یک شهر خیالی در پرو یا برج ایفل در پکن مسافران به طور فزاینده ای از ابزار هوش مصنوعی مانند چت جی بی تی استفاده می کنند تا برای مقاصد  سفرهای خود ایده سازی کنند و در نتیجه به مقاصدی فرستاده می شوند که عملا وجود خارجی ندارند. 
به گزارش عصر ایران و به نقل از بی بی سی، میگل آنجل گانگورا مزا، موسس و مدیر « تکامل مسیرهای گردشی در پرو» در یکی از روستاهای پرو به سر می برد و خود را مهیای آن می سازد تا مسیری مهیج را از درون کوه های آند بپیماید اما در همین حین مکالمه ای کنجکاوی برانگیز را می شنود : دو توریست غریبه با هم در حال صحبتی دوستانه در مورد برنامه شان برای گردش در کوهستان آن منطقه هستند تا در نهایت به «دره مقدس هومنتای» برسند.

میگل آنجل می کوید: آن ها به صفحه موبایلشان را نشان دادند که متنی با توصیفات بی نظیر و جذاب از دره هومنتای در آن ها به چشم می خورد. اما خب این توصیفات واقعیت نداشت. هیچ دره مقدس هومنتایی وجود ندارد. در واقع این اسم من در آوردی ترکیبی از دو مکان متفاوت است که هیچ ارتباطی با توصیف داده شده ندارند. آنها در واقع نفری 160 دلار آمریکا پول داده بودند تا کسی آن ها را به جاده ی ملوپاتا برساند و در این میان هیچ راهنمای توری هم نداشتند.
اما این همه ماجرا نیست میگل آنجل ادامه می دهد این اشتباه در ظاهر معصومانه می توانست به قیمت جان این توریست ها تمام شود. این نوع اطلاعات اشتباه در پرو بسیار خطرناک است. ارتفاع، شرایط آب و هوا و مسیر سفر همه باید به دقت از قبل بررسی شوند. ولی وقتی شما از هوش مصنوعی برای برنامه ریزی سفر استفاده می کنید به یکباره خود را بدون کپسول اکسیژن در ارتفاع 4000 متر و بدون آنتن موبایل خواهید یافت.
منتقدان هوش مصنوعی بر این باورند در حالی که این تکنولوژی در صورت عملکرد صحیح می تواند نکات بسیار مفیدی را در مورد برنامه ریزی سفر در اختیار مسافران قرار دهد اما در عین حال می تواند مسافران را به سمت شرایط بسیار خطرناک و نیز استیصال ببرد.