فرهیختگان: پرسپولیس در هفته سوم لیگ دو امتیاز دیگر این بار مقابل فولاد از دست داد تا از سه بازی نخستش فقط موفق به کسب ۵ امتیاز شده باشد. البته نباید از این مسئله غافل شد که حریف سرخ‌پوشان تیم فولاد بود و شاگردان یحیی گل‌محمدی اصلا دوست نداشتند سومین باخت فصل خود را در این مسابقه تجربه کنند از این رو با انگیزه متفاوتی به این مسابقه پا گذاشته بودند. در هر صورت این یک امتیاز برای دو تیم آنقدرها هم ارزشمند نبود، مخصوصا برای پرسپولیس که به دنبال قهرمانی است. پیش از مسابقه اشاره داشتیم به اینکه مربیان دو تیم برای این مسابقه به دنبال بازی تهاجمی نیستند و در نظر دارند با ارائه یک بازی بسته و استفاده بهتر از ضربات ایستگاهی و ضد حملات به گل برسند که اتفاقا هر دو گل این مسابقه هم به همین شکل وارد دروازه‌ها شد. این تفکر برای کادرفنی فولاد تا حد زیادی منطقی بود؛ چرا که به هر حال آنها بعد از دو شکست در بازی خارج از خانه به مصاف پرسپولیس می‌رفتند و اگر قرار بود یحیی هم مثل محرم نویدکیا رو به بازی تهاجمی و انتحاری بیاورد آن وقت احتمال اینکه با دست خالی راهی اهواز شوند بیشتر بود. اما این مسئله در مورد پرسپولیس صدق نمی‌کند و به نظر می‌آید که وحید هاشمیان به دنبال این است که بیشتر تیمی نتیجه‌گرا داشته باشد تا اینکه با ارائه یک بازی تهاجمی به دنبال شکست حریفان باشد. این احتیاط او در بازی با سپاهان خیلی مشهود بود اما برتری سرخ‌پوشان در اصفهان باعث شد که بازی دفاعی تیم هاشمیان خیلی کم به چشم بیاید. هرچند برخی کارشناسان از جمله حسین عبدی نسبت به نوع بازی و استراتژی هاشمیان و کادرش ایراد گرفته و اعتقادش این است که فلسفه پرسپولیس بازی تهاجمی بوده و خواهد بود و مربیان فعلی این تیم باید به این موضوع توجه داشته باشند.
پرسپولیس در دقایقی از بازی با فولاد سعی می‌کرد توپ و زمین را به فولاد داده و با توپ‌گیری به‌موقع از این تیم در موقع دفاع آن را به امید عالیشاه و تیوی بیفوما رسانده و این دو بازیکن هم علی علیپور را صاحب موقعیت گلزنی کنند. در چند صحنه از بازی این ترفند جواب داد و پرسپولیس صاحب موقعیت‌های خوبی برای گلزنی در ضدحملات شد اما در اکثر دقایق بازی فولاد هم سعی می‌کرد که بیشتر نفراتش را در زمین خودش داشته باشد و خیلی بااحتیاط حمله کند. طبق اخباری که به دستمان رسیده برخی از بازیکنان اسمی پرسپولیس نسبت به این سبک بازی تیمشان رضایت ندارند و نظرشان این است که آنها باید مالک توپ و میدان باشند و با حملات گسترده از کناره ها و عمق دفاع حریفان بتوانند ایجاد موقعیت کرده و به گل‌های بیشتری برسند. در زمان گاریدو هم این مربی تقریبا سبک بازی بسته و استفاده از ضد حملات را می‌پسندید اما مربیان قبل این تیم از جمله برانکو، گل‌محمدی و اوسمار همگی به بازی مالکانه و تهاجمی اعتقاد داشتند. مطمئنا اکثر تماشاگران پرسپولیس هم بازی تهاجمی همراه با ایجاد موقعیت را می‌پسندند تا اینکه در طول بازی منتظر باشند تیمشان روی یک ضد حمله بتواند خطرساز شود. شاید دلیل اینکه هاشمیان فعلا ترجیح می‌دهد تیمش نتیجه‌گرا بازی کند این است که سرخ‌پوشان در کناره ها دچار ضعف هستند و مدافعان کناری این تیم نمی‌توانند آن‌طور که باید در حملات شرکت کرده و وینگرها را به نوعی همراهی کنند. به طور نمونه فرشاد احمدزاده در بازی با فولاد همه تمرکزش این بود که در کارهای دفاعی اشتباه نکند و تیمش از آن جناح به حریف فرصت حمله ندهد درحالی‌که در حملات نقش کمتری داشت و نتوانست همکاری خوبی با بیفوما و سپس اورونوف در این جناح داشته باشد. در سمت راست هم میلاد محمدی هم در چند صحنه فرصت شرکت در حملات را پیدا کرد و مشخص بود که با وینگر راست تیمش ناهماهنگ است. به هر شکل انتظار هواداران پرسپولیس و البته برخی از بازیکنان این تیم از هاشمیان و کادرش این است که در بازی‌های آینده تهاجمی‌تر بازی کنند و بازی مالکانه و کنترل کامل حریف را در دستور کار خود قرار دهند.
