تقویت تعلق خاطر: پناهندگان شهری یا کسانی که به یک شهر دیگر مهاجرت می‌کنند، نه تنها به امنیت، بلکه به حقوقی مشابه با هر کس دیگری نیاز دارند.

اعتماد: صلح زمانی شکوفا می‌شود که صداها شنیده شوند. طراحی سیاست‌ها با پناهندگان، اعتماد، انصاف و مشروعیت را تضمین می‌کند که اساس جوامع صلح‌آمیز است.

محله‌های مختلط: جدایی نژادی باعث ایجاد کینه می‌شود. شهرهای صلح‌آمیز محله‌های مختلط و متصل می‌سازند که در آنها افراد با هر پیشینه‌ای در کنار هم زندگی می‌کنند.

خدمات برای همه: صلح در جایی که محرومیت وجود دارد غیرممکن است.

تقویت پیوندهای اجتماعی: نفرت دشمن صلح است. شهرهایی که روی ارتباطات اجتماعی سرمایه‌گذاری می‌کنند همچون جشنواره‌ها، ورزش‌ها، تبادلات فرهنگی، داستان‌سرایی، صلح روزمره‌ای را ایجاد می‌کنند که معاهدات نمی‌توانند آن را وضع کنند. صلح چیزی نیست که صرفا اعلام شود، چیزی است که ساخته می‌شود، خیابان به خیابان، همسایه به همسایه، شهر به شهر.