روزنامه اعتماد: تیم فوتبال زنان پرسپولیس که این فصل برای اولینبار به لیگ برتر صعود کرد، در دو بازی گذشته عملکرد خوبی داشته است. شاگردان مریم آزمون از دو بازی گذشته، چهار امتیاز اندوخته دارند و با اینکه این تیم خیلی دیر سر و سامان گرفت، اما در درون زمین شاهد هماهنگی خوبی در بین زنان پرسپولیسی هستیم. یکی از بهترین بازیکنان این فصل سرخپوشان، زهرا احمدیزاده است. مدافعی که در دو بازی گذشته برای تیمش بازی کرده و نقش بسزایی در بسته نگه داشتن دروازه پرسپولیس داشت. در ادامه، ماحصل گفتوگوی اختصاصی با احمدیزاده را میخوانید.
سپاهان بودم و در حال حاضر برای پرسپولیس در پست دفاع وسط بازی میکنم و میتوانم در پستهای دیگر هم بازی کنم.
از بچگی پرسپولیسی بودم و یکی از رویاهایم پوشیدن پیراهن پرسپولیس بود. وقتی که پرسپولیس در لیگ یک بود، خیلی خوشحال شدم که به لیگ برتر صعود کردند با وجود پیشنهاد از تیمهای دیگر، برای اهداف خودم و معیارهایم ترجیح دادم برای ادامه پیشرفتم پرسپولیس را انتخاب کنم.
زمانی که خبر قراردادم در اینستاگرام بازنشر میشد، هواداران در کامنتها نشان دادند که ناراحت شدند که طبیعی هم هست. من فقط یک سال در سپاهان بازی کردم و در هر تیمی هم که باشم با تمام توانم کار میکنم و روی تیم خودم تعصب دارم. این کریخوانیها در فوتبال هست و متوجه بودم، پرسپولیسی شدنم واکنشهایی دارد که خب باید نادیده گرفت!
اتفاقا یک بازی از ما خواستند که برویم با پیراهن سپاهان از این تیم حمایت کنیم و بین بچههای سپاهان سعی میکردم ساکت بنشینم و بازی را نگاه کنم، اما با گل پرسپولیس از خود بیخود شدم و کلی خوشحالی کردم و متاسفانه تماشاگران نزدیک به ما متوجه شدند که من پرسپولیسی هستم!
باشگاه پرسپولیس بزرگ بوده و هست و این درست که سال اول است که تیمداری میکنند، اما قطعا لیگ برتر با لیگ یک تفاوتهای زیادی دارد، از سطح بازیها و بازیکنان تا به لحاظ مالی که کاملا متفاوت هستند.
به نظرم، به خوبی توانستند مدیریت کنند و با ادامه این روند شرایط بهتر هم میشود، شاید آشنایی زیادی با لیگ برتر نداشتند، چون تیمداری نکرده بودند اما با مدیریت باشگاه و کادرفنی و سرپرست خوب تا اینجا همه چی خیلی خوب بوده و چیزی برای ما کم نگذاشتند. خدا را شکر دو تا نتیجه خوب هم گرفتیم، بازی اول مقابل تیم پرمهرهای، خارج از خانه مساوی گرفتیم و بازی قبل هم سه امتیاز را گرفتیم.
راستش در بازیهایی که میزبان بودیم، فکر میکردم با هواداران بیشتری حمایت خواهیم شد اما تعداد کمی بودند که آنها هم از خانوادههای بچهها بودند. در فضای مجازی خیلیها دنبال میکردند و شنیده بودم، پرسپولیس کانون هواداران دارد اما آن چیزها که شنیدم بود، نه متاسفانه.
پارسال که بازیها تمام شد، یکسری تیمها پس از دو هفته با اتمام لیگ شروع به تماس گرفتن با بازیکنان شدند، پرسپولیس هم زود شروع کرد اما تغییرات مدیریتی داشتند و آن مساله جنگ هم بود که باعث شد همه چیز کند پیش برود تا گزینههای خوب مدنظر با تیمهای دیگری قرارداد ببندند.
تیم دیر بسته شد و زمان کافی برای تمرینات نداشتیم و همان هم با بچههای تستی تمرین کردیم. حالا هم بیشتر بازیکنان ما جوان و کم تجربه هستند اما خدا را شکر که انگیزه بسیار زیادی دارند و میخواهند خودشان را نشان دهند. شاید آشنایی با سطح لیگ برتر نداشتند، شاید فکر میکردند که با همین تیم میتوانند خیلی کارها انجام دهند اما حالا کارمان سخت شده چون مهرههای خوب در تیمهای مختلف پخش شدند و تمام بازیهایمان سخت شده است. انشاءالله بتوانیم با همین بچهها، نتایج لازم را بگیریم.
شخصا در هر تیمی بازی کنم هدفم کسب قهرمانی است. با هر مهره و کادری در هر تیمی به بالاترین نقطه نگاه میکنم و همیشه هدفم همین است. با شرایط موجود، دنبال کسب بهترین نتایج هستیم تا بهترین نتایج را رقم بزنیم.
در چند بازی اخیر نتوانستم بازیهایشان را ببینم اما اخبار را دنبال میکنم و فکر نمیکنم نتایج برای هواداران رضایتبخش باشد، چون میشنوم رضایت ندارند و حتی زیر پستهای ما هم از آقایان بازیکن و مربیان گلایه میکنند که میگویم به ما ربطی ندارد و کاری از دست ما ساخته نیست. بازی قبل که بردیم با خوشحالی میگفتند باز هم خدا را شکر که زنان ما نتیجه گرفتند!
در جریان نیستم اما فکر میکنم به لحاظ بازیکن و فنی است. اینها چیزهایی است که شنیدم از بازیکنان و خریدهایی که داشتند راضی نبودند.
اگر مثلا شرایط مالی را در نظر بگیریم، شرایط نزدیک به هم نیست. بین دستمزد مردان و زنان تفاوت بسیار زیادی وجود دارد.
همین موضوع مالی است. خدا را شکر خانم نصیری، مدیر ما نهایت تلاشش را میکند و ما هم میبینیم. به لحاظ اسکان و تغذیه و رفت و آمد که خدا را شکر خوب بوده است اما بحث مالی مهم است، چون زنان ما در شرایط سختی بازی میکنند. از پوشش تا عدم پخش بازیها که البته پیج پرسپولیس بازیهای ما را پخش میکند اما باز هم آنطور که باید بازیهایمان دیده نمیشود.
الان جوری است که پاداشی که فوتبال در باشگاههای مختلف به آقایان میدهند از کل قرارداد ما بیشتر است! قراردادی که نمیشود حتی مقایسه کرد!
از بچگی رونالدو را دوست داشتم. از لحاظ ورزشی تا سبک زندگی. در بین داخلیها هم علی دایی.