به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، عباس سروش در مراسم گرامیداشت روز کارمند با تاکید براینکه اعتقادی به مرزبندی های شغلی بین کارگران و کارمندان ندارم، گفت: ای کاش فضایی را در اختیار داشتیم که می توانستیم همه دانشجویان، اساتید، کارمندان و کارگران را در این گردهمایی دعوت کنیم.
وی در ادامه تصریح کرد: باور قلبی همه ما در دانشگاه صنعتی امیرکبیر باید این باشد که همه ما در یک ردیف شغلی قرار داریم و برای یک هدف مشترک تلاش می‌کنیم. کیفیت، نوع کار و درست انجام دادن وظایف ما است که تفاوت ها را رقم می زند.
سروش تاکید کرد: همه ما در دانشگاه در خدمت نخبه‌ترین جوانان این کشور هستیم. بنابراین باید استعداد، توان و خدمات ما متناسب با این دانشجویان باشد و همواره این نکات را به خودمان یادآوری کنیم بنابراین اساتید ،کارمندان، مدیران و معاونین دانشگاه باید خود را در تراز کیفیت دانشجویان این دانشگاه قرار بدهند.
سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر بر ضرورت توجه به مسائل معیشتی و تقدیرهای مناسبتی از کارکنان اشاره کرد و گفت: ما در دانشگاه تمامی سعی خود را برای رفع این نیازها به‌کار می گیریم. اگر چه این نوع تقدیرها با ایده آل ها، زحمت‌ها و نیازهای کارکنان فاصله زیاد دارد. اما انتظار من این است کارکنان در هر رده شغلی باور داشته باشند که ما سعی خود را در این زمینه بکار می بریم. این باور به آنها قوت قلب خواهد داد. به طوریکه بین خود و مدیریت مجموعه احساس جدایی نمی‌کنند. بنابراین تا زمانی که بنده در راس مدیریت دانشگاه قرار دارم این احساس را در درون کارکنان حفظ خواهم کرد.
سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر خاطر نشان کرد: بنده خود نیز کارمند بودم اما همواره به این جمله که بعضاً کارمندان عنوان می کنند «مگر ما چقدر حقوق می گیریم» حساس هستم، چرا که کسی ما را مجبور به پذیرش شغلی نکرده است. بنابراین اگر شغلی را پذیرفتیم باید همه الزامات آن را نیز بپذیریم و کار را با کیفیت بالایی انجام بدهیم. در واقع اگر به کیفیت کار توجه داشته باشیم نتیجه کار نیز مطلوب خواهد بود.
سروش بر ضرورت رعایت عدالت توسط مدیران اداری دانشگاه صنعتی امیرکبیر تاکید کرد و گفت: رعایت عدالت کار بسیار سختی است و ممکن است به دلیل ظرافت و ویژگی عدالت، بعضاً نتوانیم آن را به خوبی در عرصه های مختلف اعم از مادی، اختصاص رتبه و غیره اجرا کنیم اما باید در این مسیر حرکت کنیم تا حداقل در ذهن کسانی که از این روش ما و تصمیم‌های ما متاثر می شوند، این باشد که ما سعی خودمان را برای برقراری عدالت به‌کار گرفته ایم.
وی خاطرنشان کرد: تقاضا می‌کنم دوستانی که دست‌اندرکار هستند و دستشان به منابع مالی بیرون می رسد گردهمایی بزرگی با حضور اساتید و کارکنان دانشگاه برگزار کنند تا احساس همبستگی و اتفاق بیشتری در دانشگاه شکل بگیرد.
