در تاریخ اول مه ۲۰۲۵، پس از پایان یکی از مسابقات لیگ اروپا، یرای آلوارس، مدافع اتلتیک بیلبائو، در آزمون روتین ضددوپینگ یوفا شرکت کرد. نتیجه این آزمایش، که در آزمایشگاه مورد تایید آژانس جهانی ضددوپینگ (WADA) بررسی شد، وجود ماده ممنوعه “کانرنونا” را در بدن او نشان داد؛ ماده‌ای که مصرف آن در کلیه ایام، چه در زمان مسابقه و چه خارج از آن، برای ورزشکاران حرفه‌ای ممنوع است.

قبول محرومیت موقت و آغاز روند انضباطی

یرای آلوارس، بدون هیچ مقاومتی و با صداقتی مثال‌زدنی، در تاریخ ۲ ژوئن ۲۰۲۵، به‌صورت داوطلبانه محرومیت موقت را پذیرفت که بلافاصله اجرایی شد. این اقدام، نقطه آغاز یک روند انضباطی پیچیده علیه او بود که در ۱۰ ژوئن ۲۰۲۵ با شروع تحقیقات دو بازرس اخلاق و انضباط یوفا شدت گرفت. پرونده، با تمام جزئیاتش، به مراجع انضباطی یوفا ارجاع شد تا سرنوشت این بازیکن جوان تعیین گردد.

حکم نهایی یوفا: ۱۰ ماه محرومیت و یک توضیح شوکه‌کننده

سرانجام، در جلسه ۱۹ آگوست ۲۰۲۵، نهاد انضباطی یوفا حکم خود را اعلام کرد: یرای آلوارس به دلیل “نقض غیرعمد” قوانین ضددوپینگ، به مدت ۱۰ ماه از تمامی فعالیت‌های فوتبالی محروم شد. این محرومیت از تاریخ ۲ ژوئن ۲۰۲۵ آغاز شده و تا ۲ آوریل ۲۰۲۶ ادامه خواهد داشت.

اما در پس این حکم، توضیح تکان‌دهنده‌ای از سوی اتلتیک بیلبائو منتشر شد که ابعاد انسانی ماجرا را روشن‌تر کرد. باشگاه در بیانیه خود تأکید کرد که یوفا نیز در تصمیم خود اذعان داشته که بازیکن “قصد تخلف نداشته” و ثابت شده که مصرف ماده ممنوعه “به دلیل استفاده نادرست از داروی پیشگیری از ریزش موی همسرش” بوده است. بله، یک داروی معمولی، یک اشتباه غیرعمد، اما با پیامدی سنگین برای یک فوتبالیست حرفه‌ای! با این حال، یوفا یادآور شده است که طبق قوانین جاری، هر ورزشکاری مسئول اعمال خود است و باید پیش از مصرف هرگونه دارو، از مجاز بودن آن اطمینان حاصل کند.

بازگشت قریب‌الوقوع به تمرینات

خبر خوب برای یرای و هوادارانش این است که طبق ماده ۱۰.۱۴.۲ آیین‌نامه ضددوپینگ یوفا، او می‌تواند در دو ماه پایانی دوره محرومیتش، یعنی از تاریخ ۲ فوریه ۲۰۲۶، به تمرینات تیم بازگردد و از امکانات باشگاهی استفاده نماید. این فرصتی برای بازگشت تدریجی به فرم ایده‌آل و آماده شدن برای حضور دوباره در میادین پس از پایان کامل محرومیت است.

داستان یک مبارز

این اتفاق، بُعد دیگری به زندگی پر از چالش یرای آلوارز می‌افزاید. او که چند سال پیش برای مدتی طولانی به دلیل ابتلا به سرطان، از فوتبال دور مانده بود و با شجاعت این بیماری را شکست داد و به میادین بازگشت، اکنون باید با محرومیت ناخواسته‌ای دست و پنجه نرم کند که ناشی از یک سهل‌انگاری خانوادگی است. داستان یرای آلوارس، بار دیگر ثابت می‌کند که حتی در دنیای حرفه‌ای فوتبال، اتفاقات غیرمنتظره می‌توانند مسیر زندگی ورزشکاران را دستخوش تغییر کنند.