برای اینکه ارزیابی بهتر و دقیق‌تری از زمان‌بر شدن تعمیرات ورزشگاه آزادی داشته باشیم، می‌توان چند نمونه جهانی را در نظر گرفت تا مشخص شود برای آنچه در ورزشگاه آزادی قرار است اتفاق بیفتد، زمان و هزینه نسبتاً زیاد و خارج از حد نرمالی صرف خواهد شد.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، تمام انتظارات و حتی اعتراض‌های اهالی فوتبال به خصوص دو باشگاه بزرگ پایتخت یعنی استقلال و پرسپولیس، نتیجه‌ای ندارد و ورزشگاه آزادی حالاحالاها از دسترس خارج است. فصل گذشته سرخابی‌ها خانه به دوشی را تجربه کردند و انتظار داشتند برای امسال اوضاع به شکلی باشد که بتوانند بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه ازادی برگزار کنند، اما پیش از شروع فصل اعلام شد که چنین امکانی وجود ندارد و اعتراض‌ها به این مهم هم شروع شد.
همین چند روز پیش علی علیپور مهاجم پرسپولیس پس از بازی این تیم مقابل فولاد خوزستان گفت: « ورزشگاه آزادی را دو سال است از ما گرفته‌اند و نتایج را می‌بینید. سال گذشته دیگر تیم پایتخت (استقلال) شرایطش بحرانی بود و ما نیز تا آخر می‌جنگیدیم. امسال دوباره نمی‌توانیم از ورزشگاه آزادی استفاده کنیم. ورزشگاه آزادی چه از نظر جو هواداری و فشاری که روی حریفان می‌گذارد، به ضرر تیم‌های دیگر است. بازی‌های‌مان در ورزشگاه شهدای شهر قدس را مثل بازی‌های بیرون از خانه می‌بینیم.» مهاجم گلزن سرخ‌ها در پایان بازی، مقابل هواداران عصبانی پرسپولیس حاضر شد و در همهمه استادیوم خطاب به آنها با صدای بلند گفت: «بروید اعتراض کنید، ورزشگاه آزادی را به ما بدهند.»
در چنین شرایطی امروز مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور اعلام کرد که ورزشگاه آزادی تا پایان سال ۱۴۰۵ شرایط برگزاری مسابقات را ندارد. محمدعلی ثابت‌قدم گفت: «ما برای اینکه بتوانیم به اجرای کار عمرانی کمک و از آن چیزهایی که کارهای این کارگاه را عقب می‌اندازد، جلوگیری کنیم، دنبال این هستیم که برای یک کار زیرساختی کامل از بهره‌برداری موقت ورزشگاه جلوگیری کنیم. از طرف دیگر سایر موارد مثل چمن، نور و برق نیز موضوع را به این سمت می‌برد که از برگزاری بازی‌ها دور شویم.» این در حالی است که او اواخر فروردین سال جاری در مصاحبه‌ای مدعی شده بود که ورزشگاه آزادی تا اواسط سال آینده آماده می‌شود، اما حالا آپدیت جدیدی صورت گرفت و پایان سال آینده به عنوان تاریخ جدید اعلام شد!
زمان طولانی برای بازسازی که بنیادین نیست
با توجه به آنچه مشخص است و اگر زمان بازگشایی بازهم تمدید نشود، در واقع تعمیر استادیوم آزادی حدود سه سال طول خواهد کشید. نکته حائز اهمیت این است که ورزشگاه آزادی در دست تعمیر است نه بازسازی و این عملیات مربوط به افزایش جایگاه تماشاگران یا تغییر بنیادین چمن یا مسقف کردن استادیوم نمی‌شود. تغییرات در آزادی به هیچ وجه ساختاری نیست و به نوعی بازسازی ظاهری و ایمنی محسوب می‌شود که براساس آنچه پیش‌تر اعلام شده، قرارداد آن با قرارگاه خاتم‌الانبیا منعقد شده که رقمی حدود دو هزار میلیارد تومان برای آن در نظر گرفته شده است. گرچه باتوجه به تورم مصالح و همچنین افزایش نرخ ارز، در نهایت تکمیل تعمیرات استادیوم احتمالاً خیلی بیشتر از اینها برای فوتبال ایران هزینه خواهد داشت.
برای اینکه ارزیابی بهتر و دقیق‌تری از زمان‌بر شدن تعمیرات ورزشگاه آزادی داشته باشیم، می‌توان چند نمونه جهانی را در نظر گرفت تا مشخص شود برای آنچه در ورزشگاه آزادی قرار است اتفاق بیفتد، زمان و هزینه نسبتاً زیاد و خارج از حد نرمالی صرف خواهد شد.
