به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، حادثه ظهر پنجشنبه ۱۰ مهرماه در یکی از آزمایشگاه‌های دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، بار دیگر نگاه‌ها را به موضوع ایمنی در محیط‌های علمی و آموزشی معطوف کرد. بر اساس اطلاعیه روابط‌عمومی دانشگاه، در جریان تعویض کپسول گاز هیدروژن آتش‌سوزی رخ داد که متأسفانه به فوت یک دانشجوی کارشناسی ارشد و مصدومیت دو دانشجوی دیگر انجامید.
این اتفاق غم‌انگیز یادآور این نکته است که فعالیت‌های علمی، به‌ویژه در محیط‌های آزمایشگاهی، همواره با سطحی از ریسک همراه‌اند و بدون وجود سازوکارهای دقیق ایمنی می‌توانند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشند.
در سطح جهانی، فعالیت آزمایشگاهی بر پایه دستورالعمل‌های دقیق ایمنی انجام می‌شود، از نحوه ذخیره و تعویض گازهای پرخطر گرفته تا نصب تجهیزات اطفای حریق، سیستم‌های هشداردهنده و آموزش‌های مستمر. این استانداردها برای آن طراحی شده‌اند که حتی در شرایط غیرمنتظره، احتمال وقوع حادثه کاهش یابد. پرسش اصلی اینجاست که این استانداردها تا چه حد در دانشگاه‌های ما عملیاتی و به‌روزرسانی می‌شوند؟
گفته می‌شود آموزش‌های ایمنی برای دانشجویان در بسیاری از مواقع به شکل مقدماتی و تئوری برگزار می‌شود. حال آن‌که کار با مواد و تجهیزات پرخطر نیازمند آموزش‌های عملی و مستمر است. حادثه اخیر می‌تواند نشانه‌ای از ضرورت بازاندیشی جدی در شیوه‌های آموزشی و نظارتی باشد.
حادثه امروز در دانشگاه تهران برای همه جامعه دانشگاهی ایران یک هشدار جدی است. انتظار می‌رود که در پی این رخداد، اقداماتی شفاف و مؤثر در دستور کار قرار گیرد، از جمله: بررسی دقیق حادثه توسط یک تیم تخصصی و انتشار عمومی گزارش آن.بازنگری در دستورالعمل‌های ایمنی آزمایشگاهی و تقویت آموزش‌های عملی.تجهیز آزمایشگاه‌ها به امکانات نوین ایمنی و اختصاص بودجه مشخص برای این بخش.
از دست رفتن یک دانشجو و آسیب دیدن دو نفر دیگر، تنها یک خبر کوتاه نیست؛ بلکه هشداری است برای اینکه ایمنی در دانشگاه‌ها باید بیش از هر زمان دیگری در کانون توجه قرار گیرد. تداوم مسیر علمی و پژوهشی کشور بدون تضمین سلامت دانشجویان و پژوهشگران امکان‌پذیر نخواهد بود.
