دو سال جنگ مداوم علیه غزه ، افزایش شدید هزینه‌های زندگی، تحریم‌های گسترده بین‌المللی، و موج خروج سرمایه گذاران داخلی و خارجی، اقتصاد اسرائیل را در وضعیتی کم‌سابقه از رکود و ناامنی قرار داده است. تازه‌ترین داده‌های مؤسسات داخلی این رژیم نشان می‌دهد که ابعاد بحران از سطح شاخص‌های کلان اقتصادی فراتر رفته و به معیشت روزانه میلیون‌ها نفر از ساکنان سرزمین‌های اشغالی، به‌ویژه کودکان، سرایت کرده است.

بر اساس تحقیقات مؤسسه «لاتت» در اسرائیل، ۳۲ درصد از خانوارهای این رژیم فاقد امنیت غذایی هستند و ۲.۸ میلیون نفر به غذای کافی دسترسی ندارند. از این جمعیت، حدود ۱.۳ میلیون نفر کودک‌اند که با کمبود مواد غذایی مواجه شده‌اند. این شاخص بحرانی در آستانه سال نوی عبری منتشر شده و بازتابی از اثرات مستقیم جنگ و افزایش هزینه‌های زندگی بر معیشت مردم است.

امنیت غذایی پایین، به‌معنای ناتوانی پایدار خانوار در تأمین نیازهای تغذیه‌ای برای حفظ سلامتی و انجام امور روزمره است. اران وینتروب، مدیرعامل لاتت، با اشاره به گذشت دو سال از آغاز جنگ علیه غزه، هشدار داده که بحران اقتصادی در حال تشدید است و کاهش درآمد و قدرت خرید، تبعات اجتماعی جدی به همراه خواهد داشت.

در سطح کلان، شاخص‌های بازار سرمایه نیز پیام مشابهی را مخابره می‌کنند. هفته گذشته اظهارات بنیامین نتانیاهو درباره لزوم «خودکفایی اقتصادی» و تلاش برای تصویرسازی اسرائیل به مثابه «ایالت پنجاه و یکم آمریکا»، باعث شد بورس این رژیم با ریزش شدید روبرو شود. فعالان بازار این سخنان را نشانه‌ای از تشدید انزوای اقتصادی و گسترش موج خروج سرمایه تفسیر کردند.

تحریم‌های بین‌المللی اکنون طیف گسترده‌ای از بخش‌ها را شامل می‌شود؛ از تجهیزات نظامی تا محصولات کشاورزی. صندوق ثروت ملی نروژ میلیاردها دلار از سرمایه‌گذاری خود در شرکت‌های صهیونیستی را خارج کرده و حتی سهام خود در شرکت آمریکایی کاترپیلار را – به دلیل استفاده بولدوزرهای D9 در تخریب غزه – واگذار کرده است. در بخش کشاورزی نیز اتحادیه اروپا واردات برخی محصولات اسرائیلی از جمله انبه را ممنوع کرده و این اقدام موجب شده محصولات کشاورزان صهیونیست بدون مشتری، در باغ‌ها از بین برود.

مجموعه این تحولات نشان می‌دهد اسرائیل در حال تجربه یک بحران اقتصادی ساختاری است که هم زمان سه ستون «مصرف داخلی»، «سرمایه‌گذاری خارجی» و «بازار صادراتی» را هدف گرفته است. با ادامه جنگ و بن‌بست سیاسی، این بحران نه تنها در شاخص‌های مالی بلکه در سفره شهروندان نیز به‌طور ملموس دیده می‌شود.