حجت‌الاسلام والمسلمین حسن اصغری‌نژاد، روحانی آزاده و از نیروهای لشکر ۴۱ ثارالله کرمان، خاطرات تلخ و شیرین دوران اسارت خود در زندان‌های رژیم بعث عراق را با خبرنگار مهر در میان گذاشت.

این آزاده دفاع مقدس اهل یکی از روستاهای رفسنجان و در سن ۲۲ سالگی در اواخر جنگ تحمیلی در منطقه شلمچه به اسارت نیروهای بعثی درآمد.

وی با تاکید بر نقش معنویت، انس با قرآن و توسل به اهل بیت (ع) در حفظ روحیه اسرا گفت: اگر این انس و ارتباط معنوی نبود، دوام نمی‌آوردیم.

حجت‌الاسلام والمسلمین اصغری‌نژاد، با یادآوری روزهای حضور خود در منطقه شلمچه و اسارت توسط نیروهای بعثی عراق، گفت: تجربه آن لحظات دشوار، درس بزرگی برای ایمان و توکل بر خداوند بود.

اصغری‌نژاد درباره شرایط اسارت خود توضیح داد: روزهایی که با تعدادی از نیروهای گردان در شلمچه حضور داشتیم، در محاصره دشمن قرار گرفتیم و در آن زمان افرادی با لباس خاکی را دیدیم که ما را نگاه می‌کردند، اما تصور نمی‌کردیم که عراقی باشند، بی‌سیمچی گردان مسیر بازگشت را نشان داد، اما وقتی به سمت آن مسیر حرکت کردیم، آنها جلوی ما را سد کردند و به محاصره درآمدیم.

وی افزود: من به توصیه بی‌سیمچی اعتماد نکردم و در یک چاله به جا مانده از بمب پناه گرفتم تا در تاریکی شب از میان نیروهای عراقی عبور کنم، دو نفر دیگر نیز همراه من در همان چاله پناه گرفتند تا از فرصت شب برای فرار استفاده کنیم.

اصغری‌نژاد خاطرنشان کرد: دوستانم ساعت ۹ صبح اسیر شدند، اما ما تا ساعت ۴ عصر صبر کردیم تا حواس عراقی‌ها از نقطه ما پرت شود و بتوانیم از میان آنها عبور کنیم‌و در آن لحظات به دوستانم گفتم که هیچ تکان نخورند و نترسند، با این حال، عراقی‌ها آموزش دیده بودند و با سر و صدا و تحریک دائمی تلاش می‌کردند تا واکنشی نشان دهیم و در یک لحظه دوستانم بلند شدند و ما نیز اسیر شدیم.

این آزاده روحانی تصریح کرد: امروز که این خاطرات را بیان می‌کنم، مطمئنم که نجات ما کار خدا بود و اگر در آن چاله مانده بودیم، با توجه به آرایش نیروهای دشمن، امکان فرار وجود نداشت و همه را تار و مار می‌کردند.

اصغری‌نژاد افزود: ایمان، صبر و توکل بر خداوند در آن شرایط سخت، تنها عامل حفظ جان و روحیه اسرا بود و نقش معنویت در اردوگاه‌های بعثی را غیرقابل انکار دانست.

این آزاده، وضعیت اردوگاه‌های اسرا را بسیار سخت توصیف کرد و افزود: اکثر زندانبان‌ها اعتقادی به نماز، روزه یا قرآن نداشتند و دائم ما را مجوس و آتش‌پرست می‌خواندند تا بهانه‌ای برای کتک زدن ما پیدا کنند و حتی یک قرآن برای ۱۵۰ نفر وجود داشت و زمان تلاوت سهمیه‌بندی می‌شد و امکانات ادای فرایض مذهبی بسیار محدود بود.

اصغری‌نژاد درباره شکنجه‌ها گفت: چندین بار با کابل و سیم ما را می‌زدند و گاهی افسران به صراحت می‌گفتند که فردا ۲۲ چوب دستی خواهید خورد یا با سیم کابل مجازات خواهید شد و یکبار فرمانده اردوگاه نقیب جمال شب ما را با پنج کابل کتک زد و در چنین شرایطی ایمان و توکل بر خداوند و توسل به اهل بیت (ع) تنها چیزی بود که روحیه ما را حفظ می‌کرد.

