به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، حسین معصومی و هیربد فودازی، دو مدال‌آور المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک ، درباره تجربه حضور در این رقابت‌ها توضیح دادند. امسال المپیاد به میزبانی هند برگزار شد و یکی از چالش‌های اصلی، غذاهای فوق‌العاده تند با فلفل قرمز بود.
هیربد که به فلفل حساسیت داشت، یک غذای ترکیبی بین سوپ و خورش را همراه با سیب‌زمینی ای که تنها فلفل سیاه داشت، می‌خورد. حسین هم غذا را در دهانش آنقدر جابه‌جا می‌کرد تا بتواند آن را قورت دهد. در عین حال، شیرینی‌های ارائه‌شده بسیار خوش‌طعم و شیرین بودند.
حسین معصومی همچنین از مشکلات خواب خود گفت؛ او موقع استراحت، حسابی خر و پف می‌کرد و خواب سایر اعضای تیم سبک بود، به‌همین دلیل از اتاق چهار نفره جدا شد و در نهایت با یک شرکت‌کننده قزاقستانی هم‌اتاق شد.
در میان تمام کشورها، ارتباط صمیمی‌تری با هندی‌ها برقرار کردند. هندی‌ها که اندکی فارسی می‌دانستند، علاقه خود به ایران را نشان دادند و برای جلوگیری از فهم نقشه‌های تیم ایران، نام‌های رمزگذاری شده‌ای روی کشورها گذاشتند؛ مثلاً ایتالیا «کشور حمید معصومی نژاد»، هند «کشور طاووس» و ژاپن «کشور آفتاب تابان».
هیربد از شهر نائین برای خود نان خشک و شیرینی نخودچی به همراه برده بود. در شب فرهنگی که هر تیم خوراکی‌های محلی خود را می‌آورد، شیرینی‌ها تمام شد و به تیم هندوستان به‌جای آن کشک داده شد. هندی‌ها تصور می‌کردند شیرینی است و وقتی طعم واقعی را چشیدند، کاملاً شوکه شدند.
آنها تأکید کردند که المپیاد فقط مهارت علمی نیست؛ توانایی ارتباط با اعضای تیم، مدیران و سایر شرکت‌کنندگان، بخش مهمی از رقابت است. هرچند آی‌کیو نقش دارد، اما سطح هوش هیجانی و مهارت‌های ارتباطی تعیین‌کننده است، زیرا فقدان آن باعث خستگی و دلسردی سریع افراد می‌شود.