ورزشگاه احمد بن علی که با نام استادیوم الریان نیز شناخته می‌شود، برای اولین بار بین سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲ ساخته شد و از سال ۲۰۰۳ مورد بهره‌برداری قرارگرفت. این ورزشگاه که در اختیار باشگاه ورزشی الریان قرار دارد، ۱۱ سال مورد استفاده قرار گرفت و پس از أن در سال ۲۰۱۵ برای تعمیرات و بازسازی جهت میزبانی از جام جهانی ۲۰۲۲ تعطیل شد. برنامه ابتدایی دولت قطر برای این ورزشگاه، ترمیم و توسعه آن بود، اما در نهایت تصمیم به تخریب کلی و ساخت مجدد یک ورزشگاه جدید گرفته شد. استادیوم جدید احمد بن علی بین سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ ساخته شد.
حدود ۲ سال از آغاز بازسازی نیوکمپ می‌گذرد و گفته می‌شود بارسایی‌ها به زودی به خانه بازمی‌گردند. اقدامی که به عنوان یک نقطه عطف مهم در تاریخ باشگاه بارسلوناست و این استادیوم نمادین به یک مجموعه مدرن و پیشرفته برای قرن بیست‌ویکم تبدیل خواهد شد. گرچه در این مدت چالش‌هایی وجود داشت، اما به نظر می‌رسد بارسلونا به زودی به ورزشگاه اسپاتیفای نیوکمپ بازخواهد گشت؛ پروژه‌ای که بودجه‌ای بالغ بر ۱.۲ میلیارد یورو لازم داشت. قرار گرفتن مانیتوری بزرگ با آخرین فناوری دیجیتال و وضوح بالا با سیستم LED در بالای استادیوم، هم‌سطح کردن طبقه سوم برای اضافه شدن سقف، و اضافه شدن امکانات رفاهی در همین طبقه، ساخت یک پارکینگ زیر زمینی و ایجاد کردن یک منطقه بسیار بزرگ در بیرون از ورزشگاه برای راحتی تماشاگران، جزو ویژگی‌های اصلی نیوکمپ جدید خواهد بود. نیوکمپ پس از اتمام، حدود ۱۰۵ هزار ظرفیت خواهد داشت که آن را به بزرگترین ورزشگاه اروپا تبدیل می‌کند.
تخریب ورزشگاه ومبلی که به عنوان معبد جهان فوتبال شناخته می‌شود، در دسامبر سال ۲۰۰۲ آغاز شد و در سال ۲۰۰۷ بازسازی و ساخت آن به اتمام رسید. طاق مشهور ورزشگاه جدید از کیلومترها فاصله قابل دیدن است و به عنوان یکی از چشم‌اندازهای لندن محسوب می‌شود. قُطر این طاق ۷.۴ متر است و یک قطار به راحتی می‌تواند در آن حرکت کند. طول آن ۳۱۵ متر است که باعث شده بزرگترین سقف جهان شود. در ورزشگاه خاص لندن، آمار برخی از امکانات رفاهی عجیب است. در این ورزشگاه ۲ هزار ۶۱۸ سرویس بهداشتی، ۴۷ فروشگاه، ۲۶ هزار و ۱۶۴ آسانسور، ۳۰ پله برقی، هشت رستوران، ۶۸۸ جایگاه برای سرو نوشیدنی و غذا و ۹۸ آشپزخانه وجود دارد.
استادیوم سانتیاگو برنابئو، خانه تاریخی و باشکوه باشگاه رئال مادرید نه‌تنها یک ورزشگاه فوتبال بلکه یک اثر معماری برجسته و نمادی فرهنگی در قلب مادرید است. بازسازی آن از سال ۲۰۱۹ آغاز و سال ۲۰۲۴ به پایان رسید و تبدیل به یک شاهکار مدرن شد. این پروژه با بودجه ای بین ۸۰۰ تا ۹۰۰ میلیون یورو به سرانجام رسید و مواردی چون سقف جمع شونده، چمن متحرک و نمایشگر ۳۶۰ درجه یک جزو امکانات فوق‌العاده این بازسازی کلیدی محسوب می‌شود.
حالا در چنین فرایندی که ورزشگاه‌های قدیمی و مشهور در دنیا تخریب شده و مجدداً به شکلی مدرن بازسازی شده‌اند و در سریع‌ترین زمان ممکن هم این شرایط ایجاد شده، چگونه است که ورزشگاه آزادی پس از سال‌ها صرف بودجه‌های ریز و درشت، هر بار تاریخ جدیدی برای بازگشایی آن اعلام می‌شود؟ خوش خیالی ما اینجاست که مدیران مرتبط با پروژه آزادی حتی از برآورد صحیح تاریخ بازگشایی آن عاجزند و آن وقت انتظار داریم که این ورزشگاه به درستی و بهترین شکل ممکن، تعمیر و بازگشایی شود!
