به گزارش رکنا ،زندگی اکبر کریمی، دوچرخه‌سوار معلول میانه‌ای، نماینده‌ای از شور و اشتیاق زنده و مداوم برای رسیدن به آرزوهاست. او به رغم چالش‌های جسمی و فقدان حمایت‌های لازم، همچنان به تلاش‌های خود ادامه می‌دهد و در جستجوی موفقیت در ورزش است.

اکبر که متولد سال ۱۳۵۶ است، دوچرخه‌سواری را در سال ۹۲ آغاز کرد. او به عنوان یک فرد دارای معلولیت جسمی حرکتی و چشمی، با وجود محدودیت‌هایش، در سال ۹۶ به تیم ملی پاراسایکلینگ پیوست و در رویدادهای ملی و بین‌المللی شرکت کرده است. او به عنوان یک ورزشکار متعهد و پُرانرژی، در سال ۱۴۰۲ در مسابقات قهرمانی آسیایی تایلند توانست در میان رقبای خود در کلاس C5 مقام هفتم را کسب کند.

با این حال، او از مسئولین استانی درخواست دارد که به دوچرخه‌سواران شهرستانی توجه بیشتری داشته باشند. اکبر با بیان اینکه "این ورزش مظلوم واقع شده است"، به چالش‌ها و نارسایی‌های موجود در حمایت از ورزشکاران معلول اشاره می‌کند. او تأکید می‌کند که در برخی موارد مجبور شده برای دیگر استان‌ها نمایندگی کند و به همراه آن‌ها در مسابقات شرکت کند، چرا که منابع و حمایت‌های لازم در استان خود را دریافت نکرده است.

در طول این مسیر، او نیز دچار مشکلات شخصی شده است. از دست دادن همسرش که بزرگ‌ترین حامی‌اش بود، بر فشارهای روانی و عاطفی او افزوده و باعث شد تا او به فکر کنار گذاشتن ورزش حرفه‌ای بیفتد. اما پس از پیشنهادات دیگر استان‌ها و کسب موفقیت در تیم استان فارس، ناامیدی را کنار گذاشت و به رقابت ادامه داد.

اکبر کریمی نماد استقامت و امید است. او نه تنها در جستجوی افتخارات ورزشی، بلکه به نمایندگی از بسیاری از ورزشکاران معلول که با چالش‌های مشابهی روبرو هستند، صدای خود را به گوش مسئولان می‌رساند. این داستان، نه تنها برای او، بلکه برای همه ورزشکارانی است که در راستای رسیدن به آرزوهایشان با موانع زیادی مواجه هستند.

خبرنگار ناصر غلامی هوجقان