این تکتیرانداز در اعترافاتش به روزنامه «هاآرتص» میگوید که روزانه در نزدیکی مراکز توزیع کمکهای غذایی در نوار غزه مستقر میشده و «همه کسانی که تلاش میکردند از مسیرهای مختلف به این مراکز برسند» را هدف قرار میداده است.
او افزود که گاهی در تیراندازی تردید میکرده؛ اما فرماندهانش با فریاد «بُکش… بُکش» او را وادار به شلیک میکردند.این نظامی که در این گزارش اشارهای به نامش نشده، میگوید تعداد کشتهها را دیگر محاسبه نمیکرده، اما بخش زیادی از قربانیان «کودک» بودهاند.
بر اساس این گزارش، او پس از مدتی دچار اختلال روانی میشود و از ارتش استعفا میدهد.این تکتیرانداز به هاآرتص میگوید: «امروز بوی جسد کودکان را میشنوم، شبها نمیتوانم بخوابم و از ترس خود را خیس میکنم.»