دستیار رئیس جمهور در امور اجتماعی با بیان این که «یک سری وظایف بر عهده ما تمام نشده»، اصلی‌ترین دغدغه خود را اینگونه بیان کرد: مهم‌ترین وظیفه‌ام این است که بفهمیم چه شد؟ چه عاملی باعث پیروزی ما شد؟ آیا فقط موشک باعث انصراف دشمن شد؟ موشک در "توازن وحشت" تاثیر داشت، ولی کار تمام‌کننده را عنصر اجتماعی کرد که به دشمن زده شد.

ربیعی با هشدار نسبت به از دست دادن این دستاورد، افزود: نگرانم اول آن را مصادره کنیم، دوم فراموشش کنیم و سوم تنظیمات کارخانه به حالت قبلی بازگردد. نگرانی من فراموشی و حتی حرکت در مسیر لجاجت نسبت به عواملی است که قدرت معنایی و روح ایرانی را ساخت.

او مقاومت ایرانیان را تنها در قالب نظامی تعریف نکرد و گفت: مقاومت فقط ایستادن و اسلحه به دست گرفتن نیست. مقاومت از همراهی نکردن تا ایجاد تنفر، تا علامت ندادن و تا علامت دادن به اینکه "اگر روز مبادایی باشد، ما هم در صحنه‌ایم" را شامل می‌شود. این سیگنال‌ها از ایران بیرون آمد.

ربیعی با انتقاد از برخی نگاه‌ها، گفت: شهرها با آدم‌ها و انسان‌ها معنا پیدا می‌کنند. شهرها با پل‌ها معنا پیدا نمی‌کنند، روح شهر مردم آن هستند. مردمی که در خیابان‌ها دیده می‌شوند، در جشن‌های خیابانی و حتی در مناسک عزاداری. این یعنی نفهمیدن آنچه ایران را مقاوم کرد و دشمن را پشیمان.

وی در ادامه سخنان خود با هشدار نسبت به خطر «نفهمیدن» عاملی که ایران را مقاوم کرد، به رویدادهای اجتماعی اخیر از جمله کنسرت همایون شجریان اشاره کرد و گفت: اتفاقی که در همین روزها، همین امروز و دیروز رخ داد، از کنسرت همایون در میدان آزادی تا انواع مختلف، این یعنی نفهمیدن آنچه که ایران را مقاوم کرد و آنچه که دشمن را پشیمان کرد.

دستیار رئیس جمهور در امور اجتماعی تصریح کرد: چرا کنسرت شجریان برگزار نشد و چرا سهل‌انگاری‌های خودمان را به گردن این و آن یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌اندازیم، مگر این وزارتخانه متخصص برگزاری کنسرت نیست پس چرا نفهمیدن خود را به گردن دیگران می‌اندازیم.

ربیعی سخنان خود را با تأکید بر این که «انسجام اجتماعی ما بسیار مهم است» پایان داد و گفت: اگر بتوانیم فهم درستی انجام دهیم و به این قدرت معنایی بیافزاییم، آینده ایران را تضمین خواهیم کرد.