پیادهروی، دوچرخهسواری یا استفاده از حملونقل عمومی را برای مردم آسانتر میکنند. این یک تغییر ساده با تاثیر بسیار زیاد است؛ ماشینهای کمتر، هوای پاکتر. در حملونقل عمومی تمیز و قابل اعتماد سرمایهگذاری کنید: اتوبوسهای برقی، سیستمهای مترو و شبکههای حملونقل متصل نه تنها آلودگی را کاهش میدهند، بلکه شهرها را قابل سکونتتر میکنند. توسعه حملونقل محور (جایی که مسکن جدید در نزدیکی ایستگاههای حملونقل ساخته میشود) را نیز به آن اضافه کنید، این یک معامله برد-برد است. فضاهای سبز و آبی بیشتری ایجاد کنید: پارکها، درختان، سقفهای سبز، تالابها، همه اینها به فیلتر کردن آلایندههای هوا و خنک کردن شهرها کمک میکنند. آنها همچنین مکانهای بسیار خوبی برای بودن هستند. راهحلهای مبتنی بر طبیعت فقط زیبا نیستند؛ آنها کاربردی هستند.
ساختمانها و سیستمهای انرژی را پاکتر کنید: سختگیرانهتر کردن قوانین ساختمانی و روی آوردن به انرژیهای تجدیدپذیر در زیرساختهای شهری، انتشار گازهای گلخانهای را در منبع کاهش میدهد. ساختمانهای با بهرهوری انرژی بالا فقط برای آب و هوا خوب نیستند، آنها در هزینهها صرفهجویی میکنند و سلامت را بهبود میبخشند. سیستمهای زباله را اصلاح کنید: سوزاندن زباله در فضای باز هنوز در بسیاری از مناطق مساله مهمی است. بهبود جمعآوری، افزایش بازیافت و تغییر به سمت اقتصاد چرخشی میتواند انتشار گازهای مضر را به طور چشمگیری کاهش دهد.
تنظیم آلودگی صنعتی: استانداردهای سختگیرانهتر و منطقهبندی بهتر میتواند مانع از آلوده شدن مناطق مسکونی توسط صنایع سنگین شود. این فقط مربوط به جابه جایی کارخانهها نیست، بلکه مربوط به فناوری پاکتر، برنامهریزی هوشمندانهتر و اجرای بهتر است.
کیفیت هوا را در برنامههای اقدام اقلیمی بگنجانید: بسیاری از شهرها اکنون اهداف هوای پاک را به استراتژیهای گستردهتر اقلیمی خود پیوند میدهند. به عنوان مثال، عمان، آلودگی هوا را به بخش کلیدی برنامه اقدام اقلیمی خود تبدیل کرده است.