به گزارش همشهری‌آنلاین،ضرورت روایت قدرت روشن است. اگر نگاه‌ها عادت به دیدن کاستی‌ها و ضعف‌ها پیدا کند، جامعه دچار رخوت و یأس می‌شود. بنابراین باید چشم‌ها را تربیت کرد تا دارایی‌ها و قوت‌ها را دید و روایت کرد. این وظیفه‌ای همگانی است؛ از رسانه‌ها و فعالان اجتماعی گرفته تا مدیران و سیاست‌گذاران.

با این حال، هدف این نوشتار ارائه پیشنهادی به دولت در مرز این دو تأکید رهبر انقلاب است.
اگر دولت بخواهد هم «راوی قدرت» باشد و هم «تقویت‌کننده انسجام ملی»، یک مسیر راهبردی وجود دارد: روایت قله‌ها.

قدرت ملی در عرصه‌های گوناگون متجلی می‌شود، اما سرچشمه اصلی آن «مردم» هستند. در میان مردم نیز کسانی هستند که جلوتر رفته‌اند، هزینه داده‌اند و پرچم‌دار مسیر شده‌اند. آنان که در اقتصاد مجاهدت می‌کنند، دانشمندانی که در علم مرزهای تازه می‌گشایند، خدمت‌گزارانی که در محروم‌ترین نقاط کشور گره‌گشایی می‌کنند، هنرمندانی که اثر ماندگار خلق می‌کنند و رزمندگانی که جان خود را برای دفاع از این سرزمین فدا کرده‌اند؛ اینان قله‌های پیشرفت‌اند.

اگر دولت به روایت این قله‌ها بپردازد، نخستین ثمره‌اش «صیانت از قله‌ها»ست: شنیدن حرف آنان، رفع موانع مسیرشان و حمایت عملی از تداوم و تکثیر موفقیت‌هایشان. این همان معنای واقعی روایت قدرت است؛ روایتی از مردم پیشرو که کشور را به نقطه پیشرفت رسانده‌اند یا در این مسیر گام برمی‌دارند.

اما این رویکرد ثمره دیگری نیز دارد که به توصیه دوم رهبر انقلاب بازمی‌گردد: تقویت امید و انسجام ملی. وقتی مردم ببینند از میان خودشان کسانی برخاسته‌اند که با تلاش و ایثار به قله رسیده‌اند و اثرگذار شده‌اند، ایمانشان به آینده کشور و به امکان پیشرفت افزون می‌شود. از این بالاتر، برجسته‌سازی قله‌ها خود عاملی برای انسجام است. قله‌ها به‌مثابه پرچم‌هایی واحد، دل‌ها را گرد هم می‌آورند و ملت را در مسیر حرکت جمعی سامان می‌دهند.

خلاصه اینکه با روایت قله‌ها:

1 -دولت عملاً به «راوی قدرت» تبدیل می‌شود و گفتمان عمومی را از ضعف به قوت سوق می‌دهد.
2 -با برجسته‌سازی الگوهای موفق، امید و انسجام ملی تقویت می‌شود و مردم باور می‌کنند که حرکت به سوی قله‌ها شدنی است.
3 -دولت با روایت این قله‌ها، زمینه حمایت عملی از آنان و رفع موانع مسیرشان را فراهم می‌آورد.