بر اساس این تصویب‌نامه که به‌پیشنهاد مشترک وزارت امور اقتصادی و دارایی و بانک مرکزی و با استناد به بند «و» ماده (1) قانون تشویق و حمایت سرمایه‌گذاری خارجی مصوب 1380 و اصل 138 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران صادر شده است، تغییرات مهمی در مقررات پیشین اعمال شد:

1. در تصویب‌نامه شماره 167010 تا 60242هـ مورخ 12 آذر 1401، واژه «فلزات گرانبها» در بندهای (1) و (3) صرفاً به «طلا» اصلاح شد.
2. ورود طلا به‌شکل شمش استاندارد تا سقف مجاز مندرج در مجوز سرمایه‌گذاری خارجی، بدون نیاز به ثبت سفارش و با انجام تشریفات گمرکی و تعیین ارزش آماری بر اساس منابع معتبر بین‌المللی، امکان‌پذیر است.
3. گمرک جمهوری اسلامی ایران باید مستندات ترخیص و ارزش طلای وارده را به سازمان سرمایه‌گذاری و کمک‌های اقتصادی و فنی ایران و بانک مرکزی ارائه کند.
4. عرضه و فروش طلای وارده فقط در **مرکز مبادله ارز و طلا** یا **بورس کالا** مجاز است و معادل ریالی فروش به حساب بنگاه پذیرنده سرمایه یا صاحب طرح واریز خواهد شد.
5. ثبت اطلاعات فروش (نام سرمایه‌گذار یا شرکت، میزان و عیار شمش، تاریخ فروش، معادل ریالی و مشخصات دریافت‌کننده) توسط سازمان سرمایه‌گذاری، ارزش طلای وارده را به‌عنوان سرمایه خارجی ثبت می‌کند.
6. انتقال سود و عواید سرمایه‌گذاری تنها پس از گذشت حداقل یک سال از تاریخ به‌کارگیری سرمایه و با تصویب هیئت سرمایه‌گذاری خارجی و تأیید وزیر اقتصاد، طبق ماده (17) قانون، مجاز است.

تبصره‌ها:
ـ تبصره 1: طلاهای واردشده از 12 آذر 1401 تا ابلاغ این مصوبه که در بسترهای غیررسمی فروخته شده‌اند، در صورت ارائه مستندات، مشمول ثبت سرمایه خارجی و انتقال سود می‌شوند.
ـ تبصره 2: شمش‌های واردشده بعد از 12 آذر 1401 که هنوز به ریال تبدیل نشده‌اند، باید طبق بند (3) عرضه شوند.
ـ تبصره 3: خروج اصل سرمایه خارجی به‌شکل شمش استاندارد تا سقف وزن و عیار واردشده، با تصویب هیئت سرمایه‌گذاری خارجی و مطابق مجوز سرمایه‌گذاری مجاز است.
ـ تبصره 4: خروج شمش باید از همان بستری که وارد و عرضه شده انجام شود.
ـ تبصره 5: رعایت تمامی ضوابط قانون تشویق و حمایت سرمایه‌گذاری خارجی و آیین‌نامه اجرایی آن الزامی است.