به گزارش سی‌نت، مچ‌بند عصبی سیگنال‌های الکتریکی اعصاب حرکتی را اندازه‌گیری و حرکات انگشتان و مچ را شناسایی می‌کند. کاربران می‌توانند از طریق حرکات پینچ، سوایپ و چرخش، موسیقی پخش کنند، تماس ویدئویی برقرار و تصاویر را بزرگنمایی یا ثبت کنند. با این حال این فناوری در حال حاضر تنها با اپلیکیشن‌های متا سازگار و امکان استفاده گسترده آن با سایر سیستم‌ها محدود است.

اگرچه Ray-Ban Display تجربه‌ای جذاب از واقعیت افزوده ارائه می‌دهد محدودیت‌هایی نیز دارد؛ از جمله پشتیبانی محدود از شماره چشم، نمایشگر تنها در یک چشم و نبود رهگیری چشم یا قابلیت‌های سه‌بعدی. باتری شش ساعته و مقاومت در برابر آب از دیگر ویژگی‌های این محصول هستند. کارشناسان معتقدند که این عینک گامی مهم به سوی توسعه عینک‌های واقعیت افزوده آینده است، اما هنوز در مرحله آزمایشی و با قابلیت‌های محدود قرار دارد و پرسش‌هایی درباره کاربرد روزمره و تعامل آن با سایر دستگاه‌ها باقی مانده است.