به گزارش مشرق، کانال تلگرامی کشکول نوشت:
بعد از آخرین دیدار، عکسی از رهبر انقلاب منتشر شد که نشان میدهد لبه آستین ایشان نخنماست. همین تصویر موجی مثبت در شبکههای اجتماعی به راه انداخت: «رهبر انقلاب سادهزیست است». و حق هم همین است؛ در سادهزیستی، دوست و دشمن معترفاند. این هم نشانهای دیگر.
اما یک واقعیت تلخ هم هست؛ آیا ما کسری از زمانی که برای ایندست محتواها میگذاریم، برای اصل سخنان رهبر انقلاب وقت صرف میکنیم؟
با خود خلوت کنیم؛ واقعاً بعد از هر سخنرانی، متن کامل آن را میخوانیم؟ یادداشت برمیداریم؟ به ذهن میسپاریم و در فرازهای آن تأمل میکنیم؟ یا تنها به چند پیامک، تیتر روزنامه و عکسنوشت بسنده میکنیم؟
دو سخنرانی اخیر رهبر انقلاب درباره دولت بود؛ هم نقد داشت، هم مطالبه، هم توصیه و تأیید. آیا دقت کردیم مدل رفتاری ایشان با دولت چگونه است؟ چه درسی برای ما دارد؟ کدام بخش از سیاستورزی و تفکر سیاسی ما باید اصلاح شود و کدام بخش تثبیت و تقویت؟
این پرسش فقط برای مخاطب عمومی نیست؛ مسئولان و نمایندگان مجلس هم باید خود را در آینه این سخنان ببینند. آیا بعد از بیانات رهبری، با خود میگویند باید در مواضع و رفتارشان تجدیدنظر کنند؟ یا خود را بینیاز میدانند؟
حقیقتاً مرجع فکری و سیاسیمان را چه کسی میدانیم؛ رهبر انقلاب یا فلان شخصیت و رسانه مجازی؟
تا به حال نگاه کردهایم که هر سخنرانی رهبر انقلاب برای «منِ مخاطب» چه تکلیفی دارد؟ اگر واقعاً خود را مخاطب بدانم، باید چه کنم؟ حتی فراتر از مخاطب بودن؛ چه کمکی از دست من ساخته است تا یک قدم کلام رهبر انقلاب را پیش ببرم؟ چه کنم که بتوانم نائب امام زمان را یاری کنم؟
عکسهای سادهزیستی رهبر انقلاب ارزشمند و الهامبخشاند؛ اما مراقب باشیم رهبر انقلاب را در همین نشانهها متوقف نکنیم. تکتک کلمات ایشان برای ما تکلیف است.
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.