هفته گذشته از لیگ هم در شرایطی که ساپینتو نمی‌توانست روی نیمکت و از لب خط استقلال را هدایت کند اما رفتن روی سکو یا حضور در جایگاه، سبب نشده بود که او جنب و جوشش را فراموش کند و تصاویری که از او در بازی‌های لیگ تا امروز به ثبت رسیده، نشان از این دارد که او روی سکوها هم همان سرمربی پرتغالی جنگده است که انگار با فریادها و حرکاتش بی‌قراری می‌کند و می‌خواهد همان لحظه لباس عوض کند و برای کمک به بازیکنان به داخل زمین برود.

برخلاف روی سکوها اما داخل زمین خبری از جنگندگی که ساپینتو به آن مشهور است، نیست. بازیکنان استقلال برخلاف تلاش‌هایی که می‌کنند از آن حس عطش برای پیروزی فاصله دارند و برای برد به آب و آتش نمی‌زنند. ساپینتو روی سکوها مانند سیر و سرکه با هر توپ می‌جوشد و بالا و پایین می‌پرد اما چند ده متر آن‌طرف‌تر در داخل زمین، به پای بازیکنان استقلال انگار وزنه بسته‌اند و برخلاف سرمربی‌شان که روی سکو به آب و آتش می‌زند، آنها انگار با خوردن یک قرص آرام‌بخش، کمتر برای رسیدن به برتری و دروازه حریف و جبران نتیجه‌ای که روی اسکوربورد ثبت شده، تقلا می‌کنند. خبری از به آب و آتش زدن آنها نیست، آنها درست نقطه مقابل سرمربی‌شان هستند.

گمشده استقلال ساپینتو، پیش از آنکه مسائل فنی و برنامه‌های تاکتیکی باشد، جنگندگی است، همان چیزی که ساپینتو دارد اما بازیکنانش در داخل زمین ندارند. سرمربی پرتغالی هنوز نتوانسته‌ است این حس را به بازیکنان منتقل کند تا بازیکنان استقلال با وجود نام‌های بزرگ داخلی و خارجی که ممکن است داشته باشند، برای برد و گرفتن نتیجه خودشان را به آب و آتش نزنند.

استقلال برای عبور از هفته‌های بحرانی به ۱۱ بازیکن جنگده احتیاج دارد، فاکتوری که فعلا با وجود مربی جنگنده‌ای مانند ساپینتو در استقلال نایاب شده است تا آنها این هفته‌ها به تیمی حتی مانند المحرق بحرین که ارزش بازیکنانش به اندازه ارزش قرارداد تنها یک بازیکن استقلال است، هم نه نگویند.