مکانیزم ماشه فعال شود، تبعاتی به دنبال خواهد داشت اما نظر کارشناسان درباره پیش بینی این تبعات واحد نیست. گروهی بر این باورند که بازگشت تحریم های سازمان ملل سختی را به ایران تحمیل نمی کند چراکه هم اکنون تحریم های حادتری علیه ایران اعمال می شود. در مقابل عده ای از کارشناسان و سیاسیون به تجارب ابتدای دهه 90 اشاره می کنند و می گویند پیامد فعالسازی ماشه کاهش صادرات نفت ایران به زیر 300 هزار بشکه خواهد بود و این اتفاق تأثیر مستقیمی بر تشدید ناترازی های بخش اقتصاد کشور می گذارد.

سیدحمید حسینی در گفتگو با نامه نیوز درباره تبعات فعالسازی مکانیزم ماشه گفت: دوستانی که درباره این موضوع هشدار می دهند، بزرگنمایی هم می کنند. البته نیت آنها خیر است، علاقه دارند حاکمیت به طرف مذاکره برود تا نگذارد مکانیزم ماشه فعال شود چون امکان دارد فعالسازی مکانیزم ماشه بهانه ای به اسرائیل و آمریکا برای حمله نظامی مجدد به ایران بدهد.

وی افزود: کسانی که از فعال سازی ماشه نگرانی دارند معتقدند همان طور که قطعنامه آژانس علیه ایران به اسرائیل برای حمله بهانه داد، احیای 6 قطعنامه سازمان ملل و قرارگیری ایران ذیل فصل هفتم منشور سازمان ملل نیز می تواند بهانه ای جدید برای اسرائیل شود که جنگ دوباره ای را علیه ما آغاز کند.

این کارشناس حوزه نفت و انرژی اظهار کرد: هشداردهندگان درباره تبعات فعالسازی ماشه همچنین به تجربه قبل از برجام ارجاع می دهند که چطور تحریم های سازمان ملل فروش نفت ایران را کاهش یافت. در حالیکه فضای امروز با آن روزها متفاوت بود. البته کسانی هم که می گویند فعالسازی ماشه تأثیری بر فروش نفت ندارد، معنای حرف شان این نیست که برای جلوگیری از فعالسازی ماشخ نباید مذاکره کرد چون بالاخره هر تحریم سازمان ملل می تواند ضرر داشته باشد و برای اقتصاد کشور هزینه ایجاد کند.

وی ادامه داد: احیای 6 قطعنامه سازمان ملل می تواند بستری شود که ایران ذیل ماده 42 فصل هفتم منشور سازمان ملل برود، در آن صورت ما تهدید علیه صلح و امنیت تعریف می شود، آن وقت قدرت های جهانی اجازه دارند علیه ایران عملیات نظامی انجام دهند. هرچند الان که ایران ذیل ماده 42 نیست آمریکا و اسرائیل علیه ما عملیات نظامی کردند اما عقل حکم می کند تمام تلاش خود را به کار بگیریم و نگذاریم دشمنان مان در دنیا علیه ما ائتلاف تشکیل دهند.

حسینی با اشاره به محتوای قطعنامه های تعلیقی سازمان ملل علیه ایران یادآور شد: در هیچ کدام از این قطعنامه ها صحبتی درباره تحریم نفت، فرآورده های نفتی و پتروشیمی نیست. بیشتر موضوعات این قطعنامه ها اعمال محدودیت در حوزه های هسته ای، تسلیحات نظامی، مراودات پولی و مالی، نظارت بر کشتیرانی و فناوری های جدید است.

وی افزود: کسانی که نگران احیای قطعنامه های سازمان ملل علیه ایران هستند تحریم های سال 92 و سال 97 را ملاک قرار می دهند و یادآوری می کنند چطور فروش نفت ایران به کمتر از 300 هزار بشکه در روز کاهش پیدا کرد اما این دوستان درنظر نمی گیرند که آن زمان فروش نفت ما به چین همین میزان بود، بقیه صادرات ما به اتحادیه اروپا، ژاپن، هند، ترکیه و کره جنوبی انجام می شد که وقتی ترامپ از برجام خارج شد، این کشورها واردات نفت از ایران را قطع کردند اما چین خرید نفت از ایران را ادامه داد.

این کارشناس مسائل اقتصادی یادآور شد: هم اکنون روسیه تحت تحریم است اما نفت خود را به چین و هند صادر می کند. لذا خیلی بعید است اتفاقی درباره صادرات نفت خام رخ دهد. مگر آنکه چینی ها بخواهند تصمیم دیگری بگیرند. از محتوای بیانیه اجلاس شانگهای و صحبت های ردوبدل شده در این اجلاس بعید می دانم چینی ها بخواهند خرید نفت از ایران را متوقف کنند بنابراین نباید مردم را نگران کنیم. نگران کردن مردم نتیجه اش افزایش قیمت ارز و کالاهای اساسی خواهد بود که یک اتفاق دوسر باخت است یعنی هنوز اتفاقی نیفتاده ما با اعلام اعداد و ارقام نادرست باعث تشدید گرانی در کشور می شویم.