وحید هاشمیان بارها به شاگردانش گفته است که به نظم و انضباط تیمی بسیار اهمیت می دهد و بخش عمده این نظم تیمی در میدان مسابقه است. به این شکل که بازیکنان باید هر آنچه که کادرفنی به آنها سپرده را در کارهای تهاجمی و دفاعی در زمین انجام دهند و هر بازیکنی کار اضافه با توپ داشته شود جایگاهش را در ترکیب اصلی از دست خواهد داد. سروش رفیعی یکی از این بازیکنان بود که به علت کار اضافی با توپ، کمتر شرکت کردن در کارهای دفاعی و صحبت بیش از حد در زمین جایگاهش را در ترکیب از دست داد. موردی که در بازی با فولاد برای رضا شکاری اتفاق افتاد. او که به‌خاطر سبک بازی‌اش دوست دارد در زمین کار خلاقانه انجام داده در یک صحنه با درییل اضافه و بدموقع فولاد را صاحب یک ضدحمله کرد و سرخ‌پوشان در آن صحنه خوش‌شانس بودند که دروازه‌شان باز نشد. جالب اینکه هاشمیان در بین دو نیمه شکاری را به‌خاطر عدم رعایت نظم تیمی و دستورات کادر فنی با اورونوف تعویض کرد.
وحید هاشمیان خیلی خویشتنداری کرد تا در مورد حضور تیم ملی در تورنمنت کافا صحبت نکند از این جهت که او از وضعیت ملی‌پوشان تیمش بعد از بازگشت از این تورنمنت اصلا رضایت نداشت و حتی برای بازی دادن به حسین کنعانی‌زادگان تردید داشت. در این میان محمد خدابنده‌لو با پای مصدوم از اردوی تیم ملی برگشت و بازی با فولاد را از دست داد و کنعانی هم خسته به جمع سرخ‌پوشان اضافه شد. جدا از این دو بازیکن؛ اوستون اورونوف و مارکو باکیچ هم سرحال نبودند و به‌خاطر همراهی تیم ملی کشورشان در فیفادی خسته به نظر می‌آمدند. در این میان شرایط پیام نیازمند و علی علیپور تا حد زیادی بهتر بود. هرچند علیپور هر بار که در اوج آمادگی و با انگیزه بالا در اردوی تیم ملی حاضر شده، از سوی مربیان این تیم کمتر به بازی گرفته شد و با روحیه بد در تمرینات سرخ‌پوشان حاضر می‌شود. اگرچه او روز گذشته با گلزنی دوباره‌اش بار دیگر آمادگی خودش را به مربیان تیم ملی نشان داد. به هر جهت مربیان پرسپولیس اعتقاد دارند اگر ملی‌پوشان تیمشان در بازی با فولاد خسته نبودند می‌توانستند این بازی را با پیروزی پشت سر بگذارند.
افشین پیروانی به‌خاطر محرومیت اجازه نشستن روی نیمکت پرسپولیس را در بازی با فولاد پیدا نکرد اما قبل و بعد از مسابقه در کنار سرخ‌پوشان بود. در همین راستا او باز هم به شاگردانش توصیه کرد بعد از بازی حتما در مورد میزبانی تیم شان در ورزشگاه شهر قدس اعتراض کرده و خواهان بازی در ورزشگاه آزادی شوند. در همین راستا هم بازیکنانی مثل امید عالیشاه، علی علیپور، محمدامین کاظمیان و... در میکسدزون بیشتر از هر چیزی در مورد عدم میزبانی تیمشان در ورزشگاه آزادی صحبت کرده و به نوعی سعی کردند زبان پیروانی باشند. هرچند به نظر می‌آید این اعتراض‌ها بی‌فایده باشد و ورزشگاه آزادی حالاحالاها در اختیار سرخابی‌ها برای میزبانی از حریفانشان قرار نگیرد.
