کانال تلگرامی تک به تک: خلاصه فوتبال ایران انگار همین یک کلمه است؛ ادعا. سلاطین تتو و دور دور و پارتی و پنت‌هاوس و قراردادهای چندده میلیارد تومانی، تقریبا هیچ تپه آبادی باقی نگذاشته‌اند. سپاهانی که پارسال به الوحدات اردن باخته بود، امشب به تیم دیگری از همین کشور به نام «الحسین» باخت. خداوکیلی قبلا اسم این تیم‌ها را شنیده بودید؟! خواری و خفت به جایی رسیده که حالا دیگر کتک‌خور رقبای بی‌نام و نشان شده‌ایم. درجه دو شدن، مگر شاخ و دم دارد؟
وضع تراکتور هم بهتر نبود و با خوش‌شانسی محض از چنگ شباب‌الاهلی امارات گریخت. بیرو بعد از تعلیق محرومیت، تا خرخره مدیون تیر دروازه‌ای شد که سه بار او را نجات داد. سرخابی‌ها هم فصل گذشته سر آبرومندانه‌تر باختن در لیگ نخبگان با هم رقابت داشتند و آبی‌ها یک مرحله صعود از مرحله گروهی را مثل قهرمانی در جام‌جهانی جشن گرفتند. همین امسال استقلالی‌ها بابت حضور در سطح دوم لیگ آسیا حسابی برای رقیب سنتی کری می‌خوانند.
این داستان تیم‌های باشگاهی ماست و آن هم تیم ملی‌مان که کم‌کم نفسش مقابل قرقیزستان و تاجیکستان و ازبکستان هم به شماره می‌افتد. گویا برندگان این فوتبال بنجل رو به زوال، فقط دلال‌های کرکس‌مآب هستند و مشتی فوتبالیست بد ادا که خدا بغل‌شان کرده... خوش بگذرد رفقا!
