تجمع مردمی و دانشجویی در اعتراض به بازگشت بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ، روز پنج‌شنبه ۲۰ شهریور ساعت ۱۶ مقابل دفتر شورای عالی امنیت ملی برگزار شد.
دانشجویان در پایان این مراسم بیانیه‌ای قرائت کردند. متن این بیانیه بدین شرح است:
بسم االله الرحمن الرحیموَلَا تَرْکَنُوا إِلَی الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ وَمَا لَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِیَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ (۱۱۳ هود) دو روز پیش توافقی با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی صورت گرفت که نگرانی‌های جدی در میان نخبگان، دانشگاهیان و اقشار مختلف جامعه ایجاد کرده است.
این اقدام در شرایطی انجام شد که کشور در ایام دفاع ملی و پس از حمله آشکار رژیم صهیونیستی به خاک میهن اسلامی، بیش از هر زمان دیگری نیازمند انسجام، اقتدار و صیانت از دستاوردهای راهبردی خود می‌باشد.
در چنین فضایی، هر تصمیم شتاب‌زده و خلاف تجربه‌های تلخ گذشته می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری برای امنیت ملی و آینده کشور در پی داشته باشد.
تجربه‌های پیشین به‌روشنی نشان داده است که حضور بازرسان آژانس نهتنها دستاوردی برای کشور در برنداشته، بلکه عملاً به انتقال اطلاعات حساس و محرمانه ما به دشمنان منجر شده است.
در ساله‌ای گذشته، بارها گزارش‌های جانب‌دارانه و مغرضانهٔ مدیرکل آژانس، آقای گروسی، در بحبوحه شرایط بحرانی به زیان کشور منتشر شد و بستر لازم برای فشارهای بیشتر دشمنان فراهم آمد.
به‌ویژه در جریان جنگ اخیر، گزارش‌های خلاف واقع و یک‌سویه‌ی ایشان عملاً به تقویت مواضع دشمن انجامید. علاوه‌برآن، شواهدی از انتقال غیرمجاز اطلاعات به دست دشمنان وجود دارد.
به همین دلیل، کشور با تصویب «قانون منع همکاری با آژانس بین‌المللی اتمی»، به طور قاطع تصمیم به اخراج بازرسان و قطع همکاری گرفت.
آن تصمیم حداقل واکنش به ضربه‌ای بود که از ناحیه آژانس متحمل شدیم و به‌نوعی بازگرداندن عزت و استقلال کشور در برابر خیانت آشکار آن نهاد بین‌المللی تلقی گردید.
اکنون، بازگشت مجدد بازرسان و تجدید همکاری، نهتنها تعارض آشکار با قانون مصوب دارد، بلکه به‌طورجدی اعتبار تصمیمات حاکمیتی کشور را زیر سؤال می‌برد.
اگر قوانینی که با تأیید شورای محترم نگهبان و رأی قاطع مجلس به تصویب رسیده‌اند در بزنگاه‌های مهم نادیده گرفته شوند، این پیام به داخل و خارج مخابره می‌شود که اراده ملی و تصمیمات راهبردی کشور قابل‌نقض و بی‌اعتبار است.
از سوی دیگر، نباید از ابعاد امنیتی و نظامی این مسئله غفلت کرد. در شرایطی که دشمن هر روز یک کشور را در منطقه مورد تهاجم خود قرار می‌دهد، دادن دسترسی مجدد به بازرسان آژانس به معنای باز کردن راه نفوذ دشمن به حساس‌ترین اطلاعات و مراکز حیاتی کشور است.
در شرایطی که مقامات آمریکایی فعالانه به دنبال وضعیت تأسیسات هسته‌ای کشور هستند و از کوتاهی دستشان به استیصال رسیده‌اند، ایجاد دسترسی برای نهادهایی که عملاً نقش جاسوس را برای آنها بازی می‌کنند، چه توجیهی دارد؟ تجربه نشان داده است که هر بار دسترسی به این اطلاعات، دقت و کیفیت حملات دشمنان را افزایش داده و خسارات سنگینی به بار آورده است.
