به گزارش اختصاصی رکنا، 10 ماه از حادثه تلخ آبان 1403 در یکی از باشگاه‌های ژیمناستیک غرب تهران می‌گذرد؛ حادثه‌ای که منجر به مرگ آرتین حیدری خامنه، کودک 6 ساله و تنها فرزند یک خانواده تهرانی شد.
خانواده این کودک از همان روزهای نخست درگیر پیگیری قضایی و بررسی علت وقوع حادثه بوده‌اند و اکنون، پس از نزدیک به یک سال، مادر آرتین جزئیاتی تجربه تلخ خود، قصورهای احتمالی باشگاه و تناقض‌های مطرح شده از سوی مربیان و مدیریت باشگاه را در گفت‌وگویی اختصاصی با رکنا بازگو می‌کند.
این گفتگو فرصتی است برای بررسی ابعاد مختلف حادثه، از ایمن‌سازی ناکافی تجهیزات و وزنه‌ها گرفته تا مسیر پیگیری‌های قانونی، و روایت شخصی خانواده‌ای که هنوز در سوگ تنها فرزندشان به دنبال پاسخ‌های روشن است.
گفت‌وگو با بهارک کریمی، مادر آرتین حیدری، کودک ۶ ساله‌ای که در باشگاه ژیمناستیک جان باخت
خانم کریمی، لطفاً درباره حادثه‌ای که برای آرتین رخ داد توضیح دهید.
من مامان آرتین هستم. پسرم 6 ساله بود و آبان پارسال به عشق ژیمناستیک به باشگاه رفت. در روزهای آخر، باشگاه یک قفسه سنگین وزنه گذاشته بود که به دیوار پیچ نشده بود. پسرم کنار یک دختر بچه ورزش می‌کرد که ناگهان قفسه روی آن‌ها برگشت. جمجمه پسرم خرد شد و دختر بچه هم آسیب دید، هرچند شدت جراحت او کمتر بود. ما همان روز به بیمارستان رفتیم و شکایت کردیم، اما چند ساعت بعد پسرم جان باخت.
آیا این حادثه قابل پیشگیری بود؟
بله، مطمئناً. آن قفسه اصلاً مناسب باشگاهی که بچه‌ها در آن ورزش می‌کنند نبود و هیچ ایمن‌سازی روی آن انجام نشده بود. وزنه‌ها باید در جایگاه مخصوص نگهداری می‌شدند، اما در محل ورزش بچه‌ها و بدون نظارت ایمن قرار داده شده بودند. وقتی برای ثبت‌نام به باشگاه رفتم، اصلاً چنین قفسه‌ای وجود نداشت؛ اگر آن روز آن قفسه را می‌دیدم، قطعاً پسرم را در آنجا ثبت‌نام نمی‌کردم.
پس از این حادثه چه اقداماتی انجام دادید؟
همان روز به بیمارستان رفتیم و شکایت کردیم و موضوع را رسانه‌ای کردم. الان 2 ماه دیگر می‌شود یک سال از حادثه می‌گذرد، اما باشگاه همچنان فعالیت می‌کند. در هر جای دنیا، بعد از چنین حادثه‌ای باشگاه تعطیل می‌شد. روند رسیدگی پرونده کند است و با وجود مراجعه‌های متعدد ما و وکیلمان، هنوز هیچ اقدام جدی انجام نشده است.
وضعیت پرونده در دستگاه قضایی چگونه است؟
پرونده در ناحیه ۵ کیفری بررسی می‌شود. کارشناسی انجام شده و چند نفر از مربیان و کارکنان باشگاه به عنوان مقصر شناخته شده‌اند، اما هنوز تفهیم اتهام نشده‌اند. قفسه خطرناک همچنان در باشگاه هست و فعالیتش ادامه دارد.
آخرین صحبت شما با شعبه قضایی چه بوده است؟
گفتند رسیدگی می‌شود، به نوبت سرمان شلوغ است. حرف خاصی در مورد تصمیم قضایی نگفتند، فقط تأکید کردند افراد داخل باشگاه مقصر هستند و پرونده در حال رسیدگی است. اما واقعیت این است که هنوز هیچ اقدام عملی انجام نشده و باشگاه آزادانه فعالیت می‌کند.
چه انتظاری از قوه قضاییه دارید؟
ما از قوه قضاییه می‌خواهیم روند پرونده را سریع‌تر و جدی‌تر پیگیری کنند تا داغ از دست دادن تنها فرزندمان کمی آرام شود و این اتفاق برای کودکان دیگر تکرار نشود.
