برترین‌ها: بعد از شکست سنگین استقلال برابر الوصل، اشتباه مرگبار عارف آقاسی مقابل پیکان و مصاحبه‌های عجولانه‌اش موجی از عصبانیت هواداران و انتقاد پیشکسوتان را به همراه داشت و این مدافع را در کانون توجه و فشار قرار داد.

آقاسی این روزها شبیه کاراکتری است که انگار از دل یک فیلم تاریک بیرون آمده؛ همانند «جوکر»ی که در اوج فروپاشی درونی، لبخندی تلخ بر لب دارد. زخمی از درون، اما پوشیده با نقابی از خنده. حتی وقتی مقابل شعار سنگین «حیا کن، رها کن» هواداران سر خم می‌کند، باز هم لبخندی می‌زند؛ نه از سر شادی، که از تناقضی عمیق میان بغض درونی و نمای بیرونی. لبخندی که فریاد می‌زند: سقوط فقط در دل رخ می‌دهد، روی صحنه هنوز بازی ادامه دارد.

با این حال استقلال در میانه راه فصل است و در اوج مسابقات، زمان برای تخریب و از دست دادن بازیکن وجود ندارد. آقاسی هرچند در هفته‌های اخیر اشتباهاتی پررنگ داشته، اما هنوز می‌تواند با بازگشت به تمرکز و آرامش، خود را به یک مهره قابل اتکا برای استقلال تبدیل کند.

اکنون بیش از هر زمان دیگری، این بازیکن نیازمند حمایت، بازسازی روحی و فرصتی دوباره است؛ فرصتی که اگر درست استفاده شود، هم برای او رستگاری خواهد داشت و هم برای استقلال.