به گزارش خبرنگار مهر، با فعالسازی دوباره سازوکار موسوم به «اسنپبک» علیه ایران، اروپا و آمریکا میکوشند فشار سیاسی و روانی تازهای ایجاد کنند؛ در حالی که تقریباً تمامی ابزارهای تحریمی پیشتر اعمال شده و فضای جدیدی برای فشار عملیاتی باقی نمانده است.
روز گذشته نیز ۹ عضو شورای امنیت به تمدید لغو تحریمهای سازمان ملل علیه ایران رأی مخالف دادند. تنها چهار عضو آن را تأیید کرده و ۲ عضو نیز رأی ممتنع دادند. با توجه به سازوکار و روند مکانیسم ماشه با این حساب قطعنامه تداوم لغو تحریمهای ایران تصویب نشد و شورای امنیت با برگشت تحریمهای سازمان ملل علیه ایران موافقت کرد.
میرقاسم مومنی، کارشناس مسائل بینالملل، در گفتگو با خبرنگار مهر، در اینباره اظهار داشت: این اقدام بیش از آنکه توان اقتصادی ایران را هدف بگیرد، تلاشی برای القای انزوا و ایجاد جنگ روانی در بازار و در میان شرکای تجاری تهران است.
وی ادامه داد: باید تأکید کنم که آنچه امروز شاهد هستیم، بیشتر جنبه روانی دارد تا عملیاتی. آمریکا و اروپا تقریباً هر نوع تحریمی که در اختیار داشتهاند را علیه ایران اعمال کردهاند؛ از حقوق بشری و هستهای گرفته تا بانکی و موشکی. در واقع ابزار تازهای برای فشار واقعی باقی نمانده است.
کارشناس مسائل بینالملل افزود: درست است که تحریمها بیتأثیر نبودهاند، ما در وصول منابع مالی، دسترسی به برخی بازارها و مدیریت تجارت خارجی با محدودیتهایی روبهرو شدهایم، مشکلات اقتصادی ناشی از این فشارها قابل انکار نیست اما نکته کلیدی اینجاست که با وجود همه این موانع، روند اداره کشور و مسیر توسعه متوقف نشده است. ایران توانسته با سازوکارهای داخلی و روابط جایگزین، مسیر خود را ادامه دهد.
مومنی تصریح کرد: این تحریمها بیشتر با هدف ایجاد فضاسازی روانی علیه اقتصاد ایران طراحی شدهاند. هدف اصلی آنها تحت فشار قرار دادن افکار عمومی داخلی و ارسال پیام هشدار به شرکای تجاری ماست. البته ممکن است در کوتاهمدت نوساناتی در بازار ایجاد کنند، اما بههیچوجه اثر تعیینکننده و فلجکنندهای بر اقتصاد کشور نخواهند داشت.
وی در ادامه گفت: ما نباید یک واقعیت مهم را نادیده بگیریم؛ حتی کشورهای غربی نیز در برخی حوزهها به همکاری با ایران نیاز دارند. چه در زمینه انرژی و چه در سطح معادلات منطقهای، وابستگی متقابل وجود دارد. این همان نکتهای است که باعث میشود تحریمها نتوانند بهطور کامل روابط تجاری ایران را قطع کنند.
کارشناس مسائل بین الملل در پایان خاطر نشان کرد: موضوع اسنپ بک بیش از آنکه فشار واقعی ایجاد کنند، بخشی از یک جنگ روانی گستردهتر هستند. هدف کشورهای غربی القای فشار مضاعف است.