یک تغییر ساده در شیوه راه رفتن افراد مبتلا به آرتروز زانو می‌تواند نیاز به جراحی را به تعویق بیندازد. پژوهشگران آمریکایی دریافته‌اند که این تغییر به اندازه داروهای مسکن بدون نسخه در کاهش علائم آرتروز مؤثر است؛ بیماری دردناکی که شایع‌ترین نوع آرتروز در بریتانیا محسوب می‌شود.
به گزارش روزیاتو، نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که اگر بیماران هنگام راه رفتن پاهایشان را کمی به سمت داخل یا بیرون متمایل کنند، می‌توانند از این روش ساده برای کاهش علائم بیماری خود بهره ببرند. دانشمندان دانشگاه نیویورک، دانشگاه یوتا و دانشگاه استنفورد در این پژوهش ۶۸ مرد و زن مبتلا به آرتروز خفیف تا متوسط زانو را بررسی کردند. نیمی از این افراد طی شش جلسه آموزش دیدند تا هنگام راه رفتن پاهایشان را حدود ۵ تا ۱۰ درجه به سمت داخل یا بیرون متمایل کنند، در حالی که نیم دیگر به همان شیوه طبیعی خود راه رفتند.
نتایج این پژوهش که هفته گذشته در نشریه لنست (The Lancet) منتشر شد، نشان داد گروهی که شیوه راه رفتن خود را تغییر دادند، میزان دردشان تقریباً نصف گروه دیگر شده بود. این سبک راه رفتن فشار وارد بر زانو را در حدود چهار درصد کاهش داد. پژوهشگران می‌گویند این نخستین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد تغییر در سبک راه رفتن می‌تواند به مدیریت علائم آرتروز کمک کند.
حدود ۱۰ میلیون نفر در بریتانیا به آرتروز مبتلا هستند؛ بیماری دردناکی که در آن غضروف محافظ مفصل از بین می‌رود و همین امر باعث تماس استخوان‌ها با یکدیگر، ایجاد درد و محدودیت حرکتی می‌شود. برآوردها نشان می‌دهد بیش از نیمی از این بیماران در ناحیه زانو دچار آرتروز هستند و هر سال حدود ۱۰۰ هزار نفر تحت عمل جراحی تعویض مفصل زانو در سیستم سرویس سلامت ملی (NHS) قرار می‌گیرند.
کارشناسان معتقدند آموزش این روش جدید راه رفتن می‌تواند زمان انجام بسیاری از جراحی‌های تعویض زانو را به تعویق بیندازد. نویسندگان مقاله یادآور شده‌اند بیمارانی که زودتر تحت عمل تعویض مفصل قرار می‌گیرند، در آینده بیشتر در معرض نیاز به جراحی‌های مجدد خواهند بود.
دکتر والنتینا مازولی، استاد رادیولوژی دانشگاه نیویورک و یکی از نویسندگان اصلی این پژوهش می‌گوید:
با اینکه نتایج باید در مطالعات بعدی تأیید شود، اما یافته‌های کنونی حاکی از آن است که این روش غیرتهاجمی توانایی به تأخیر انداختن جراحی را دارد.
این نتایج اهمیت شخصی‌سازی درمان را برجسته می‌سازد، چرا که در مدیریت آرتروز نمی‌توان از یک نسخه واحد برای همه بیماران استفاده کرد.
