طبق ماده ۱۴ آیین‌نامه برگزاری مسابقات لیگ برتر و لیگ یک، باشگاه‌ها موظف هستند ورزشگاه‌های اول و دوم خود را جهت میزبانی به سازمان لیگ معرفی کنند. بدیهی است، ورزشگاه‌های معرفی شده باید دارای حداقل استانداردهای کنفدراسیون فوتبال آسیا باشند.
در واقع از وظایف اصلی و ذاتی هر باشگاه آماده‌سازی و مهیا کردن ورزشگاهی واجد شرایط برای حضور در مسابقات است ولی در کمال تعجب گاهی شاهد هستیم که برخی بازیکنان و مربیان تیم‌های لیگ برتر از فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ توقع دارند که ورزشگاه خانگی آنها را تجهیز کرده و مشکلات زیرساختی از قبیل کیفیت نامطلوب زمین چمن را به حداقل برسانند.در حالی که باشگاه‌ها همان قدر که در استخدام کادر فنی، بازیکنان و کادر اجرایی خود مستقل هستند در تعیین، معرفی، تجهیز و توسعه ورزشگاه‌های خانگی خود نیز مستقل بوده و طبعاً دارای مسئولیت هستند.گاهی این امکان وجود دارد که سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال در راستای تعامل مثبت با باشگاه‌ها، ورزشگاهی را به آنها پیشنهاد کنند لیکن این موضوع نافی مسئولیت ذاتی آنها نیست، مضافاً بر اینکه سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال اساساً هیچ‌گونه مالکیتی بر ورزشگاه‌ها ندارند بنابراین ضروری است که باشگاه‌ها بیش از گذشته به فکر تکمیل و تجهیز ورزشگاه‌های خانگی خود باشند تا بازی‌هایشان را در زمین‌های چمن مناسب و ورزشگاه‌هایی با استانداردهای مطلوب کنفدراسیون فوتبال آسیا برگزار کنند.
