به گزارش اقتصادنیوز به نقل از اکوایران، در مدل‌های متعارف اقتصاد، استقلال بنگاه‌ها و کارخانه‌ها از فشارهای سیاسی نقش کلیدی در پایداری و رشد دارد. بنگاه زمانی کارآمد عمل می‌کند که مدیریت آن بتواند آزادانه درباره خرید و فروش، مدیریت منابع، سرمایهگذاری، توسعه طرح‌ها و استخدام نیروی انسانی تصمیم بگیرد.
چنین استقلالی امکان تخصیص بهینه منابع، افزایش بهره‌وری و ایجاد درآمد واقعی را فراهم می‌آورد و به تداوم رشد طبیعی بنگاه در بلندمدت کمک می‌کند. با این حال، در برخی موارد دخالت نهادهای بالادستی یا فشارهای سیاسی این روند را مختل می‌کند.
در شرایطی که بسیاری از صنایع با رکود و کاهش سودآوری روبه‌رو هستند،دخالت غیرضروری در بنگاه‌های موفق ملی می‌تواند آثار معکوس به همراه داشته باشد.
به همین دلیل است که پاسداری از حریم حاکمیت شرکتی، به ساختارهای مدیریتی کارآمد منتج شده و ضمن حفظ تولید و اشتغال، زمینه ورود بازیگران جدید به صنعت و سرمایهگذاری تازه برای رشد مستمر را فراهم می‌آورد. با پرهیز از اعمال فشارهای سیاسی به صنعت است که می‌توان ثبات تولید، تداوم سرمایهگذاری و تأمین منافع عمومی را تضمین کرد.
