به گزارش رکنا، دکتر علی شفیعی، متخصص بیوشیمی و تغذیه اظهار داشت: ویژگی بارز ظروف مسی در توزیع یکنواخت و مناسب حرارت است که پخت غذا را با کیفیت مطلوبی انجام می‌دهد. با این حال، این ظروف می‌توانند خطراتی برای سلامت افراد به همراه داشته باشند. فلزاتی مانند مس، روی و آهن به دلیل توانایی بالای خود در اکسید شدن و واکنش با غذاهای اسیدی و نمک‌های موجود در آن، می‌توانند تأثیرات زیانباری بر بدن انسان داشته باشند.
سطح داخلی ظروف مسی باید پوششی از قلع، فولاد ضد زنگ (استیل) یا نیکل داشته باشد. عدم وجود این پوشش یا آسیب دیدگی آن، می‌تواند باعث آزاد شدن مواد فلزی از ظرف شده و به سیستم عصبی و کبد صدمه وارد کند. لازم به ذکر است، خطرات ناشی از مسمومیت با قلع حتی بیشتر از مس بوده و به همین دلیل توصیه می‌شود استفاده از این ظروف به حداقل برسد.
ظروف مسی موجود در بازار ممکن است در هنگام پخت غذا یا تماس با رطوبت تغییر رنگ داده و دچار لکه‌های سیاه رنگ شوند. این لکه‌ها، اگرچه با شست‌وشو و استفاده از سیم ظرفشویی ممکن است کمرنگ‌تر شوند، اما دوباره ظاهر خواهند شد. دکتر شفیعی تصریح می‌کند: مس به دلیل قابلیت واکنش بالا با مواد غذایی، بر سلامت غذا تأثیر منفی می‌گذارد. در صورتی که این ظروف فاقد پوشش مناسب و استاندارد باشند، آسیب‌های ناشی از آن دو برابر خواهد شد. بنابراین، در صورت مشاهده چنین نشانه‌هایی، بهتر است ظرف را به مراکز عرضه‌کننده بازگردانید.
اغلب گفته می‌شود هنگام استفاده از ظروف مسی باید از قاشق‌های پلاستیکی یا چوبی استفاده شود. با این حال، به دلیل چسبیدن غذا به این ظروف و نیاز به استفاده از اسکاچ یا سیم ظرفشویی، بسیاری از افراد این توصیه را نادیده می‌گیرند. دکتر شفیعی تأکید می‌کند: ظروف مسی که استانداردهای لازم را داشته باشند، چسبندگی کمی دارند. اما چون اکثر ظروف موجود در بازار به روش‌های سنتی ساخته شده‌اند و فاقد پوشش استاندارد هستند، عملکرد آنها چندان مطلوب نیست. پیشنهاد می‌شود از ظروف مسی استاندارد استفاده کنید و برای جلوگیری از آسیب به سطح ظرف و خط و خش، قاشق‌های غیرفلزی به کار ببرید و سیم ظرفشویی را کنار بگذارید.
استفاده از دستبند، انگشتر و سایر زیورآلات مسی به عنوان راهکاری برای تأمین مس بدن و درمان دردهای مفصلی و التهابی، مدت‌هاست که طرفداران خاص خود را دارد. اما این ابزارها در درمان دردهای مزمن و طولانی‌مدت کارایی چندانی ندارند. دکتر شفیعی توضیح می‌دهد: بدن انسان به مقدار کمی مس نیاز دارد و این مقدار به راحتی از طریق غذاهای مصرفی حاصل می‌شود. بنابراین، استفاده از دستبندها، ظروف یا ابزارهای مسی ضرورتی ندارد و نمی‌تواند نیاز بدن به این ماده را به طور چشمگیر برطرف کند.