نقش حاج آقا ابوترابی در اردوگاه بی‌بدیل بود

حجت‌الاسلام اصغری‌نژاد نقش حاج آقا ابوترابی در اردوگاه‌های بعثی را غیرقابل جایگزین توصیف کرد و گفت: طلبه‌ها در اردوگاه مانند چراغی در دل تاریکی می‌درخشیدند و حضور ابوترابی معنویت و امید را در دل همه اسرای ایرانی زنده نگه می‌داشت.

وی افزود: حاج آقا ابوترابی با علم، اخلاق و ایمان خود، اردوگاه را روشن می‌کرد و حتی در سخت‌ترین شرایط شکنجه و محدودیت‌ها، روحیه ما را حفظ می‌کرد. او به معنای واقعی چراغ راه همه اسرا بود.

اصغری‌نژاد ادامه داد: وجود او در اردوگاه باعث می‌شد حتی جوانانی که امید خود را از دست داده بودند، با توکل به خدا و انس با دعا و قرآن، انگیزه و صبر پیدا کنند. حضور ابوترابی نشان داد که علم و معنویت، قدرتی فراتر از شرایط مادی و شکنجه‌های جسمی دارد.

وی تاکید کرد: اسارت سخت و شرایط اردوگاه‌ها نمی‌توانست روحیه اسرا را از بین ببرد، چرا که نور معنوی طلبه‌هایی مثل حاج آقا ابوترابی، مسیر مقاومت و امید را به ما نشان می‌داد.

اصغری‌نژاد درباره دسترسی به اخبار و اطلاعات ایران بیان کرد: در اردوگاه یکی از اسرای عراقی به نام کوروش تعمیرکار رادیو بود و ما از این طریق اخبار ایران را دریافت می‌کردیم و همچنین روزنامه‌های سانسور شده عراق گاهی اطلاعاتی از وضعیت کشورمان ارائه می‌کردند.

وی درباره گرایش خود به طلبگی گفت: پیش از اسارت طلبه نبودم، اما انس با طلاب و مباحث معنوی در زندان باعث گرایش من شدو پس از آزاد شدن در سال ۶۹ وارد حوزه علمیه قم شدم و مسیر تبلیغ و فعالیت فرهنگی را دنبال کردم.

اسارت نشان داد که ارزش واقعی انسان در ایثار، صبر و معنویت نهفته است

اصغری‌نژاد با بیان درس‌های اسارت تاکید کرد: گرفتن یک منطقه در جنگ آسان بود، اما حفظ معنویت و روحیه دشوار و اسارت نشان داد که ارزش واقعی انسان در ایثار، صبر و معنویت نهفته است و اسرا پس از بازگشت به کشور، با انگیزه و نشاط وارد تحصیل، تبلیغ و فعالیت‌های فرهنگی شدند و اثرات ماندگاری بر کشور گذاشتند.

وی گفت: واقعیت آن است که اسرا با ذکر، دعا و مناجات دائمی، توانستند شرایط سخت اردوگاه‌های بعثی را تحمل کنند و اگر این انس و ارتباط معنوی نبود، دوام آوردن در اسارت غیرممکن می‌شد.

وی با مقایسه وضعیت اسرا در جنگ ایران و عراق با اسرای جنگ جهانی دوم افزود: اسرای جنگ جهانی دوم که پنج سال در اسارت بودند، پس از بازگشت به شدت گرفتار مشکلات جسمی، روحی و روانی شدند و نیازمند مراقبت ویژه بودند. اما اسرای ایرانی بلافاصله پس از آزادی با کوهی از انگیزه، اراده و نشاط به سراغ درس و تحصیل، تبلیغ، فعالیت فرهنگی و کارآفرینی رفتند.

اصغری‌نژاد خاطرنشان کرد: اسرای ایرانی پس از بازگشت به کشور، به عناصر پویا و پرانرژی تبدیل شدند و اثرات ماندگاری بر جامعه و کشور بر جای گذاشتند و این پویایی و انرژی مستقیماً برآمده از انس و معنویت دوران اسارت بود.