شرکت GE Aerospace در برنامه آزمایشی ATLAS خود موفق شده یک موتور پیشرانه مبتنیبر «رمجت سوخت جامد» را روی یک هواپیما نصب کند. این موتور هیچ قطعه متحرکی ندارد و برای پرواز موشکهای مافوق صوت طراحی شده است.
رمجت سوخت جامد راهکاری ساده اما قدرتمند برای رسیدن به سرعتهای مافوق صوت است. برخلاف موتورهای معمولی جت که از فن و توربین برای فشردهسازی هوا استفاده میکنند، رمجت هیچ قطعه متحرکی در ساختار خود ندارد و فشردهسازی هوا در آن تنها بهخاطر سرعت خود وسیله در جریان هوا رخ میدهد.
GE Aerospace در برنامه ATLAS نسخهای از رمجت را توسعه داده که بهجای سوخت مایع از لایهای جامد از هیدروکربن در داخل بدنه موتور استفاده میکند. این سوخت شبیه لاستیک است و هنگام سوختن لایهای تازه از آن آزاد میشود که باعث احتراق بیشتر میشود. نکته مهم اینکه سوخت جامد داخلی اکسیژن همراه ندارد. بنابراین هوا بهعنوان منبع اکسیژن وارد محفظه میشود. این امر باعث کاهش وزن و افزایش کارایی میشود.
برای آزمایش، این موتور روی یک جنگنده F-104 نصب شد که بهعنوان سکوی آزمایشی استفاده شده است. هدف اولیه از این پروازهای آزمایشی، بررسی مسائل آیرودینامیک و بارهای واقعی محیطی مانند ارتعاش و تنش حرارتی اعلام شده است.
البته در این مرحله از آزمایش، موتور روشن نشده و فقط شرایط محیطی واقعی آن بررسی شده است. روشن کردن موتور و انجام آزمایشهای پرواز آزاد به مراحل بعدی نیازمند است.
GE میگوید مفهوم توسعهیافته توسط آن در مقایسه با موشکهای سوخت جامد سنتی، کارایی بسیار بالاتری دارد. علاوهبراین، حذف سامانههای پیچیده تغذیه سوخت مایع و قطعات متحرک، آن را سادهتر و ارزانتر میکند. این موضوع برای پیشرانههایی که احتمالاً مصرفی یا یکبار مصرف خواهند بود اهمیت دارد.