به گزارش تک‌کرانچ، انویدیا به‌طور خاص اعلام کرد که یک مشتری، ۲۳ درصد از کل درآمد سه‌ماهه‌ی دوم را تشکیل می‌دهد، درحالی‌که فروش به یک مشتری دیگر، ۱۶ درصد از درآمد سه‌ماهه‌ی دوم را تشکیل می‌دهد. در این پرونده، هیچ‌کدام از این مشتریان شناسایی نشده و فقط از آنها با عنوان «مشتری الف» و «مشتری ب» یاد شده است. انویدیا می‌گوید در طول نیمه اول سال مالی، مشتری الف و مشتری ب به ترتیب ۲۰ درصد و ۱۵ درصد از کل درآمد را به خود اختصاص داده‌اند. این شرکت می‌گوید چهار مشتری دیگر ۱۴، ۱۱، ۱۱ درصد دیگر و ۱۰ درصد از درآمد سه‌ماهه دوم را به خود اختصاص داده‌اند.

این شرکت در پرونده خود می‌گوید که همه اینها مشتریان «مرتبط» هستند - مانند تولیدکنندگان تجهیزات اصلی، یکپارچه‌سازان سیستم یا توزیع‌کنندگان - که تراشه‌های خود را به‌طور مستقیم از انویدیا خریداری می‌کنند. مشتریان غیرمرتبط، مانند ارائه‌دهندگان خدمات ابری و شرکت‌های اینترنتی مصرفی، تراشه‌های انویدیا را از این مشتریان مرتبط خریداری می‌کنند. به‌عبارت دیگر، بعید به نظر می‌رسد که یک ارائه‌دهنده‌ی بزرگ خدمات ابری مانند مایکروسافت، اوراکل، آمازون یا گوگل مخفیانه مشتری الف یا مشتری ب باشد - هرچند که این شرکت‌ها ممکن است به طور غیرمستقیم مسوول آن هزینه‌های هنگفت باشند.

در واقع، به گزارش سی‌ان‌بی‌سی، نیکول کرس، مدیر ارشد مالی انویدیا گفت که «ارائه‌دهندگان بزرگ خدمات ابری» ۵۰ درصد از درآمد مراکز داده انویدیا را تشکیل می‌دهند که به نوبه خود ۸۸ درصد از کل درآمد شرکت را تشکیل می‌دهد. این موضوع برای چشم‌انداز آینده انویدیا چه معنایی دارد؟ دیو نووسل، تحلیلگر «گیمی کِرِدیت»، به مجله فورچون گفت که اگرچه «تمرکز درآمد در میان چنین گروه کوچکی از مشتریان، ریسک قابل‌توجهی را به همراه دارد»، اما خبر خوب این است که «این مشتریان پول نقد فراوانی در اختیار دارند، حجم عظیمی از جریان نقدی آزاد ایجاد می‌کنند و انتظار می‌رود طی چند سال آینده، هزینه‌های گزافی را صرف مراکز داده کنند.»