فرهاد حامدی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در سنندج، اظهار کرد: کلاش کُردی (گیوه)، هنر و جز صنایع‌دستی با قدمتی بیش از 2 هزار سال مختص مناطق کردستان است که در 2 طرح مردانه و زنانه ساخته می‌شود.

وی افزود: کلاش بافی علاوه بر مریوان در شهرستان‌های مختلف کردستان از جمله سنندج، دیواندره، سروآباد، کامیاران و سقز نیز رواج دارد، اما مریوان به علت تعداد فعالان بالا مرکز تولید این کفش محسوب می‌شود.

معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان ادامه داد: یکی از دلایلی که مریوان به عنوان شهر جهانی کلاش ثبت شد فراوانی تعداد تولیدکنندگان بود و همین امر نیز باعث شده رشته کلاش بافی با همکاری آموزش و پرورش در دوره تحصیلی متوسطه دوم و در رشته کار و دانش ایجاد شود و در حال حاضر نیز به دنبال راه‌اندازی دانشگاه علمی‌کاربردی صنایع‌دستی و آموزش رشته کلاش‌بافی هستیم.

حامدی یادآور شد: تا پیش از شیوع کرونا سالانه حدود 100 هزار جفت کلاش به کشور عراق صادر می‌شد و همین حجم صادرات و مرکزیت مریوان به عنوان تولید کلاش شاخص اصلی برای ارزیابی و انتخاب جهانی مریوان به عنوان شهر کلاش بود.

وی بیان کرد: پس از ثبت جهانی ایم اثر زیرساخت‌ها بهبود پیدا کرد و اکنون نیز با تعاملی که با فرمانداری و شهرداری داریم، توانستیم دبیرخانه دائمی شهر جهانی را راه‌اندازی کنیم و طی فروردین سال‌جاری موزه کلاش‌بافی نیز افتتاح می‌شود.

معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان با بیان اینکه تولید کلاش کاری سخت است، اما اکنون در  تولید این محصول مردان و زنان در کنار هم نقش دارند، گفت: ثبت جهانی مریوان باعث افزایش انسجام اجتماعی میان تولیدکنندگان کلاش شد.

حامدی اظهار کرد: حدود 8 کارگاه آموزشی صنایع دستی برای شاغلان برگزار کرده‌ایم و بر اساس هدف‌گذاری ها تلاش می‌کنیم تعداد تولیدکنندگان و میزان صادارات را بر اثر شاخص های یک شهر جهانی افزایش دهیم هر چند که کرونا مشکلات بسیاری ایجاد کرد اما توانستیم 50 درصد از اهداف برنامه را محقق کنیم.

وی افزود: اکنون در زمینه برندسازی شهر جهانی کلاش تمرکز کرده‌ایم و پیش از پایان سال گذشته نیز تابلوی مریوان شهر جهانی کلاش در ورودی شهر نصب شد.

انتهای پیام/2330/75/ر