خبرگزاری مهر، گروه بین الملل، الناز رحمت نژاد: دستکاری پیکرها و پنهان کردن آن‌ها پس از به شهادت رسیدن، از سیاست‌های جنایت‌کارانه اشغالگران صهیونیستی است که در طول جنگ علیه غزه آن را دنبال می‌کنند. بر اساس گزارش‌ها و تحقیقات شبکه‌های بین المللی مانند CNN، نیویورک تایمز و دیده‌بان حقوق بشر اروپا-مدیترانه حداقل ۱۶ قبر در نوار غزه در طول عملیات نظامی کاملاً با بولدوزر صاف شده‌اند.

همچنین کشف گورهای دسته جمعی در چندین مکان از جمله بیمارستان های الشفاء و ناصر در راستای سیاست غیرانسانی صهیونیست‌ها قرار دارد؛ ماه مه گذشته، نزدیک به ۵۲۰ پیکر کشف شد که به صورت دسته جمعی دفن شده بودند. برخی از این پیکرها بدون هویت بودند که موجب نگرانی گسترده سازمان‌های حقوق بشری شد و تحقیقات بین المللی در دستور کار قرار گرفت. کارشناسان حقوق بشر این شیوه‌ها را نوعی «خشونت علیه مردگان» توصیف می‌کنند. این خشونت خانواده‌ها را از حق وداع با عزیزانشان و دفن آنها طبق رسم و رسومات محروم می‌کند.

ماجرای بیسان فیاض

خانواده بیسان فیاض در ژانویه ۲۰۲۴ پیکری را همراه با لباس‌ها و مدارک شناسایی‌اش دریافت کردند که فکر می‌کردند پیکر متعلق به بیسان است. خانواده این دختر فلسطینی به گمان اینکه دخترشان زیر یکی از هزاران بمباران غزه به شهادت رسیده، پیکر را به خاک سپردند. بعد از تدفین بیسان شرف مشخص شد که او هنوز زنده است و در زندان‌های رژیم اشغالگر قدس بر اثر آسیب نخاعی، نیمه فلج شده و در بازداشت به سر می‌برد. این اتفاق ناگوار نشان داد رژیم صهیونیستی نسبت به بیسان دچار دو نوع جنایت شده است؛ یکی ناپدید کردن این دختر و دیگری دستکاری اجساد و تحویل آن‌ها به خانواده‌ها بدون شناسایی دقیق.

ناپدید کردن انسان ها

سازمان‌های حقوق بشر تأیید می‌کنند که می‌توان آنچه برای بیسان فیاض، اتفاق افتاده و آنچه در طول جنگ غزه فاش شده است را «ناپدید شدن اجباری» نامید. این جرم اشغالگران ذیل قوانین بین‌المللی بشردوستانه قرار می‌گیرد. بر اساس کنوانسیون سازمان ملل متحد برای حمایت از همه افراد در برابر ناپدید شدن اجباری، هرگونه دستگیری یا بازداشتی که به دنبال آن امتناع از اذعان به سرنوشت یا محل نگهداری یک فرد صورت گیرد، نقض فاحشی است که در صورت ارتکاب گسترده، جنایت علیه بشریت محسوب می‌شود.

کمیته بین‌المللی صلیب سرخ (ICRC) بر لزوم افشای فوری سرنوشت افراد مفقود در غزه تأکید و اعلام کرد: «حق خانواده‌ها برای دانستن سرنوشت عزیزانشان غیرقابل انکار است». کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد نیز کشف گورهای دسته جمعی در بیمارستان‌های غزه را مدرکی جدی برای اثبات تخلفاتی دانست که ممکن است به سطح جنایات جنگی برسد.

بیسان فیاض؛ یک نماد

ماجرای بیسان که پس از دریافت پیکرش همراه با مدارک شناسایی و لباس‌هایش توسط خانواده‌اش، از یک «شهید» به یک زندانی فلج در زندان‌های رژیم اشغالگر قدس تبدیل شد، صرفاً یک ابهام بشردوستانه نبود، بلکه یک جنایت بود؛ ناپدید شدن اجباری و دستکاری پیکر.

بیسان به نمادی آشکار از رنج صدها خانواده فلسطینی تبدیل شده است که هنوز در میان غبار جنگ به دنبال عزیزان خود می‌گردند. تحویل اجساد بدون شناسایی دقیق توسط اشغالگران، همراه با کشف گورهای دسته جمعی در چندین مکان در داخل غزه، جامعه بین‌المللی را در برابر یک مسئولیت اخلاقی و قانونی فوری قرار می‌دهد. در حالی که سازمان‌های بین‌المللی صرفاً ابراز نگرانی می‌کنند، درد و رنج همچنان در خانه‌های فلسطینیان جریان دارد.

با توجه به این واقعیت، داستان بیسان همچنان گواه زنده‌ای است که عدالت وجود ندارد و رنج فلسطینیان به بمباران یا دستگیری محدود نمی‌شود، بلکه شامل دستکاری در خود مرگ نیز می‌شود. افشای حقیقت و پاسخگو کردن مسئولان، یک گزینه فرعی نیست، بلکه یک ضرورت بشردوستانه و قانونی است. این ضرورت با توجه به مقیاس جنایاتی که علیه غیرنظامیان در غزه انجام شده، فوریت بیشتری پیدا کرده و جهان را با یک آزمون واقعی روبرو می‌کند؛ سکوت و همدستی، یا پیروی از ارزش‌هایی نظیر عدالت و حقوق بشر.