به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ،دکتر علیرضا رفیع پور در همایش ملی روز جهانی هاری گفت؛ رشد سریع جمعیت، بخشی از نگرانی‌های عمده‌ای است که در کنار سایر مشکلات از قبیل محدودیت منابع پایه، نابودی ذخایر ژنتیکی، گسترش پدیده شهرنشینی و تغییر کاربری زمین و بالاخره ضایعات بالای محصولات کشاورزی و امراض دامی، تامین غذای کافی و امنیت غذایی را برای کشور‌های جهان به ویژه کشور‌های درحال توسعه مشکل ساخته است.
وی افزود : بر اساس آخرین یافته‌های علمی مشخص شده است منبع ۷۵% از بیماری‌های نوپدید و ۸۰% از عوامل بیماری زایی با توان کاربرد در بیوتروریسم در حیوانات است همچنین بر اساس تخمین‌های موجود بیش از ۲۰ درصد تولیدات حیوانی در جهان به علت بیماری‌ها کاهش می‌یابد و همه این موارد بیان گر این نکته است که بیماری‌های حیوانی نه تنها قابل انتقال به انسان هستند، بلکه موجبات مشکلات بهداشت عمومی و امنیت غذایی را به علت کاهش تولیدات و نقایص حاصل از آن ایجاد می‌نماید.
همچنین رئیس گروه مطالعات اپیدمیولوژیک بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی کشور در یادداشتی بمناسبت روز جهانی هاری، و برگزاری همایشی با حضور مسئولان ملی و بین‌المللی در انستیتو پاستور ایران ، این روز را فرصتی برای یادآوری اهمیت یکی از کشنده‌ترین بیماری‌های مشترک انسان و حیوان و نیز تأکید بر نقش کلیدی دامپزشکی در کنترل و پیشگیری از آن دانسته است.
دکتر محمدرضا شعله‌پاش افزود: هاری یکی از بیماری‌های ویروسی مشترک میان انسان و حیوان است که به‌محض بروز علائم، تقریباً صددرصد کشنده محسوب می‌شود، اما با وجود چنین شدت و خطری، این بیماری کاملاً قابل پیشگیری است. واکسیناسیون حیوانات خانگی و پرسه‌زن، مراقبت‌های بهداشتی پس از حیوان‌گزیدگی و آموزش عمومی از جمله اقداماتی هستند که می‌توانند از مرگ‌های براثر هاری جلوگیری کنند. هر ساله هزاران نفر در جهان قربانی این بیماری می‌شوند، اما تجربه کشورهایی که موفق به حذف هاری شده‌اند نشان می‌دهد دستیابی به جامعه‌ای بدون هاری امری دست‌یافتنی است.
وی یادآور شد که سازمان جهانی بهداشت (WHO) با همکاری سازمان جهانی بهداشت حیوانات (WOAH) و سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) شعار روز جهانی هاری در سال ۲۰۲۵ را «Act Now: You, Me, Community» یا «وقتشه! تو، من، همه‌ی ما» اعلام کرده است؛ این فراخوان جهانی مردم، جوامع محلی و نهادها را به اقدام فوری و مشترک برای جلوگیری از انتقال ویروس هاری فرا می‌خواند. به گفته سازمان جهانی بهداشت: "هیچ نهادی به تنهایی نمی‌تواند هاری را ریشه‌کن کند و اقدام فوری همه افراد، جوامع محلی و سازمان‌ها ضروری است."
رئیس گروه مطالعات اپیدمیولوژیک بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی کشور افزود : اتحاد جهانی کنترل هاری (GARC) نیز در بیانیه خود تأکید کرده است: "هر واکسنی که به یک سگ تزریق می‌شود، به معنای نجات جان یک انسان در آینده است. واکسیناسیون گسترده سگ‌ها همچنان مؤثرترین ابزار برای پیشگیری از هاری انسانی است."
دکتر محمدرضا شعله‌پاش گفت: علاوه بر این، اتحادها و نهادهای تخصصی مانند Global Alliance for Rabies Control (GARC / Rabies Alliance) راهنماها و کیت‌هایی برای برگزاری روز جهانی هاری منتشر کرده‌اند تا سازمان‌ها و جوامع بدانند چگونه برنامه‌های محلی خود را طراحی و اجرا کنند و فعالیت‌هایشان را با تلاش جهانی هماهنگ سازند.
وی افزود: دامپزشکی در این مسیر خط مقدم مبارزه با هاری در حیوانات است. واکسیناسیون سگ‌ها و گربه‌ها، همکاری در مدیریت جمعیت سگ‌های پرسه‌زن، پایش اپیدمیولوژیک بیماری و تعامل نزدیک با وزارت بهداشت برای ارجاع سریع موارد حیوان‌گزیدگی از جمله وظایف کلیدی سازمان دامپزشکی کشور به شمار می‌رود. بدون کنترل بیماری در حیوانات، امکان ریشه‌کنی هاری در انسان وجود ندارد. در همین راستا، سازمان دامپزشکی با اجرای برنامه‌های واکسیناسیون گسترده و تقویت همکاری‌های بین‌بخشی، نقش مهمی در تحقق هدف جهانی «صفر مرگ انسانی از هاری تا سال ۲۰۳۰» ایفا می‌کند.
رئیس گروه مطالعات اپیدمیولوژیک بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی کشور گفت : ایران نیز در قالب برنامه‌های مشترک با سازمان‌های بین‌المللی از جمله WHO، WOAH و FAO، دستاوردهای ارزشمندی در زمینه مبارزه با هاری داشته است. برگزاری همایش روز جهانی هاری در انستیتو پاستور، علاوه بر مرور اقدامات و تجربیات، بستری برای بررسی چالش‌ها و تبادل نظر درباره راهبردهای آینده فراهم می‌آورد.
دکتر شعله‌پاش افزود : روز جهانی هاری یادآور آن است که پیشگیری از هاری نه‌تنها یک مسئولیت سازمانی، بلکه مسئولیتی اجتماعی است. تحقق جامعه‌ای بدون هاری تنها یک شعار جهانی نیست؛ برای ایران می‌تواند به معنای صرفه‌جویی سالانه میلیون‌ها یورو در هزینه‌های درمان، کاهش بار مالی بر نظام سلامت و همچنین ارتقای جایگاه کشور در برنامه‌های مشترک سلامت جهانی باشد. دستیابی به این هدف نیازمند مشارکت همگانی است؛ از شهروندانی که حیوانات خانگی خود را واکسینه می‌کنند تا رسانه‌هایی که آگاهی عمومی را گسترش می‌دهند و نهادهایی که در خط مقدم سلامت انسان و حیوان همکاری می‌کنند.
