در همان نخستین روز «جام ایراندخت» رقابت ورزشی در لیگ برتر تکواندوی زنان با جنجال و قطع پخش زنده تمام شد؛ نشانه‌ای روشن از اینکه تکواندوی زنان در سایه سنگین حاشیه است.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، لیگ برتر تکواندوی زنان، «جام ایراندخت»، قرار بود از اول مهر با شور و هیجان آغاز شود و به‌عنوان ویترین این رشته در سطح کشور نقش‌آفرینی کند. با این حال، هنوز هفته نخست به پایان نرسیده، اتفاقی رقم خورد که بار دیگر نشان داد مدیریت این مسابقات بیش از آنکه در پی ارتقای کیفیت باشد، درگیر ضعف‌های ساختاری و بی‌انضباطی‌های مزمن است.
آغاز حاشیه از یک نیمه‌نهایی
دیدار نیمه‌نهایی وزن منفی ۴۶ کیلوگرم میان پرنیان ساکی از آکادمی ویسی مقابل ریحانه جمالی از ایمن‌تک پیشرو با هدایت اکرم خدابنده‌لو برگزاری می‌شد که پشت صحنه هم یک جنجال در حال جرقه خوردن بود؛ این جدال به سود جمالی تمام شد، اما پایان این مبارزه، آغاز جنجالی بود که به مبارزه پیش از آن ارتباط داشت و سالن را متشنج کرد. سوگند شیری در مقابل ساینا کریمی پیروز شد که در پایان بازی، یک بگومگوی نه چندان دوستانه بین آنها شکل می‌گیرد. مادر ساینا کریمی که در سالن بوده، مدعی فحاشی سوگند شیری به دخترش می‌شود، کمیته انضباطی مسابقات سوگند شیری را جریمه می‌کند و ادامه ماجرا پیش می‌آید.
سوگل شیری از تیم ایران‌استار، ملی‌پوش سابق تکواندو چند وقت پیش در انتخابی تیم ملی یک دیدار پرحاشیه مقابل ساینا کریمی داشت که انگار جنجال‌های هفته نخست لیگ بی ارتباط به این زخم تازه نبوده. سوگل و سوگند، دو خواهر تکواندوکار در اعتراض به حذف سوگند اعتراضی کردند که نه‌تنها مسابقات را برای دقایقی متوقف کرد بلکه پخش زنده شبکه ورزش را هم مختل کرد؛ صحنه‌ای که خیلی زود در فضای مجازی دست به دست شد و شروع لیگ را تحت‌الشعاع قرار داد.
ریشه‌های یک اعتراض
آنچه در سالن رخ داد، ریشه در اتفاقات پیشین داشت. سوگل شیری، ملی‌پوش سابق، پیش‌تر از بی‌عدالتی در انتخابی تیم ملی سخن گفته بود. او تجربه‌ای را روایت کرده بود که طی آن تغییرات لحظه‌ای در جدول رقابت‌ها و تصمیمات بحث‌برانگیز کادرفنی، مسیرش را برای رسیدن به تیم ملی مسدود کرد: «در انتخابی تیم ملی در راند اول برنده شدم، اما جدول را به هم زدند و اجازه ندادند با رقیب اصلی‌ام روبه‌رو شوم. در نهایت هم با وجود پیروزی، نام من از ترکیب خط خورد.»
این حس بی‌عدالتی حالا در لیگ برتر هم تکرار شد. سوگند شیری، پس از پیروزی مقابل ساینا کریمی که در انتخابی تیم ملی هم به خواهرش باخته بود، با ادعای «فحاشی» و بدون ارائه مدرک رسمی از ادامه مسابقات محروم شد. به گفته سوگل، حتی فیلم مسابقه نیز به آنها نشان داده نشد و مسئولان تنها به «لب‌خوانی» استناد کردند؛ روشی که نه در آیین‌نامه‌ها جایگاهی دارد و نه با اصول حرفه‌ای ورزش همخوانی.
اعتراض به درگیری کشیده شد
خواهران شیری اصرار داشتند فیلم ماجرا بازبینی شود، اما با پاسخ منفی و برخورد تند مسئولان اجرایی مواجه شدند. سوگل شیری می‌گوید: «نیم ساعت صحبت کردیم که مدارک را نشان بدهند، اما نه‌تنها جواب نگرفتیم، بلکه برخوردی کردند که ما را به اعتراض کشاند. حتی خواهرم را هل دادند و به گردنش چنگ زدند.»
سوگند شیری هم که از سوی کمیته انضباطی حذف شد در این باره گفته است: «در لیگ من در وزن یک با ساینا کریمی بازی کردم. ۱۰ بار با او بازی داشته‌ام و ۹ بار برنده بوده‌ام. در لیگ هم پای مدال دوباره در دو راند با اختلاف او بردم. بعد از بازی، در کنار زمین، زمانی که برای ادای احترام به سمت مربی حریف می‌رفتم، ناخودآگاه تنه‌ای رد و بدل شد. ساینا به من فحش داد. من چیزی نگفتم فقط جواب دادم که "همیشه همین را می‌گویی". این تنها جمله ای بود که بین ما رد و بدل شد. بعد از آن مادرش من را تهدید کرد که نمی‌گذارد در بازی بعدی شرکت کنم.»
دست باز والدین در تکواندو
این روایت‌ها نشان می‌دهد که ماجرا از یک اختلاف ورزشی ساده فراتر رفته و به تنشی فیزیکی در دل مسابقات رسمی بدل شده است؛ رخدادی که با اصول انضباطی و شأن لیگ برتر هیچ نسبتی ندارد. پرسش مهم‌تر اینجاست که اصلاً مادر یک ورزشگاه در آنجا چه کار می‌کرده که به حواشی دامن زده است؟ همان پرسشی که روزی هم درباره پدر مبینا نعمت‌زاده پرسیده شده بود که در یک اختلاف درون خانواده تکواندو، چطور خود را وارد ماجرا کرد و تصمیم گرفت به صورت پیشکسوت این رشته سیلی بزند؟
سایه سنگین بی‌اعتمادی
اعتراض‌های روز سه‌شنبه را نمی‌توان صرفاً یک واکنش احساسی دانست. این رویداد نماد بحرانی بزرگ‌تر است؛ بحران بی‌اعتمادی در تکواندوی زنان. وقتی ورزشکاران باور دارند تصمیم‌های کلیدی نه بر اساس قانون بلکه با روابط و سلیقه‌ها گرفته می‌شود، اعتراض اجتناب‌ناپذیر است. لیگ برتری که باید سکوی نمایش توانمندی زنان تکواندوکار باشد، با چنین تصمیم‌های مبهم و رفتارهای غیرحرفه‌ای عملاً حیثیت خود را خدشه‌دار کرده است.
زنگ خطری جدی برای آینده
تکواندو ایران سال‌ها با نظم، اخلاق و افتخار گره خورده بود. اما تکرار چنین صحنه‌هایی نشان می‌دهد آینده این رشته در خطر است. بی‌انضباطی و بی‌تدبیری اگر ادامه یابد، نه‌تنها چهره لیگ برتر زنان را تخریب می‌کند بلکه سرمایه‌های انسانی تکواندو را نیز دلسرد خواهد کرد. لیگی که با حاشیه شروع می‌شود، اگر اصلاحات فوری و شفاف‌سازی جدی در کار نباشد، بعید است بتواند اعتماد از‌دست‌رفته ورزشکاران و تماشاگران را دوباره به دست آورد.
