به گزارش رکنا، در کودکان مبتلا به بیماری آسم ، مجاری هوایی گاهی تحت تاثیر عوامل تحریک‌کننده خاصی، دچار تورم و باریک شدن می‌شوند. این شرایط می‌تواند منجر به خس‌خس سینه، سرفه، حس سنگینی در قفسه سینه و دشواری در نفس کشیدن شود.
عوامل مختلفی می‌توانند موجب واکنش مجاری هوایی در بیماران مبتلا به آسم شوند. این عوامل شامل شرایط محیطی، عفونت‌های ویروسی نظیر سرماخوردگی، ورزش و استنشاق مواد حساسیت‌زا هستند که کودک نسبت به آن‌ها حساسیت دارد.
هنگامی که علائم آسم به صورت ناگهانی تشدید شود، این وضعیت را حمله آسم می‌نامند. معمولاً بیماری آسم در دوران کودکی و پیش از پنج‌سالگی ظاهر می‌شود. بسیاری از کودکان گرفتار این بیماری هستند که می‌تواند سبب غیبت آن‌ها از مدرسه یا حتی نیاز به بستری شدن در بیمارستان شود. خوشبختانه درمان‌های موجود توانایی مدیریت این بیماری را دارا هستند.
اگر کودک ما به آسم مبتلاست، ضروری است که تمامی دستورات درمانی پزشک را رعایت کرده و اقدامات لازم در زمان رخداد حمله‌های آسم را با مشورت پزشک فرا گیریم.
محمدرضا مدرسی، استاد ریه دانشگاه علوم پزشکی تهران، طی گفت‌وگویی با خبرگزاری فارس به اهمیت اصلاح باورهای نادرست والدین درباره درمان آسم اشاره کرد.
مدرسی گفت: تنگی نفس و آسم در کودکان نه تنها سلامت کودکان را تهدید می‌کند بلکه آرامش خانواده را نیز مختل می‌کند.
او توضیح داد: علائم این بیماری، به‌ویژه در ساعات شبانه، موجب بیدار شدن مکرر کودک و والدین می‌شود و کیفیت زندگی و تحصیل کودک را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
به گفته مدرسی، بسیاری از والدین تصور اشتباهی دارند که استفاده از اسپری‌های استنشاقی باعث کوتاهی قد، وابستگی یا مشکلات قلبی می‌شود. در حالی که میزان کورتون موجود در این داروها بسیار اندک است و عوارض آن در مقایسه با عدم درمان آسم، کمتر است.
رئیس بخش ریه بیمارستان طبی کودکان تأکید کرد که مصرف داروهای استنشاقی باید طبق دستور پزشک و به صورت منظم و طولانی‌مدت انجام شود. قطع ناگهانی دارو بدون نظر پزشک ممکن است موجب بازگشت بیماری و تشدید حملات شود.
مدرسی هشدار داد: عواملی نظیر دود سیگار و قلیان، دود اسفند، حیوانات خانگی و برخی آلاینده‌ها می‌توانند به طور قابل‌توجهی آسم کودکان را تشدید کنند. خانواده‌ها باید به این موارد توجه کافی داشته باشند.
مدرسی خاطرنشان کرد که هدف از درمان آسم تنها کنترل علائم نیست، بلکه پیشگیری از وقوع حملات مکرر و بهبود کیفیت زندگی کودک و خانواده است. تحقق این هدف نیازمند همکاری والدین و اصلاح باورهای غلط آن‌ها درباره داروها است.
