خبرگزاری مهر؛ گروه استانها: شهرستان دهگلان، با اقلیم معتدل، خاک مرغوب و منابع آبی قابل مدیریت، طی سال‌های اخیر به بستری مناسب برای توسعه زراعت چوب در استان کردستان تبدیل شده است.
توسعه‌ای سبز در دل خاک حاصلخیز کردستان
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان دهگلان در گفت‌وگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: تاکنون ۱۵۰ هکتار از مزارع آبی این منطقه به زیر کشت درختان تجاری به‌ویژه صنوبر رفته‌اند گونه‌ای که با اقلیم منطقه سازگار بوده و از ارزش اقتصادی قابل‌توجهی برخوردار است.
فضلعلی قادری با اشاره به ظرفیت‌های موجود در منطقه گفت: صنوبر به‌دلیل نیاز آبی پایین، مقاومت بالا و رشد سریع، گزینه‌ای مناسب برای بهره‌برداری از اراضی کشاورزی کم‌بازده و حاشیه‌ای است.
وی گفت: در بسیاری موارد می‌توان از آب‌های نامتعارف برای آبیاری این درخت استفاده کرد؛ آبی که در کشت سایر محصولات قابل بهره‌برداری نیست.
زراعت چوب هم‌افزایی با کشاورزی سنتی
به گفته قادری، کاشت صنوبر نه‌تنها به‌عنوان منبع درآمدی مستقل برای کشاورزان قابل اتکا است، بلکه اثرات مثبتی بر دیگر فعالیت‌های کشاورزی نیز دارد و این درخت با عملکرد بادشکن، موجب محافظت از محصولات زراعی مجاور در برابر سرما، گرما و بادهای شدید می‌شود.
صنوبر به‌دلیل نیاز آبی پایین، مقاومت بالا و رشد سریع، گزینه‌ای مناسب برای بهره‌برداری از اراضی کشاورزی کم‌بازده و حاشیه‌ای است
وی افزود: کاشت درختان در حاشیه مزارع علاوه بر افزایش تنوع کاربری زمین، به بهبود کیفیت و افزایش عملکرد سایر محصولات کمک کرده و در نتیجه بهره‌وری کلی مزرعه را ارتقا می‌دهد.
بازار مصرف مشخص حلقه اتصال تولید و صنایع
یکی از مزایای مهم درخت صنوبر، بازار مصرف مشخص و تقاضای بالا از سوی صنایع چوب و مبلمان است.
رئیس اداره منابع طبیعی دهگلان اضافه کرد: کارخانه‌های تولیدکننده مصنوعات چوبی، مشتریان ثابت چوب صنوبر هستند و این گونه درختی با عمر اقتصادی ۵ تا ۷ سال، به‌سرعت رشد می‌کند و پس از برش اولیه، بدون نیاز به کاشت مجدد، از پایه قبلی مجدداً رشد خواهد کرد.
وی گفت: این ویژگی، کاشت صنوبر را به گزینه‌ای بسیار مقرون‌به‌صرفه تبدیل کرده است.
روایت کشاورزان از تجربه زراعت چوب
با تعدادی از کشاورزان و بهره‌برداران محلی نیز در خصوص زراعت چوب اعلام کردند که اجرای این طرح نه‌تنها از حمایت مردمی برخوردار بوده، بلکه نتایج آن به‌طور ملموس در معیشت کشاورزان قابل مشاهده است.
محمدامین حسینی، یکی از کشاورزان دهگلانی اظهار داشت: در سال گذشته، برای نخستین بار اقدام به کشت ۳۰۰ اصله نهال صنوبر کردم و این درختان تاکنون با حداقل میزان آب، رشد مطلوبی داشته‌اند.
وی افزود: با توجه به سازگاری این گونه با شرایط اقلیمی منطقه، امسال تصمیم دارم سطح زیر کشت را برابر افزایش دهم.
وی ادامه داد: این زمین تا پیش از آن بهره‌برداری خاصی نداشت اما حالا درختانی در آن کاشته‌ام که طی چند سال آینده به منبع درآمدی جدید برای خانواده‌ام تبدیل خواهند شد.
کرمی، عضو یکی از تعاونی‌های روستایی منطقه نیز در این باره گفت: با حمایت منابع طبیعی و همکاری جمعی روستا، موفق شدیم زمین‌هایی را برای کاشت صنوبر آماده کنیم.
وی افزود: مراقبت از درختان و پیگیری مراحل رشد آن‌ها اکنون به بخشی از فعالیت روزانه ما تبدیل شده است و این طرح هم باعث افزایش درآمد ما شده و هم موجب بهبود روحیه و مشارکت اجتماعی در روستا شده است.
توسعه کاشت درختان تجاری در دهگلان، نه یک اقدام مقطعی، بلکه نقطه آغازی برای شکل‌گیری یک الگوی بومی از توسعه پایدار در منابع طبیعی و کشاورزی منطقه است
یکی دیگر از کشاورزان باسابقه دهگلانی اظهار کرد: کاشت صنوبر به‌عنوان بادشکن طبیعی، از مزارع گندم و جو ما در برابر سرمای دیررس بهاره و بادهای شدید محافظت می‌کند. و سل جدید با آگاهی بیشتری به سمت کشت ترکیبی و بهره‌برداری بلندمدت حرکت کرده‌اند که اقدامی مثبت و رو به جلو است.
الگوی توسعه پایدار در بستر بومی
توسعه کاشت درختان تجاری در دهگلان، نه یک اقدام مقطعی، بلکه نقطه آغازی برای شکل‌گیری یک الگوی بومی از توسعه پایدار در منابع طبیعی و کشاورزی منطقه است.
مشارکت فعال روستاییان، استفاده هوشمندانه از منابع آب، بهره‌برداری از زمین‌های کم‌بازده، و وجود بازار مصرفی آماده برای چوب صنوبر، همگی نشان از آن دارند که این شهرستان در مسیر درستی گام برداشته است.
درختانی که امروز نهال‌اند، فردا به ثروت‌هایی سبز و ماندگار برای مردم تبدیل خواهند شد، ثروتی که هم طبیعت را احیا می‌کند و هم اقتصاد خانوار را رونق می‌بخشد.
