ایران ورزشی: فصل جدید پرسپولیس با وعدهها و خریدهای پرهیاهوی رضا درویش آغاز شد؛ حرکتی که ظاهراً قرار بود هواداران را از خشم و نگرانی سال گذشته رهایی بخشد و تیم رسانهای باشگاه با جدیت آنرا مدیریت میکرد. از همان ابتدا همگان گمان میکردند تجربه تلخ گذشته برای درویش درسآموز بوده و اینبار، نقل و انتقالات باشگاه با نظم و شفافیت بیشتری دنبال خواهد شد.
با ورود ستارههای لیگ برتر به پرسپولیس، شوروشوق هواداران قابل لمس بود اما همان روزها هم شایعهای در گوشه و کنار پیچیده بود که کمکم رنگ حقیقت گرفت؛ در فضای رسانههای ترک هر روز خبری کار میشد مبنی بر نارضایتی سرمربی وقت اسماعیل کارتال از سیاستهای خرید باشگاه و در مقابل درویش بود که هر روز در تلویزیون باشگاه این اخبار را تکذیب میکرد اما نهایتاً به جدایی کارتال انجامید، البته که درویش علت را مشکل خانوادگی کارتال اعلام کرد.
با آمدن هاشمیان، هر روز که به لیگ نزدیکتر میشدیم، هواداران نگرانتر میشدند و تیمشان با انبوهی از پستهای خالی روبهرو بود. ادعاهای باشگاه درباره تلاش برای جذب بازیکنان جدید و شرایط خاص کشور، نتوانست نگرانیها را کاهش دهند، زیرا رقیب سنتی پرسپولیس با سرعت بیشتری ستارههای مورد نیاز خود را جذب میکرد.
هرچه زمان جلوتر رفت، روشن شد که هنوز همان رویکرد دقیقه نودی و بیتوجهی به برنامهریزی دقیق در سیاست نقل و انتقالات درویش پابرجاست. این واقعیت در فسخ قرارداد سردار دورسون و جذب بازیکنان آزاد با کیفیت نامعلوم و نیز در خریدهایی چون لوکادیا، نبیل باهویی و لوکاس ژوائو نمود پیدا کرد.
واقعیت آن است از روز اولی که درویش مدیرعامل پرسپولیس شده، هیچ وقت نتوانسته یک مهاجم تراز اول را در بازار نقل و انتقالات خریداری کند و همیشه خریدهایش دقیقه نودی و بعد از بسته شدن پنجره به صورت بازیکن آزاد بوده است. تجربه ثابت کرده است که این الگوی دیرهنگام و ناکارآمد همچنان ادامه دارد و وعدهها تغییری نکردهاند.
در نهایت هم ابهامات در خریدهای اخیر از جمله فخریان و ابرقویی و تکرار الگوی خرید مهاجم آزاد با هزینههای بالا، نشان میدهد که مسأله تنها مدیریت دقیقه نودی نیست؛ بلکه تکرار خطاهای گذشته، عدم شفافیت و بیتوجهی به برنامهریزی بلندمدت همچنان سایه سنگینی بر باشگاه پرسپولیس افکنده و این موضوع اخیراً موجب خشم بیاندازه هواداران پرسپولیس شده است.
درویش رسماً بار دیگر نشان داد هنوز هم هیچ فرقی با گذشتهاش نکرده و تمام عذرخواهیهایش و وعدههای او برای عدم تکرار اشتباهات گذشته صرفاً حرفی بوده که به آن جامه عمل پوشانده نشده است.