به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین استان چهارمحال وبختیاری ؛ استان چهارمحال وبختیاری با پیشینهای غنی و منابع طبیعی ارزشمند، سالهاست در لیست مناطق محروم کشور قرار گرفته است. این واقعیت تلخ، بخشی از مشکلات مردم استان را نشان میدهد، اما واقعیت بزرگتر آن است که محرومیت این استان بیش از هر چیز ناشی از ضعف مدیریت و عدم وجود اراده قوی برای توسعه پایدار است.
زمانی که اعتبارهای کلان به استان اختصاص مییابد اما بخش قابل توجهی از آن به دلیل سستی در پیگیری و ضعف مدیریتی باز میگردد، باید پرسید آیا واقعاً مشکل محرومیت استان فقط کمبود منابع است یا فقدان مدیرانی دلسوز و پرتلاش که بتوانند این منابع را به فعلیت برسانند؟
هشدار استاندار درباره بازماندن اعتبارات از چرخه مصرف
اخیراً استاندار محترم استان با تذکر جدی نسبت به بازماندن اعتبارات از چرخه مصرف و هشدار به مدیرانی که در جذب بودجه کوتاهی کنند، بار دیگر به اهمیت نقش مدیریت در مسیر توسعه استان اشاره کردند. این هشدار نشان میدهد که دیگر زمان توجیه بهانههای مربوط به محرومیت گذشته و اکنون باید با عزم و ارادهای جهادی، موانع پیش روی توسعه را رفع کرد.
بازگشت بودجهها؛ ضربهای سنگین به توسعه و زندگی مردم
عدم جذب کامل بودجهها و بازگشت آن به خزانه، نه تنها نشانه کمکاری مدیران است، بلکه به معنای از دست رفتن فرصتهای طلایی برای رشد و ارتقاء شرایط زندگی مردم است؛ مردمی که حق دارند در بهترین شرایط ممکن زندگی کنند و از امکانات توسعه یافته بهرهمند شوند. این موضوع فقط یک مشکل مالی نیست؛ بلکه یک چالش اساسی مدیریتی است که هر روز محرومیت را عمیقتر میکند.
پیگیری مستمر و برنامهریزی دقیق؛ راهحل عبور از محرومیت استان
توسعه واقعی زمانی رخ میدهد که مدیران با برنامهریزی دقیق، پیگیری مستمر و حضور فعال در مذاکرات ملی و استانی، سهم استان را در اعتبارات افزایش دهند و پروژههای نیمهتمام را با سرعت و کیفیت مناسب به پایان برسانند. ظرفیتهای عظیمی مانند انرژیهای تجدیدپذیر، گردشگری، صنایع تبدیلی و دانشبنیان در استان وجود دارد که اگر به درستی هدایت شود، میتواند چرخهای توسعه را به حرکت درآورد.
توجه ویژه به توسعه زیر ساختها
علاوه بر این، توجه ویژه به آموزش و پرورش، رفع مدارس سنگی، توسعه زیرساختهای روستایی و پیگیری دقیق طرحهای ملی همچون نهضت ملی مسکن، از اولویتهای غیرقابل چشمپوشی است که نیازمند مدیریت فعال و همکاری مستمر بین دستگاههای اجرایی و نمایندگان مردم است.
مردم استان، فراتر از شعارها، خواهان مدیرانی پاسخگو و متعهد هستند
مردم استان، فراتر از شعارها، خواهان مدیرانی پاسخگو و متعهد هستند؛ مدیرانی که نه تنها در جلسات حاضر شوند، بلکه با ارادهای قوی و وجدان کاری بیدار، پیگیر اجرای درست پروژهها و جذب حداکثری منابع باشند. کوتاهی در این زمینه نه تنها خیانت به اعتماد مردم است، بلکه مانع اصلی پیشرفت استان محسوب میشود.
محرومیت واقعی چهارمحال و بختیاری، محرومیت از مدیران متعهد، جهادی و کارآمد است
در نهایت باید اذعان کرد که محرومیت واقعی چهارمحال و بختیاری، محرومیت از مدیران متعهد، جهادی و کارآمد است؛ کسانی که با اعتقاد به ظرفیتهای استان و ارادهای پولادین، بتوانند تغییرات بنیادین ایجاد کنند و اجازه ندهند فرصتهای طلایی توسعه به دلیل بیتفاوتی یا ضعف مدیریتی از دست برود.
امید است این تذکرات و هشدارها، آغازی باشد برای یک تحول اساسی در رویکرد مدیریتی استان؛ تحولی که به چهارمحال و بختیاری فرصت دهد تا به جایگاه واقعی خود در توسعه پایدار و عدالت اجتماعی دست یابد و الگویی برای سایر مناطق محروم کشور باشد.