به گزارش مشرق، از قدیم میگویند و درست هم میگویند که حضور در استقلال و پرسپولیس و درخشش در پیراهن این دو تیم، از عهدهی هر بازیکنی بر نمیآید. یا بازیکن باید تجربه بازی در تیمهای مطرح را داشته باشد و یا با برچسب ملی به این دو تیم پرهوادار بیاید. بودند، هستند و خواهند بود ستارههایی که در لیگ میدرخشند، نام خود را مطرح میکنند اما از فشارِ عجیبِ بازی در استقلال و پرسپولیس جانِ سالم به در نمیبَرند.
بنابراین قانونی نانوشته وجود دارد با این مضمون که به بازیکنان جدید باید فرصت داد تا خود را با شرایط بازی در این تیم دو تیم وفق بدهند. این قانون شاملِ بازیکنانی که ملی هستند، سابقه حضور در باشگاههای پرطرفدار را دارند و یا پیشتر در استقلال و پرسپولیس بازی کردهاند، نمیشود.
اینها را نوشتیم تا به ماجرای عارف آقاسی و استقلال برسیم؛ مدافعی که سابقه بازی در استقلال را داشت، فصل قبل با تراکتور به مقام قهرمانی لیگ رسید و برای لیگ بیستوپنجم تصمیم گرفت دوباره پیراهن آبی بپوشد تا بخت خود را برای حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ افزایش بدهد.
آقاسی شاملِ این قانونِ نانوشته نمیشود. او باید در همان بدو ورود، خودش را با شرایط وفق میداد. او اما دور از انتظار ظاهر شده و هرگز آن بازیکنی نبوده که در خط دفاع تراکتور نمایشهایی کمنقص ارائه میداد. عارف در بازیهای اخیر اشتباههای پی در پی و مهلکی انجام داده اما بیشتر از این عملکرد ضعیفِ فنی، مصاحبههای اوست که پُر رنگ شده و مثل آوار روی سرِ هواداران میلیونی استقلال خراب میشود.
بعد از شکست سنگین مقابل الوصل بود که او در فرودگاه، وقتی با پرسش خبرنگاران درباره دلایل این باخت مواجه شد، با خندهای بر لب گفت: «سوال بعدی لطفاً» او هرگز پاسخگوی افتضاحی که در دوبی خلق کرد، نبود و جالب اینکه مقابل پیکان هم نتوانست انتظارها را بر آورده کند.
برای عارف آقاسی مینویسیم؛ آنهم شبیه به پاسخی که او در فرودگاه به اهالی رسانه داد: «لطفاً تیم بعدی آقای آقاسی.» انتظارِ استقلال هرگز این مدافع نبود؛ بازیکنی که در تراکتور درخشید اما اینجا و در تهران، هرگز آن ستارهای نبود که استقلال برایش دعوا کرد و بارها پیغام و پسغام فرستاد.
ریکاردو ساپینتو در اقدامی ویژه، باز هم به آقاسی اعتماد کرد. او را در ترکیب اصلی قرار داد تا شاید بازی با الوصل را فراموش کند اما زهی خیال باطل. آقاسی همانی بود که در بازیهای اخیرِ استقلال مشاهده کردیم. یک مدافع پر اشتباه که روی هر دو گلِ پیکان مقصر بود و به هیچوجه نتوانست به درستی از دروازه تیمش دفاع کند. تعویضِ او در نیمه دوم، نشانهای بود بر اینکه ساپینتو از عملکرد او نا امید شده است.
بعد از بازی اما دوباره با مصاحبهای احساسی و عجیب از سوی آقاسی مواجه شدیم؛ او باز هم نشان داد که به هیچ عنوان شبیه اسمش نیست و نمیتواند رفتاری عارفانه به نمایش بگذارد. مدافع استقلال در گفتوگو با خبرنگاران، از استقلال خداحافظی کرد و مدعی شد دیگر برای این تیم بازی نخواهد کرد!
عارف در این مصاحبه هرگز نگفت که تکلیف آن قرارداد ۱۲۳ میلیاردی چه میشود؟ این را هم به زبان نیاورد که استقلال باید چهکار کند که برای او هزینه کرده است؟ نگفت که به عنوان یک بازیکن حرفهای وظیفه دارد تا خود را به اوج برگرداند. هرگز حرفی از اشتباهات مهلکی که مرتکب شده هم نزد! او فقط خداحافظی کرد؛ یک مصاحبهی عجیبِ دیگر از سوی بازیکنی که برخلاف تجربیاتی قبلی، انگار با شرایط بازی در استقلال کنار نیامده و آن را هضم نکرده است.
برای عارف آقاسی مینویسیم؛ انتظارِ استقلال هرگز این مدافع نبود. بازیکنی که در تراکتور درخشید اما اینجا و در تهران، هرگز آن ستارهای نبوده که استقلال برایش دعوا کرد و بارها پیغام و پسغام فرستاد.
در فصلِ منتهی به جام جهانی، بهتر است عارف آقاسی در مواجهه با انتقادها، رفتار بهتری از خود بروز بدهد و البته از نظر فنی هم این شرایطِ اسفناک را به نمایش نگذارد. حالا اما هیچ چارهای نیست جز اینکه آقاسی بماند و استقلال هم پولِ خود را به چاه نریزد. اتفاقی که بعد از جلسهِ امروز میان طرفین رخ داده؛ شاید که هر دو طرف سود کنند، البته شاید.