به گزارش خبرنگار مهر، حجت‌الاسلام محسن مهاجرنیا صبح شنبه در دویست‌وهفتادوسومین کرسی آزاداندیشی با موضوع «گفتمان مقاومت» که به همت قرارگاه فرهنگی طلوع مهر، اندیشکده مطالعات انقلاب اسلامی طلوع مهر و مجمع هماهنگی پیروان امام و رهبری قم در دانشگاه طلوع مهر برگزار شد، با استناد به آیات سوره فتح، مفهوم «سکینه» را یکی از امتیازات منحصر به فرد در تفکر اسلامی خواند و تأکید کرد: این آرامش الهی، نیروی محرکه جامعه اسلامی در شرایط اضطرار و بحران است و در هیچ علم سیاسی و نظامی معاصر مشابهی ندارد.
وی با اشاره به آیه چهارم سوره فتح هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّکِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ اظهار کرد: سکینه نوعی آرامش خاص است که به قلب‌های مؤمنان نازل می‌شود و باعث ثبات و اطمینان جامعه در هنگامه‌های اضطراب می‌گردد. این آرامش، افزون بر آثار دنیوی، ایمان را نیز تعمیق می‌بخشد لِیَزْدَادُوا إِیمَانًا مَعَ إِیمَانِهِمْ.
استاد حوزه و دانشگاه با یادآوری تجربه‌های انقلاب اسلامی تصریح کرد: در دوران دفاع مقدس، با وجود بمباران‌های شیمیایی و شرایط دشوار جنگ، رزمندگان به لطف همین آرامش الهی با طمأنینه در میدان حضور داشتند و در جنگ دوازده روزه اخیر نیز، با وجود شدت حملات و تلفات بیشتر، همین سکینه الهی موجب شد رزمندگان با شجاعت و عشق به مقاومت ادامه دهند.
وی با اشاره به موارد نزول سکینه در قرآن کریم افزود: قرآن در شش آیه از نزول سکینه سخن گفته است که سه مورد آن تنها در سوره فتح آمده که از جمله در شرایط حساس صلح حدیبیه است و این تکرار بیانگر عمق بحران و اهمیت نقش سکینه در عبور جامعه اسلامی از شرایط خطیر است.
وی بیعت را به معنای معامله و واگذاری قدرت دانست و توضیح داد: بیعت اصحاب حدیبیه با پیامبر (ص)، بیعت با شخص نبود، بلکه وفاداری به اصل حکومت اسلامی و حاکمیت الهی محسوب می‌شد، چراکه پیامبر در آن مقطع مظهر حاکمیت الهی و رئیس حکومت اسلامی بود.
رئیس اندیشکده مطالعات انقلاب اسلامی طلوع مهر با نقد تفسیرهای شخص‌محور در گذشته اظهار کرد: نگاه تقلیل‌گرایانه به بیعت، آسیب‌زاست و باید آن را وفاداری به اصل نظام اسلامی دانست.
وی سه گونه وفاداری در تاریخ انقلاب اسلامی را برشمرد و گفت: نوع اول، وفاداری به شخص رهبر است که عده‌ای با امام خمینی (ره) بیعت کردند اما پس از رحلت ایشان این وفاداری به رهبری بعدی منتقل نشد و به اصطلاح «خط امامی» باقی ماندند، در حالی که خط رهبری در نگاه آنان غایب بود و این یک تجربه منفی است.
وی ادامه داد: نوع دوم، وفاداری مشروط به جریان خاص سیاسی است، کسانی که تنها در صورت حضور جریان مورد علاقه خود، همچون اصلاح‌طلب یا اصولگرا، وفاداری نشان می‌دهند و در غیر این صورت کنار می‌کشند، اما نوع سوم، وفاداری اصیل و پایدار است که به اصل نظام و آرمان‌های اسلامی تعلق دارد و با تغییر اشخاص و دولت‌ها از میان نمی‌رود.
مهاجرنیا به شبهه تعارض بیعت قرآنی با آزادی و انتخابات پاسخ داد و تصریح کرد: بیعت در اسلام برخلاف بیعت‌های استبدادی، پیش از هر چیز یک پیمان کاملاً اختیاری و آگاهانه است. محتوای آن نیز وفاداری به اصول متعالی انسانی و الهی است، نه اطاعت کورکورانه از فردی که دستورات ضدانسانی صادر کند.
وی ادامه داد: بیعت اسلامی در چارچوب قواعد مشخصی همچون قرآن و قانون اساسی تعریف می‌شود و اگر حاکم از این چارچوب خارج شود، بیعت نیز اعتبار خود را از دست خواهد داد. بر همین اساس، بیعت تنها با رهبران الهی همچون پیامبر، امام معصوم و در عصر غیبت با ولی‌فقیه مشروع است، نه با هر فرد یا سلطانی.
این استاد حوزه و دانشگاه با تأکید بر عقلانی بودن این پیمان افزود: اینکه بخشی از آزادی ظاهری خود را در راه دستیابی به آزادی حقیقی و کمال انسانی محدود می‌کنیم، یک اصل عقلایی پذیرفته‌شده در میان همه مکاتب فلسفی است که از این منظر، بیعت اسلامی نه تنها با آزادی و انتخاب عقلایی منافات ندارد، بلکه به تحقق انسانیت واقعی منجر می‌شود.
