بررسی ها نشان می دهد تولیدکنندگان کنسانتره آهن، به‌جای تأمین خوراک واحد‌های گندله‌سازی، محصولات خود را با نرخ‌های غیرمنطقی و بسیار بالا در بورس عرضه می‌کنند. این تولیدکنندگان، در حالی‌که قیمت‌ها را فراتر از توان گندله‌سازان تعیین می‌کنند، با بهانه «نبود مشتری در بورس» مسیر را برای صادرات باز می‌گذارند. نتیجه این سیاست آن است که گندله‌سازان توان خرید داخلی ندارند و تولیدکنندگان کنسانتره با صادرات، به‌جای ریال، درآمد دلاری کسب می‌کنند.

به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، این در حالی است که سنگ‌آهن و کنسانتره مواد پایه صنعت فولاد به شمار می‌روند و صادرات آنها عملاً به معنای خیانت به صنعت فولاد کشور است؛ چراکه موجب تضعیف گندله‌سازی، کاهش تولید آهن اسفنجی و در نهایت فلج شدن زنجیره فولاد می‌شود.

از سوی دیگر، شرکت‌های دولتی با اتکا به حمایت‌های مالی و امکان انباشت زیان همچنان به فعالیت ادامه می‌دهند، اما بخش خصوصی، با فشار هزینه‌های انرژی و مواد اولیه، در آستانه ورشکستگی قرار گرفته است.

کلاه شرعی بر سر فولاد؟

این شرایط در حالی رخ می‌دهد که طی سال‌های گذشته سرمایه‌گذاری‌های کلانی در صنعت فولاد کشور انجام شده و همواره خام‌فروشی ممنوع اعلام شده بود. با این وجود، اکنون در دولت کنونی، خام‌فروشی دوباره به شکلی عادی و قانونی بازگشته و در قالب بورس کالا به‌عنوان «کلاه شرعی» مشروعیت یافته است.

تداوم این روند نه‌تنها سرمایه‌های ملی را هدر می‌دهد، بلکه آینده صنعت فولاد و جایگاه ایران در بازار جهانی را نیز به‌شدت تهدید می کند.