فوتبال ما به کرات از ناحیه عدم آشنایی با قوانین داوری، ضربه خورده و بازیکنان ما با عدم پذیرش تصمیمات داور، هم به خود لطمه می‌زنند و هم به تیم‌هایشان. بارها دیده ایم در عرصه ملی یا باشگاهی در مسابقات بین‌المللی، بازیکنان ما چون فکر می‌کنند داور اشتباه کرده بازی را رها و دور او حلقه می‌زنند. تصویری زشت که حالا تبدیل به دستمایه ای برای تمسخر ما شده و دیدیم که تیمور کاپادزه سرمربی ازبکستان در کنفرانس بعد فینال کافا چه گفت!
اینجا را بخوانید: ایرانی‌ها همیشه به داوری اعتراض دارند!/ شما به من بگویید آنها چه زمانی به داور اعتراض نکرده؟
بیایید به جای عصبانی شدن، واقع بین باشیم. فوتبال ما درست مثل تاکتیک‌هایی که هنوز از دهه‌ها قبل کاربرد دارد، از نظر قوانین داوری هم در دهه‌های قبل گیر کرده و ما تا همین چند وقت قبل، داوری که مجوز قضاوت با وی ای آر داشته باشد، نداشتیم! ماجرای اولین دربی پایتخت با وار را به یاد دارید؟ برای اولین بار همه نام داور دربی را از قبل می‌دانستند، چون موعود بنیادی فر تنها کسی بود که اجازه قضاوت با وار را داشت!
حالا به بازی فینال کافا نگاه کنید؛ به نظر بازیکنان درون زمین و بینندگان تلویزیونی، در نیمه اول گرفتن شهریار در محوطه جریمه بیشتر پنالتی و کارت داشت تا صحنه اخراج علی جانوف بابت گرفتن طارمی در اواخر نیمه دوم، اما داور در صحنه اول پنالتی نگرفت و در صحنه دوم اخراج را هم برگرداند.
ما دیدیم که بازیکن ازبکستان هر دو دستش را دور کمر شهریار حلقه کرد او به زمین افتاد اما داور سوت پنالتی نزد، اتاق وار هم این تصمیم را تایید کرد. در اواخر نیمه دوم هم همه باور داشتیم که پنالتی کاملاً درست بوده، در حالی که همان لحظه نیز به نظر می‌رسید خطای نیمه اول روی شهریار به مراتب پنالتی تر از حرکت علی جانف روی طارمی بود!
او بیرون محوطه جریمه و با یک دست کمر طارمی را گرفت اما اتاق وار این پنالتی را هم ملغی اعلام کرد. بعد از آن تازه با توضیح داوران بازنشسته بین المللی متوجه شدیم دیگر صرف گرفتن با یک دست یا دو دست، ملاک نیست. ملاک، میزان فشاری است که مدافع روی مهاجم وارد می‌کند.
در تک تک صحنه‌های دیگر این مسابقه هم ابتدا از تصمیم داور شاکی شدیم اما بعد، با توضیح داوران بین‌المللی کشورمان که از قوانین جدید -به روز- اطلاع دارند، قانع شدیم. ای کاش باشگاه ها بجای استخدام داوران بازنشسته در امور اجرایی، لااقل ماهی یک بار از آنها دعوت کنند تا برای بازیکنان جلسه توجیهی بگذارند و دیگر در میادین رسمی، اینگونه بازی را رها و به خیال اشتباه داوری، خودزنی نکنند.
اینجا را بخوانید: حمله فوتبال به ادبیات؛ لعنت بر این «مدیریت کردن»!
