به گزارش اقتصادنیوز، اسرائیل روز دوشنبه اعلام کرد که حمله زمینی به شهر غزه را آغاز کرده است. اما در واقع این عملیات چیزی جز یک حلقه دیگر از زنجیره‌ای مداوم نیست.
منیژه موذن در اکوایران نوشت: شمال نوار غزه، جایی که شهر غزه در آن قرار دارد، پیش‌تر تحت محاصره و حمله بود. از پایان ماه مارس، حدود ۸۰۰ هزار غیرنظامی در شهر غزه زیر بمباران، گرسنگی و محرومیت‌های پزشکی دوام آورده‌اند.
اگرچه مراکز امدادرسانی تحت مدیریت اسرائیل و آمریکا در جنوب صحنه کشته شدن نزدیک به ۲ هزار فلسطینی بوده‌اند، چنین مراکزی در شمال حتی فعال هم نبوده‌اند.
به گزارش میدل‌ایست‌آی، برای جلوگیری از جلب توجه گسترده بین‌المللی، از اواخر مارس به ارتش اسرائیل دستور داده شد که عملیات‌ها را با شدت کمتری ادامه دهد. یکی از سرهنگ‌های ارتش اسرائیل گفت: «حالت عملیاتی در سطح پایین‌تری بود، اما عملیات هیچ‌گاه متوقف نشد.» او تأکید کرد که حملات به شهر غزه ماه‌ها پیش از حمله زمینی اخیر ادامه داشت.
بر اساس داده‌های سازمان ملل، بین ماه مارس و پایان ژوئن، هر ماه بیش از ۲ هزار فلسطینی در اثر حملات اسرائیل به غزه کشته شدند.
از ۱۱ اوت، زمانی که اسرائیل حملات خود را در آستانه عملیات زمینی شدت بخشید، بنا به گزارش وزارت بهداشت فلسطین، بیش از ۳,۵۰۰ فلسطینی در سراسر نوار غزه کشته شده‌اند. بیش از ۴۴ درصد این قربانیان در «مناطق امن» تعیین‌شده توسط اسرائیل بودند؛ مناطقی که فلسطینی‌های شمال مجبور به فرار به آنجا شده‌اند.
تانک‌های اسرائیلی که وارد شهر غزه شده‌اند چیزی جز تشدید حملاتی نیستند که هرگز متوقف نشده بود. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، مدعی است که این حمله برای پاکسازی منطقه از نیروهای حماس ضروری است؛ او ادعا می‌کند که گروگان‌ها در آنجا نگهداری می‌شوند.
با این حال، به گفته یک سرهنگ دیگر ارتش اسرائیل که هنوز مشخص نیست حضور قابل‌توجهی از حماس در شهر غزه وجود دارد یا خیر. یک افسر دیگر اطلاعاتی اسرائیل نیز اعتراف کرد که اسرائیل اطلاعات دقیقی درباره حماس یا گروگان‌ها در اختیار ندارد: «آیا حماس آنجاست؟ مطمئنیم؟ آنها می‌توانند هر جایی باشند. آیا گروگان‌ها آنجا هستند؟ نمی‌دانیم». او افزود: «مدت‌هاست شهر را با حملات با شدت پایین و کانال‌های اطلاعاتی جست‌وجو می‌کنیم. هر وسیله مشکوک، هر فردی را هدف قرار دادیم. حتی اگر آنها آنجا باشند، هر روز دشوارتر می‌شود که بگوییم خودشان را نشان داده‌اند.»
هدف واقعی اسرائیل در شهر غزه روشن است: واداشتن مردم به فرار به سمت جنوب. از اوت تاکنون ارتش بیش از ۱۸۰ ربات تله‌گذاری‌شده یا خودروهای کنترل از راه دور پر از مواد منفجره را برای ویران کردن شهر به کار برده است.
مناطق تل‌الهوا، شیخ رضوان، تفاح، جبل نزله و خیابان صفطاوی از جمله جاهایی هستند که اسرائیل ساختمان‌های غیرنظامی را ویران کرده است. در این مناطق، طبق گفته افسران اسرائیلی، بیش از ۲۰۰ ساختمان مسکونی نابود شده‌اند.
برای استفاده حداکثری از اثر مخرب این عملیات، ارتش اسرائیل واحدهای زرهی را نیز وارد شهر غزه کرده است؛ شهری که در حال حاضر عمدتاً ویران شده است. لشکرهای ۱۶۲ و ۹۸ چترباز در حال پیشروی در شهر هستند و با واحدهای زرهی همراهی می‌شوند.
تا این لحظه، برخلاف ادعاهای اولیه اسرائیل، نیروها با درگیری‌های شدید با حماس روبه‌رو نشده‌اند. قرار است لشکر ۳۶ نیز طی روزهای آینده وارد شهر غزه شود و این نشانه‌ای از گسترش عملیات است.
افسران اسرائیلی با ذهنیت «مجازات جمعی» به این وضعیت می‌نگرند. یکی از آنها به گفت: «می‌توان فرض کرد بیشتر مردان و جوانانی که در شهر غزه مانده‌اند برای حماس کار می‌کنند.» این همان روایت دروغین اسرائیل است که کشتار هزاران غیرنظامی را توجیه کرده است.
تقریباً نیمی از ساکنان شهر غزه هنوز باقی مانده‌اند. برای افسران ارتش اسرائیل، کل جمعیت غیرنظامی باقی‌مانده؛ حدود ۴۰۰ هزار نفر، هدف محسوب می‌شوند.
افسران اسرائیلی می‌گویند ارتش قصد دارد ظرف یک هفته شهر را به‌طور کامل محاصره کند. خیابان ساحلی الرشید و خیابان صلاح‌الدین در شرق مسدود خواهد شد و دالان نتساریم که نوار غزه را به دو نیم تقسیم می‌کند، به‌عنوان مرز بالفعل تقویت خواهد شد.
«از آن پس، دلیلی نخواهیم داشت که همهٔ ساکنان شمال را جزو حماس به‌شمار نیاوریم»، این را اولین سرهنگ اسرائیلی گفت. امسال اسرائیل ۱۳ دستور اخراج صادر کرده که تقریباً همهٔ آنها هدفشان خالی کردن شمال از ساکنانش بوده است.
عملیات «ارابه‌های گیدئون ۲»، همان‌طور که تهاجم جدید نامیده می‌شود، کمپینی حساب‌شده برای باز تغییر ساختار سرزمینی است که با هماهنگی ایالات متحده انجام می‌گیرد.
به گفتهٔ افسران اسرائیلی، پشت صحنه این باور وجود دارد که اگر عملیات در شهر غزه مطابق برنامه پیش برود، نتانیاهو قصد دارد پیروزی را در مجمع عمومی سازمان ملل در تاریخ ۲۶ سپتامبر اعلام کند.
